พันธกานต์รัก

นภชลตั้งสติได้ตวาดใส่ทองเอก  คิดจะทำบ้าอะไร เขาขอร้องให้เธอเก็บแรงไว้ให้ปากคำกับตำรวจจะดีกว่า แล้วเดินลงจากเวที จังหวะนั้นตำรวจนำกำลังเข้ามา แขกเหรื่อพากันแตกตื่นถอยไปชิดผนัง เตชินท์กับพวกยังยืนงงอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะเห็นพันธกานต์เดินตรงไปหานพดลที่ยังอึ้งกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดนี้

“ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าผมจะกลับมาทวงทุกอย่างที่เป็นของคมน์พิมุกต์คืน” พูดจบพันธกานต์หันไปตบไหล่ทองเอกที่ตามมาสมทบ “ขอบใจนายมาก”

“ไม่เป็นไรครับ ผมเคยบอกแล้วว่าคมน์พิมุกต์ต้องเป็นของคมน์พิมุกต์เท่านั้น”

นพดลมองสองหนุ่มสลับกันไปมาอย่างเจ็บแค้นใจที่โดนตลบหลัง ช่อม่วงวานให้พระพายพยุงมาหาทองเอก ถามว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น เขาเล่าเรื่องที่คุยกับพันธกานต์เมื่อคืนนั้นให้ฟังว่า พันธกานต์รู้ทันว่าเขากำลังเล่นละครตบตานพดลกับนภชลอยู่ เขาแปลกใจพันธกานต์รู้ได้อย่างไร

“ฉันรู้ว่าคนอย่างนายเป็นคนดีเกินกว่าจะทำเรื่องชั่วๆกับพวกนั้น ฉันอยากมาขอโทษแทนพ่อฉัน นายน่าจะรู้ว่าพ่อฉันรักแม่ของนายแค่ไหน”

“คุณพันบอกความต้องการของคุณมาดีกว่าครับ”

“ฉันอยากให้นายช่วยฉัน เอาคมน์พิมุกต์คืนจากพวกนั้น” พันธกานต์ยื่นมือไปให้ทองเอกจับ ทั้งคู่จับมือกัน มุ่งมั่นจะร่วมมือกันเอาคมน์พิมุกต์คืนมาให้ได้...

แทนที่จะกลัวความผิด นพดลกลับยิ้มร่า คลิปที่นภชลพูดเรื่องใส่กุ้งในไข่ตุ๋นเป็นแค่ความผิดเล็กน้อย หากไปถึงศาลเมื่อไหร่ เธอก็ต้องถูกปล่อยตัวอยู่ดี ทองเอกสวนทันทีเป็นเพราะเธอมีอาการทางจิตใช่ไหม สองพ่อลูกต่างแปลกใจเขารู้ได้อย่างไร พันธกานต์ชิงพูดขึ้นก่อน

ว่ารู้ตั้งแต่วันที่นภชลเป็นลมที่ออฟฟิศแล้ว ตนสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเธอเป็นอะไร แต่นพดลไม่ต้องห่วงที่ตนให้ตำรวจมาที่นี่ไม่ได้มาจับเธอ

จังหวะนั้น ตำรวจเข้ามาแจ้งข้อหากับนพดล “คุณถูกจับกุมในข้อหาจ้างวานฆ่านายก้องภพ”

“อะไรกันคุณตำรวจ คุณพูดอะไรกล่าวหากันแบบนี้ผมแจ้งความกลับได้นะ” นพดลแถสีข้างไปเรื่อย

“ทางเราสามารถติดตามและจับกุมตัวคนร้ายที่ลงมือได้แล้วคนร้ายให้การซัดทอดว่าคุณเป็นคนจ้าง”

นอกจากนี้  ตำรวจยังสืบในทางลับจนรู้ว่าการสังหารก้องภพครั้งนี้นพดลเป็นคนจัดฉากขึ้นเพื่อโยนความผิดให้แสนคม โดยยุให้ก้องภพโทร.ไปนัดแนะให้แสนคมเอาเงินสดมาจ่ายค่าแบล็กเมล์ ไม่ให้โอนผ่านธนาคาร ครั้นถึงเวลาตามนัด นพดลส่งมือสังหารตามไปเก็บก้องภพก่อนที่แสนคมจะมาถึง