ตอนที่ 1
“นั่นแหละดีแล้ว มันระแวงตำรวจโดยเฉพาะฉัน ถ้าฉันหรือตำรวจกระโตกกระตากมันจะรู้ตัวทันที แกเข้าไปอย่าให้มันรู้ตัวแล้วกอดมันไว้ให้แน่นที่สุด ฉันเดาว่ามันคงมีระเบิด ต้องไม่ให้มันกดสวิตช์ระเบิดได้”
โรมถึงกับก้าวขาไม่ออก รัชกรต้องดันตัวน้องให้เดินต่อ ปลอบว่าไม่ต้องกลัวตนอยู่ด้วยจะไม่ให้เขาเป็นอันตรายแน่นอน แล้วกำชับเสียงเครียดว่า
นี่ไม่ใช่แค่ชีวิตคนบริสุทธิ์ มันเกี่ยวกับความมั่นคงของประเทศด้วย ตกลงเขาจะช่วยตนได้ไหม เขานิ่งไปอึดใจก่อนตอบตกลง รัชกรกำหมัดชกเบาๆ
ที่อกข้างซ้ายตำแหน่งหัวใจ
“อย่างนี้สิวีรบุรุษ”
ooooooo
ภายในห้องประชุม มีแขกนั่งฟังสัมมนากันหนาตา มีป้ายบอกหัวข้องานติดไว้ว่า “การโจมตีเศรษฐกิจจากกลุ่มทุนต่างชาติ” บนเวทีมีโต๊ะยาวสำหรับวิทยากร 5 ท่านและพิธีกรอีกหนึ่งคน วิทยากร 4 ท่านนั่งประจำที่กันหมดแล้ว ดร.ปรีชาตัวปลอมเข้ามานั่งเป็นคนสุดท้าย พิธีกรเห็นวิทยากรมากันครบก็เกริ่นนำเข้าสู่งานว่า
“ช่วงนี้มีข่าวลือเกี่ยวกับกลุ่มทุนต่างชาติ
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ กลุ่มทุนเหล่านี้ซ่อนตัวและโจมตีเศรษฐกิจของประเทศต่างๆมาหลายประเทศแล้ว รูปแบบการโจมตีพัฒนาจากช่วงต้มยำกุ้งมาก วิทยากรทั้งห้าท่านในวันนี้ต่างก็รู้ถึงความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติที่จะต้องมาบอกกล่าวกันเพื่อให้ฝั่งรัฐบาลและภาคธุรกิจได้ไหวตัวทัน”
จังหวะนั้น โรมเข้ามาในห้องโดยไม่กระโตก– กระตากอะไร ขณะที่รัชกรเดินเข้าจากอีกทางหนึ่งทำเหมือนไม่ได้มาด้วยกัน พวกตำรวจมองรัชกรเป็นตาเดียวกัน เขาต้องยกมือเป็นทำนองไม่มีอะไร ดร.ปรีชาจ้องมองมาที่เขาตลอดเวลา รัชกรเดินช้าๆ
มาทางเวทีด้านซ้าย ส่วนโรมขึ้นไปบนเวทีทางด้านขวา พิธีกรเห็นโรมขึ้นมาก็หยุดพูด ดร.ปรีชามองตามสายตาพิธีกรเห็นโรมมองมาทางตัวเองก็เริ่มเอะใจ ลุกพรวดขึ้นยืน
โรมรู้งานพุ่งเข้าหา เตะกระเป๋าเอกสารของ
ดร.ตัวปลอมกระเด็น รัชกรที่วิ่งขึ้นมาจากอีกด้านตะโกนบอกน้องชายให้กอดมันไว้ ระเบิดอยู่ที่ตัว ดร.ปรีชาหยิบรีโมตฯออกจากกระเป๋าเสื้อสูทจะกด แต่โรมไวทายาดคว้ามือมันไว้ทันอีกมือหนึ่งรวบตัวมากอด เสื้อสูทเผยอเผยให้เห็นระเบิดมัดติดกับ
ตัวมันอยู่ วงแตกทันที แขกผู้ร่วมงานหนีตายกันจ้าละหวั่น รวมทั้งวิทยากรบนเวที










