นางทิพย์

“ฉันจะไม่หวังอะไรกับคุณอีก” รวิปรียาตัดพ้อ ภาธรคว้ามือเธอมากุมไว้ขอร้องอย่าโกรธกันได้ไหม เธอให้เขาถามตัวเองดีกว่าว่าสมควรได้รับการให้อภัยไหม

“ผมรู้คุณโกรธที่ผมไม่เชื่อคุณ ผมตั้งใจแต่งงานกับทิพฉายเพื่อให้เขาไว้ใจ ผมทำตามสัญญาที่เขาอยากได้แล้วอะไรจะเกิดขึ้นผมก็ต้องรับไว้ ผมต้องลองเสี่ยงทางนี้ดูก่อนที่อะไรๆจะแย่ลงไปกว่านี้ มันคือทางเดียวที่จะแก้ปัญหาทั้งหมดเพราะทิพฉายรักผม ทิพฉายต้องการตัวผม...ผมรู้ว่าผมทำให้คุณผิดหวังเรื่องของเรา เรื่องที่ผมเคยขอให้คุณอยู่กับผม”

“ฉันไม่ได้ผิดหวังเพราะฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณ ฉันทำทุกอย่าง ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยปริตตาอย่างเดียว”

“ผมคงรู้สึกไปเองว่าเราเป็นห่วงเราผูกพันกัน” ภาธรมองรวิปรียาอย่างมีเยื่อใยแต่เธอไม่ปลื้มด้วย เราจะผูกพันกันได้อย่างไรในเมื่อเขาเลือกที่จะแต่งงานกับผีเจ้าฟ้าทิพฉาย ดังนั้นเธอจะหาวิธีช่วยปริตตาเอง แล้วหันหลังให้ด้วยกลัวตัวเองใจอ่อน เขาขยับเข้าไปจะกอดแต่เปลี่ยนใจลดมือลง

“คนที่ผมอยากให้เข้าใจผมมากที่สุดคือคุณนะ รวิปรียา” ภาธรเห็นเธอยืนนิ่งจึงหันหลังกลับออกไป รวิปรียาพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยากให้เขาเห็น พอเขาไปพ้นประตูร้านเท่านั้น น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบแก้ม...

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายค่อยๆลงจากเตียง แต่เดินได้แค่สองก้าวก็หมดแรงต้องพิงผนังห้อง มีเสียงมือถือของเธอดังขึ้น เธอหันไปมองเห็นหน้าจอเป็นรูปภาธรก็ดีใจจะก้าวไปหยิบ แต่ล้มลงหมดสติเสียก่อน ผีสมชายปรากฏตัวขึ้น มองมือถือที่ยังมีเสียงสายเรียกเข้าไม่หยุด ใช้พลังทำให้จอดับไปเลย

“อย่าทำร้ายคนดีๆอย่างคุณภาธรอีกเลย เวลาบนโลกนี้ของคุณใกล้หมดแล้ว”...

ฝ่ายภาธรเห็นสายหลุดลองโทร.หาอีกครั้ง แต่เครื่องปิดจึงส่งข้อความไปแทนที่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ให้ติดต่อกลับมาหาเขาด้วย ข้อความที่ส่งไปไม่ถูกอ่าน เขาไม่รู้จะทำอย่างไรรู้สึกกดดันไปหมด...

ทินเทพยังคงเศร้าใจไม่หายเมื่อนึกถึงภาพภาธรกอดปริตตาถึงกับร้องไห้ออกมา

ooooooo

ครั้นได้เจอภาธรบริเวณหน้าห้องพักอาจารย์ ชาดาเร่งให้จัดการกับปริตตาที่ทำให้แสงจันทร์ตกตึก จะทำเป็นนิ่งเฉยปล่อยให้เรื่องเงียบไม่ได้ เขาขอร้องให้เธอใจเย็นๆก่อน เรื่องนี้ซับซ้อนกว่าที่เธอคิด ชาดาไม่พอใจหาว่าเขาเข้าข้างญาติตัวเอง จังหวะนั้นนะโมกับหว่าหวาพรวดพราดเข้ามา

“อาจารย์ภาธรคะ จริงเหรอคะที่อาจารย์จะแต่งงานกับปริตตา”

ชาดาถึงบางอ้อทันที นี่เป็นเพราะภาธรจะแต่งงานกับปริตตาใช่ไหมถึงไม่อยากพูดเรื่องที่ปริตตาผลักแสงจันทร์ตกตึก ทั้งนะโมและหว่าหวาต่างตกใจที่รู้เรื่องนี้ นักศึกษาที่เดินผ่านไปผ่านมาได้ยินเต็มสองหูต่างพากันซุบซิบนินทา ภาธรขอร้องทุกคนอย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้ ชาดายิ่งไม่พอใจ