นางทิพย์

ผีร้ายเถียงสู้ไม่ได้ผลักรวิปรียากระแทกผนังร้านล้มกลิ้งไม่เป็นท่า ภาธรพุ่งมารับตัวเธอไว้ ผีเจ้าฟ้าทิพฉายไม่อยากให้เขาเห็นว่าตัวเองทำร้ายรวิปรียารีบหลบฉากหายไปในมุมมืด เขาถามเธอว่าเจ็บตรงไหนหรือเปล่า เธอยังงอนเขาไม่หายปัดมือออกสั่งให้ถอยไป แล้วยันตัวเองลุกขึ้นแต่ขาเจ็บเซจะล้มอีก เขารีบประคองเอาไว้

“ฉันบอกให้ปล่อย” รวิปรียาเสียงเขียว ภาธรไม่ยอมทำตาม ถามว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงล้มกลิ้งไปแบบนั้น รวิปรียาต่อว่าไหนวันนี้นัดจะไปเยี่ยมชาดาด้วยกันแล้วเขาหายไปไหนมา เขาโกหกว่าติดธุระที่มหาวิทยาลัย ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่ยืนจ้องมาจากมุมมืดของร้านยิ้มเย้ยให้รวิปรียาซึ่งรับไม่ได้ที่เขาโกหกผลักเขาออกห่าง

“ฉันไม่ได้ขอให้คุณมา...กลับไป”

“รวิปรียาเป็นอะไร คุยกันก่อน” ภาธรตกใจกับท่าเกรี้ยวกราดของอีกฝ่ายที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอไม่มีอะไรจะคุยด้วย พยายามดิ้นหนีจากอ้อมแขนเขา แต่เขารัดไว้แน่น เธอไม่ยอมแพ้ดิ้นสุดแรงมือปัดไปโดนหน้าเขาอย่างจัง ต่างฝ่ายต่างอึ้ง รวิปรียาโกรธที่เขาโกหก ทั้งผลักทั้งดันเขาออกจากร้านแล้วปิดประตูใส่หน้า ผีเจ้าฟ้าทิพฉายก้าวออกจากมุมมืดสีหน้าสะใจ

“ภาธรไม่ได้ไปมหาวิทยาลัย เขาอยู่กับฉันที่บ้านหนองพราย แล้วถ้าคุณผกาไม่โทร.มา เราจะอยู่ด้วยกันที่นั่น ภาธรยกบ้านหลังนั้นให้ฉัน มันจะเป็นที่ของเรา...รู้แล้วใช่ไหมความเจ็บปวดที่ถูกทรยศมันเป็นยังไง จะจมอยู่กับมันหรือถอยออกไป เลือกสิรวิปรียา”

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า รวิปรียาเจ็บปวดใจสุดๆแต่พยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยากร้องไห้ให้อีกฝ่ายเห็น ที่หน้าร้าน ภาธรทุบประตูปังๆ

“รวิปรียา ผมขอโทษ”

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่ยืนอยู่ในร้านยังคงมีรอยยิ้มเปื้อนหน้า “ไม่ว่าภาธรจะพูดอะไรกับเธอ แต่ความจริงคือภาธรกำลังจะแต่งงานกับฉัน เราจะได้อยู่ด้วยกันเหมือนสัญญาของเขา” พูดจบเธอหายตัววับไป รวิปรียากลั้นน้ำตาไม่อยู่ร้องไห้โฮ ด้านภาธรยังไม่ละความพยายาม หาทางปีนเข้าไปในร้านจนได้ แต่กลับพบว่าร้านว่างเปล่า ไม่มีแม้เงาของรวิปรียา

ooooooo

รวิปรียาเดินน้ำตานองหน้ามาที่สวนสาธารณะริมน้ำ เงยหน้าขึ้นมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า คร่ำครวญถึงท่านพ่อว่าตัวเองรู้จักกิเลสเยี่ยงมนุษย์แล้ว มันทำให้เธอเจ็บจนเกินทน ทันใดนั้นแสงอาทิตย์ฉายมาอาบตัวเธอก่อนร่างจะหายวับไป ภาธรที่ตามมาด้านหลังจึงตามหาเธอไม่เจอ...

ท้าวสุยามเทวธิราชหรือพระสุยามะดึงตัวรวิปรียากลับมายังยามาภูมิ ถามว่าการลงไปเป็นมนุษย์ทำให้ได้เรียนรู้อะไรบ้าง เธอได้รู้จักกับความเห็นแก่ตัว