นางทิพย์

ทางฝ่ายผกานำเรื่องที่คุณหญิงพันฉวีขอร้องมาปรึกษากับภาธร วานให้เขาช่วยคุยกับปริตตา เผื่อเธอจะพูดให้ทรงศิริเปลี่ยนใจเรื่องที่ดินหนองพรายได้บ้าง เขาอาสาจะคุยกับทรงศิริให้เอง ท่านอาจจะฟังเขาบ้างเพราะเขาเพิ่งยกบ้านที่หนองพรายให้ปริตตา ผกาแปลกใจทำไมถึงต้องยกบ้านหลังนั้นให้ มีอะไรหรือเปล่า ทีแรกภาธรอึกอักไม่อยากพูดถึงแต่สุดท้ายยอมเปิดปากเล่าให้ฟัง

“คุณหญิงเห็นผมกับปริตตาใกล้ชิดกัน ท่านนายพลคิดว่าผมควรจะแต่งงานกับปริตตา แต่ผมไม่แต่งหรอกครับ ยังไงผมก็ไม่แต่งงานกับปริตตา”

“งั้นคุณอย่าเพิ่งไปพูดเรื่องนี้กับปริตตาเลยค่ะ จะได้ไม่ลำบากใจกัน แล้วคุณเจอหนูรวิปรียาหรือยังคะ ทินเทพบอกว่าคุณตามหาเธออยู่”

ภาธรยังหาเธอไม่เจอไม่รู้ว่าหายไปไหน  ผกาแนะให้เขาทำใจให้อยู่เหนือปัญหา อาจจะเห็นทางออกได้...

ทรงศิริได้คืบจะเอาศอก ยุปริตตาซึ่งถูกผีเจ้าฟ้าทิพฉายสิงร่างไปกล่อมผกาให้ยอมขายที่ดินที่หนองพราย อรณีที่นั่งฟังอยู่กับสารัชไม่ชอบใจที่แม่โลภมาก ได้เรือนไทยหลังนั้นแล้วยังไม่พอใจอีกหรือ ทรงศิริตอบโดยไม่ต้องคิดว่าไม่พอใจ ตนจะต้องได้ที่ดินที่นั่นทั้งหมด ผีเจ้าฟ้าทิพฉายสบโอกาสเหมาะ

“ถ้าหนูทำให้คุณผกาขายที่ดินหนองพรายให้คุณหญิงย่า หนูจะได้แต่งงานกับอาภาธรใช่ไหมคะ”

อรณีกับสารัชไม่เห็นด้วยที่ลูกจะแต่งงานกับภาธร คัดค้านสุดฤทธิ์ ผีเจ้าฟ้าทิพฉายในร่างปริตตาไม่พอใจ สั่งพ่อกับแม่ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ต้องมาออกความคิดเห็นใดๆทั้งสิ้น เธอกับภาธรรักกัน เราสองคนจะแต่งงานกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น วิวรรณที่แอบฟังอยู่ตกใจมากกับข่าวนี้...

ด้วยความที่อยากเจอรวิปรียามาก ภาธรลงทุนนั่งสมาธิกับทินเทพ จิตใจที่แน่วแน่ของเขาทำให้เขาไปหารวิปรียาถึงยามาภูมิได้ เขาดีใจที่เจอเธอวิ่งเข้าไปหาแต่ถูกลมพัดกระโชกใส่ร่างโปร่งแสงของเขากระเด็นด้วยอำนาจขององค์พระสุยามะซึ่งไม่พอใจมากขู่ว่าถ้าเห็นมนุษย์ผู้นี้บนยามาภูมิอีกจะลงโทษทัณฑ์ขั้นสูงสุด...

ภาธรหลุดจากสมาธิลืมตาขึ้น ตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์เมื่อครู่ สับสนว่าเป็นเรื่องจริงหรือแค่สมองเขาเล่นตลกว่าตัวเองขึ้นไปเจอกับรวิปรียาบนยามาภูมิ แล้วถ้าเป็นความจริงเธอจะกลับมาหาเขาอีกไหม

ooooooo