นางทิพย์

เคราะห์กรรมยังไม่หมดไปจากชีวิตปริตตา ขณะกำลังปรึกษากับทินเทพเรื่องเป็นกาวใจให้

รวิปรียากับภาธรปรับความเข้าใจกันอยู่ใต้ตึกเรียน อธิการบดีเข้ามาแจ้งว่าเธอถูกชาดากล่าวหาว่าผลักแสงจันทร์ตกตึก

“ไม่จริงหรอกครับ เข้าใจผิดกันแน่ๆ” ทินเทพแก้ตัวแทนปริตตาที่ตกใจพูดอะไรไม่ออก

นะโมกับหว่าหวามาทันได้ยินพอดีช่วยยืนยันคำพูดของอธิการบดีว่าเป็นความจริง พวกตนได้ยินชาดาพูดกับหูเรื่องที่ปริตตาผลักแสงจันทร์ตกตึก คนถูกกล่าวหาแก้ต่างว่าไม่ได้ทำ ชาดาต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ เธอขอไปคุยกับชาดาก่อน อธิการบดีคงให้เธอทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะชาดาตายแล้ว

“คุณคือผู้ต้องสงสัยคนแรกปริตตา ตำรวจกำลังจะมาสอบปากคำคุณ ตอนที่อาจารย์ชาดาโทร.หาผมก่อนตกระเบียงห้อง ผมได้ยินอาจารย์ชาดาเรียกชื่อคุณ”

ทุกคนอึ้ง ขณะที่ปริตตารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าทั้งที่ฝนไม่ตั้งเค้า...

ไม่ได้มีแต่ปริตตาเท่านั้นที่กำลังถูกเล่นงาน ทรงศิริเองถูกเวรกรรมที่ตัวเองก่อไว้ตามมาเล่นงานเช่นกัน คุณหญิงพันฉวีเอาหลักฐานมาแฉกลางที่ประชุมสมาคมภริยารัฐมนตรีว่าเธอยักยอกเงินในบัญชีสมาคมระหว่างดำรงตำแหน่งนายกสมาคม ท่านจึงเสนอให้ที่ประชุมไล่เธอออกจากตำแหน่งและต้องได้รับโทษตามความผิดที่ได้กระทำ ทรงศิริปากแข็งปฏิเสธว่าไม่เป็นความจริง คุณหญิงพันฉวีใส่ร้ายตน ขู่จะฟ้อง

“ดีค่ะ ฟ้องเลย ฉันก็อยากให้เรื่องนี้มันเป็นข่าว สังคมจะได้รู้ว่าคนโกงต้องไม่มีที่ยืน เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นมาก็คงมีอีกหลายโครงการที่จะถูกขุดคุ้ย โดยเฉพาะเรื่องซื้อที่ดินทำโรงงานขยะที่หนองพราย”

ทรงศิริจ้องหน้าคุณหญิงพันฉวีราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ จังหวะนั้นหนึ่งในคณะกรรมการร้องบอกทุกคนให้ดูในไลน์กลุ่มปรากฏว่ามีการส่งข่าวเกี่ยวกับปริตตาตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆ่าคนตาย ทรงศิริโวยวายว่าไม่จริง หลานของตนไม่ได้ฆ่าใคร...

ทางด้านชาลีรู้เรื่องที่ปริตตาถูกกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีร้ายแรงถึงสองคดี ทั้งผลักแสงจันทร์ตกตึกและฆ่าชาดาตายจึงเรียกมาสอบถามความจริง เธอยืนยันว่าไม่ได้ทำอย่างที่ถูกกล่าวหา อรณีกับสารัชช่วยออกโรงปกป้องลูกสาวว่าไม่มีทางทำอย่างนั้น และหากพ่อเป็นห่วงชื่อเสียงตัวเอง เธอกับสารัชจะจัดการเรื่องปริตตาเอง ชาลีไม่พอใจสั่งให้สองผัวเมียหุบปาก

“เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของฉัน หลานฉันไปพัวพันเรื่องฆ่าคนตาย ปัญญาอย่างพวกแกไม่มีทางช่วยให้ปริตตามันรอด ต้องได้บารมีของฉันคนเดียว” ชาลีเสียงกร้าว อรณีกับสารัชได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าหือ...