พันธกานต์รัก

“อืม...ทำไมเหรอ” พระพายพูดได้แค่นั้น ป้าปิ่นโทร.มาตามเธอให้ไปที่บ้านตาเทียน เธอบอกให้ท่านรอก่อน เดี๋ยวจะรีบตามไป วางสายแล้วหันมาขอโทษพันธกานต์ด้วยที่ตอนนี้ไม่ว่างแล้ว เขาไม่ว่าอะไรในเมื่อตอนนี้เธอไม่ว่าง ถ้าอย่างนั้นขอเลื่อนนัดเป็นสองทุ่มคืนนี้

ที่ดาดฟ้าของออฟฟิศคมน์พิมุกต์แทน...

ไม่นานนักพระพายมาถึงบ้านตาเทียน เห็นป้าปิ่น เร็กเก้กับเทิ่งกำลังช่วยกันทำความสะอาดบ้านอยู่ ถามท่านว่านี่มันเรื่องอะไรกัน แล้วเข้ามาในบ้านนี้ได้อย่างไร เจ้าของบ้านไม่ว่าเอาหรือ

“จะว่าได้ยังไงล่ะพาย ก็เจ้าของที่พายว่าก็ยืนอยู่นี่แล้วไง” เร็กเก้พยักพเยิดไปที่ป้าปิ่น พระพายดักคอป้าคงไม่ได้ซื้อบ้านหลังนี้ให้ตนใช่ไหม ป้าปิ่นอึกอักไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เอาเป็นว่ามีคนซื้อบ้านหลังนี้ให้เธอก็แล้วกัน เธอพยายามคาดคั้นให้ป้าบอกว่าใคร ท่านบอกไม่ได้เพราะรับปากเขาไว้แล้ว

“ถ้าป้าไม่บอกฉันก็ไม่รับ ฉันไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณใคร”

ป้าปิ่นกล่อมจนพระพายยอมรับบ้านหลังนี้ไว้โดยไม่ติดใจจะถามถึงคนซื้อให้ ได้แต่ฝากท่านไปขอบคุณเขาด้วย เร็กเก้กับเทิ่งต่างซึ้งใจช่วยกันปาดน้ำตา ครั้นฝ่ายแรกเห็นผ้าที่เทิ่งเช็ดน้ำตาให้เป็นผ้าขี้ริ้วก็โวยลั่น

“เว้ย ไอ้เทิ่ง คนกำลังซึ้งๆ...งั้นเราช่วยกันทำความสะอาดร้านขนมตาเทียนกันเถอะนะพาย ร้านขนมตาเทียนจะได้กลับมาเปิดเร็วๆ”

ooooooo

พระพายกลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรีบร้อนเพราะใกล้ถึงเวลานัดกับพันธกานต์ ระหว่างนั้นช่อม่วงเข้ามาทักหายไปไหนมาทั้งวัน เธอทนเก็บความดีใจไว้คนเดียวไม่ไหว บอกท่านว่าป้าปิ่นซื้อบ้านตาเทียนกลับมาแล้ว ท่านพลอยดีใจไปด้วยถามว่าป้าปิ่นยังอยู่ที่นั่นไหม ท่านอยากไปขอบคุณ

“น่าจะยังอยู่นะคะ”

“เดี๋ยวอาไปเอากุญแจรถแป๊บนึงนะ เราจะได้ไปหาป้าปิ่นด้วยกัน” พูดจบช่อม่วงขยับจะไป พระพายร้องเรียกไว้ ตนคงไปกับท่านไม่ได้เพราะมีนัดกับพันธกานต์เอาไว้ เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ช่อม่วงมองยิ้มๆ

“คุณพันเขาเป็นคนดีมากนะ ถ้าหนูพายมีคุณพันคอยดูแล อาเองก็สบายใจ”

“อาช่อพูดเรื่องอะไรคะเนี่ย คุณพันเขาคงไม่ได้คิดอะไรกับพายอย่างนั้นหรอกค่ะ”

ช่อม่วงกระเซ้าถ้าพันธกานต์ไม่คิดแล้ว พระพายคิดใช่ไหม เธอเผลอตัวยอมรับว่าใช่แล้วนึกขึ้นได้ก็อายม้วน ก่อนจะรีบตัดบทขอตัวไปก่อน ขืนชักช้า ได้โดนพันธกานต์บ่นหูชาแน่ จากนั้นก็วิ่งปรู๊ดออกไป...

ไม่นานนักพระพายมาถึงทางเดินไปยังดาดฟ้าของบริษัทคมน์พิมุกต์ เห็นเทียนไขที่จุดไว้ตามบันไดทางเดิน มีกระดาษแปะไว้บรรยายเรื่องราวตั้งแต่ครั้งแรกที่พันธกานต์ได้เจอกับพระพายซึ่งตอนนั้นเธอทำขายหน้ามาตักกินราดหน้าของเขา กระดาษแผ่นต่อมาเป็นภาพตอนเธอไปฝึกงานที่กองถ่าย ส่วนกระดาษแผ่นที่สามเป็นภาพเธอปากเจ่อพร้อมกับแคปชันว่าโดนผึ้งต่อย

“เกิดมาเพิ่งเคยโดนผึ้งต่อย ต่อยที่ไหนไม่ต่อย ดันเข้าไปต่อยในปากซะได้”