อินทรีแดง

“จากการตรวจสอบรถคันที่พบศพ ดร.ปรีชาตัวจริงพบว่าเป็นรถที่ถูกขโมย ถูกเปลี่ยนสีที่อู่ช่างอ้วน ซึ่งเป็นคนขับรถที่ซ่อนศพ ดร.ปรีชา แต่ช่างอ้วนถูกยิงตาย ปืนที่ใช้ยิงพบว่าเกี่ยวพันกับนายเปรื่อง... นายเปรื่องหายหน้าไปเกือบปี ตอนนี้มีคนพบว่าเขามาดูแลแฮปปี้ไนต์”...

เมื่อได้ผลสรุปออกมา มนตรีชวนชาติไปที่แฮปปี้ไนต์ซึ่งเป็นผับและคาราโอเกะโดยแฝงตัวเป็นนักเที่ยวกลางคืนหวังจะเจอเปรื่องที่นี่ คงคาบริกรสาวสวย ซึ่งเป็นสายให้มนตรีทำทีเข้ามาถามว่ามีเหล้าฝากไว้หรือเปล่า

“ไม่มี ขอเบียร์สอง มีน้ำแข็งไหม”

“น้ำแข็งยังไม่มาค่ะป๋า” คงคาว่าแล้วเดินกลับไป ชาติเหลือบมองตามแว่บหนึ่งก่อนจะถามมนตรีว่าเปรื่องจะมาไหม เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้ามันไม่มาแปลว่ามันอาจรู้ตัว

“มันกบดานอยู่เกือบปี ที่กล้าโผล่หัวมานี่คงคิดว่าเราเลิกสนใจคดีนี้แล้ว”

มนตรียืนยันหนักแน่นไม่มีวันลืมคดีนี้แน่ และถ้ายังจับไอ้โม่งที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้ก็จะไม่วางมือจากคดีนี้...

ระหว่างที่มนตรีกับชาติกำลังคุยกัน มีเสียงใครบางคนแหกปากร้องเพลงด้วยน้ำเสียงเมาแอ๋

ทุกคนในร้านหันมองต้นเสียงเป็นตาเดียวกัน เนื่องจากร้านมีไฟแค่สลัวๆทำให้เห็นหน้าเจ้าของเสียงร้องเพลงไม่ชัด ครั้นเขาเดินมาบนเวที มนตรีถึงกับชะงัก ชาติเห็นท่าทางของเจ้านายทักว่ารู้จักขี้เมานั่นด้วยหรือ มนตรีพยักหน้ารับคำ ขี้เมานั่นคือโรม น้องชายของสารวัตรรัชกร ชาติมองโรมอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

“นี่นะเหรอ โรม ฤทธิไกร นักธุรกิจที่เขาบอกว่ารวยพันล้าน เมาหมื่นล้าน”

มนตรีพยักหน้ารับคำอีกครั้ง โรมที่อยู่บนเวทีเริ่มวาดลวดลายทั้งร้องทั้งเต้นจนนักเที่ยวเริ่มเขม่น ชาติสงสัยเขารู้จักมนตรีไหม จะได้ไปปรามเขาหน่อยเมาหนักเหลือเกิน มนตรีส่ายหน้าเขาคงจำตนไม่ได้ ชาติไม่เข้าใจทำไมเขาถึงเมาหนักขนาดนี้ร้องเพลงไปกระดกเหล้าไปด้วย โดนสาวทิ้งหรือ

“คงไม่ใช่ เขาชอบโปรยเงินแจกสาวเป็นว่าเล่น คงไม่มีหญิงคนไหนทิ้งเขาลง ได้ข่าวว่าเขาเมาแบบนี้ทุกวันตลอดสัปดาห์” มนตรีมองไปทางโรมเขม็ง เขาเห็นทั้งคู่มองอยู่ก็ส่งจูบไปให้ ชาติเหลียวซ้ายมองขวาไม่เห็นใครก็มั่นใจว่าเขาส่งจูบให้นึกสนุกขึ้นมาส่งจูบตอบ เขาหัวเราะชอบใจหันไปแหกปากร้องเพลงต่อ ชาติส่ายหัว

“เฮ้อ พี่เป็นตำรวจสละชีวิตในหน้าที่ น้องจะเป็นเศรษฐีตายที่หน้าขวด”...

อีกมุมหนึ่งด้านหลังผับ เปรื่องสวมแว่นดำขับรถมาจอดกำลังจะเดินไปที่ประตูส่วนตัว เจอชายจรจัดสติไม่ดีคนหนึ่งข้างตัวมีถุงขยะสีดำ นั่งอ่านหนังสือนิยายหัวเราะคิกๆ เขาไม่พอใจเข้าไปเอาเท้าเขี่ยพร้อมกับไล่ให้ไปที่อื่น ชายจรจัดกลัวลนลานรีบโขยกเขยกหนี เปรื่องเดินเข้าผับสั่งสมุนที่มารอรับ