ปี่แก้วนางหงส์
ตอนที่ 12
นิราศพยายามจะลุกจากเตียง นิสายื้อไว้พลางกดเรียกพยาบาลให้เข้ามา พอดีทิพย์เกสรเข้ามากับเอียดและสมคิด สมคิดรีบเข้าไปช่วยนิสาจับนิราศไว้
นิราศยังคงพร่ำหาแต่พิกุล บอกว่าจะไปช่วยพิกุล เธอรอตนอยู่ที่นั่น ทิพย์เกสรบอกว่าไม่มีใครเป็นอะไรทั้งนั้น!! แล้วที่นั่นก็ไม่มีใครนอกจากเขา เมื่อนิราศร่ำร้องจะไปหาพิกุลให้ได้ ทิพย์เกสรบอกว่าพิกุลไม่มีตัวตนมันเป็นผีที่เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเพราะถูกมันสะกด ไม่รู้ตัวหรือไง
“ผมไม่ได้ถูกสะกด แต่ผมรักพิกุล รักด้วยหัวใจที่แท้จริงของผม...ต่อให้พิกุลต้องการชีวิตผม ผมก็ยอม”
เมื่อหว่านล้อมอย่างไรนิราศก็ไม่เชื่อ ทิพย์เกสรจึงบอกว่าตนจะให้ไปก็ต่อเมื่อหมอบอกว่าเขาหายดีแล้วเท่านั้น นิราศยืนยันว่าตนไม่ได้เป็นอะไร ทิพย์เกสรจึงเปลี่ยนเป็นตัดพ้ออย่างน้อยใจว่า
“แกไม่คิดถึงจิตใจแม่บ้างหรือไง แม่เสี่ยงชีวิตไปพาแกกลับมา แต่แกกลับไม่เห็นความห่วงใยของแม่แม้แต่นิดเดียว” ทิพย์เกสรจับมือนิราศไว้แน่น นิราศจะดึงมือออก ทิพย์เกสรกลับจับแน่นยิ่งขึ้น บอกว่า “ถ้าแกอยากเห็นแม่หัวใจแตกสลายไปตอนนี้ก็เอาเลย”
นิราศมองมือแม่ที่จับมือตนอยู่ ทิพย์เกสรจับตาดูอยู่ ในที่สุดนิราศน้ำตาไหลเอามืออีกข้างดึงมือแม่ออก ทิพย์เกสรเสียใจมาก แต่แล้วนิราศก็ใช้มืออีกข้างกุมมือแม่ไว้ ทิพย์เกสรถึงกับน้ำตาร่วงด้วยความปลาบปลื้ม เอ่ยทั้งน้ำตาว่า
“ขอให้แม่เห็นว่าแกหายดีเสียก่อนเถอะ ถึง วันนั้น...แม่จะไม่ห้ามแกอีกเลย”
นิสาอยู่ด้วยตลอดเวลา เธอเศร้าอย่างที่สุด เมื่อตระหนักชัดว่า นิราศไม่ได้รักตนเลย...
ทิพย์เกสรออกจากห้องพร้อมกับสมคิด ไม่ทันพ้นหน้าห้องก็คาดคั้นสมคิดว่า ยังกล้ายืนยันไหมว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คน สมคิดยืนยันว่าแม่พิกุลคนนั้นตายไปตั้ง 50 ปีแล้ว
“อย่างนั้นแกกลับไปที่นั่นกับฉันตอนนี้เลย ฉันจะไปจุดธูปขอขมาเขา หากตานิราศไปทำผิดอะไรไว้โดยไม่รู้ตัว เขาจะได้ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวกับนิราศอีก”
“คุณทิพย์เชื่อเรื่องนี้ด้วยหรือครับ”
“แกก็เห็นกับตาว่าลูกฉันเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกผีกระทำ ฉันก็ไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรไปได้อีกแล้ว...ฉันห่วงลูกฉัน ฉันไม่อยากเห็นลูกฉันเป็นบ้ายิ่งไปกว่านี้”
ooooooo
ฝ่ายสารวัตรบัญชาขึ้นเรือนจางวางพ่วงมากับสินธรและอัปสร สารวัตรเล่าว่า
“พอญาติพี่น้องของกำนันเห็นหลักฐานที่คุณหามายืนยันได้ก็ไม่มีใครติดใจจะทวงเรือนหลังนี้อีกแล้ว”
“ที่ไม่ทวงก็คงกลัวจะโดนขุดเรื่องอื่นขึ้นมาประจานล่ะสิ โดยเฉพาะคดีของท่านเจ้าอาวาสคนก่อนนี้” สินธรเชื่อเช่นนั้น อัปสรถามว่ากำนันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆหรือ
