คุณหนูเรือนเล็ก

รังสรรค์หัวเราะร่วนที่แท้คุณน้าแต่งตัวสวยเพื่อจะมาลำเลิกบุญคุณกันนี่เอง วัชรีมาหาเขาถึงที่นี่เพราะต้องการใบเสร็จรับเงินค่ายาที่เขาขู่จะเปิดโปง เขาลอยหน้าถามถ้าเขาไม่ให้เธอจะทำไม วัชรีโกรธ

“ไอ้เนรคุณ รู้อย่างนี้ฉันน่าจะปล่อยให้แก๊งทวงหนี้กระทืบแกให้ตายคาตีนซะก็ดี”

“โว้ย พูดแต่เรื่องเก่าอยู่ได้” โวยจบรังสรรค์กระแทกแก้วกับโต๊ะก่อนจะลุกพรวดขึ้น วัชรีลุกตามถามว่าจะไปไหน ยังด่าไม่จบเลย เขาจะไปห้องน้ำ

ถ้าคุณน้าจะตามไปยืนด่าข้างโถฉี่ก็เชิญตามสบายแล้วเดินเซ็งๆออกไป วัชรีไม่กล้าตาม สั่งไวน์มาดื่มดับอารมณ์หงุดหงิด

ooooooo

วัชรีดื่มไวน์หมดไปสองแก้วแล้วรังสรรค์ก็ยังไม่กลับจากห้องน้ำ ด้วยฤทธิ์เหล้าทำให้เธอกล้าตามเขาไปที่นั่น กลับเจอเขากำลังจะหลบออกทางหลังร้าน ถึงกับปรี๊ดแตกเข้าไปทุบตีอุตลุด ปากก็ด่าหยาบๆคายๆ

“หยุดนะคุณน้า บ้าไปแล้วเหรอ มาลงไม้ลงมือกับผมทำไม ผมบอกให้หยุดไม่งั้นผมจะไม่เกรงใจล่ะนะ”

“เอาซี้ แกจะทำอะไรฉัน แกกล้าทำร้ายฉันก็ลองดู นี่แน่ะ” วัชรียิ่งทุบตีเขาหนักมือขึ้น รังสรรค์หมดความอดทนผลักเธอออกแล้วเงื้อมือจะตบ วัชรีเชิดหน้าท้าให้ตบ ไม่ได้เกรงกลัวแม้แต่น้อย รปภ.ของผับได้ยินเสียงเอะอะก็เข้ามาระงับเหตุ รังสรรค์อาศัยที่เป็นแขกประจำของที่นี่ วานให้ รปภ.ช่วยพาตัวผู้หญิงคนนี้ออกไปที ท่าทางจะสติไม่ดี อยู่ๆมาทำร้ายเขา รปภ.สองคนช่วยกันล็อกตัวเธอออกไป โยนไว้หน้าผับ เหิมโทร.หาเธอพอดี

“พี่เหิม ไอ้สรรค์มันไม่ยอมให้ใบเสร็จ มันแข็งข้อ ทำไงดี วัชอยากจะสั่งสอนมันให้หลาบจำ ไอ้หลานเวรเอ๊ย”...

ขณะที่วัชรีหาทางเอาคืนรังสรรค์ที่กล้าหือกล้าอือ เทวัตบอกให้ดาญ่าไปอาบน้ำนอนได้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงฝนตอนนี้หลับไปแล้ว ถ้าพรุ่งนี้อาการยังไม่ดีขึ้น

เราคงต้องบังคับให้ไปหาหมอ โดยคืนนี้เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง แต่ขอออกไปโทร.บอกอารยะก่อน แล้วขยับจะไป ดาญ่าร้องเรียกไว้ นี่เขาไม่แปลกใจเรื่องคุณหนูที่เธอบอกว่าเป็นรุกขเทวดาเลยหรือ เขาเคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้างแล้ว ตอนแรกก็แปลกใจมากแต่ตอนนี้คิดว่าเข้าใจแล้ว