นางทิพย์
ตอนที่ 11
จากนั้นไม่นาน รวิปรียากลับมาถึงร้านขายของเก่า นึกถึงตอนที่ภาธรจับมือเธอไว้ ขอให้เราสองคนเป็นแบบนี้ไปนานที่สุด ชั่วชีวิตเลยยิ่งดี แล้วฉุกคิดถึงตอนที่ถอดจิตไปเห็นเขาตระกองกอดผีเจ้าฟ้าทิพฉายอย่างมีความสุขก็เสียใจมากที่เขากลับกลอก ร้องไห้ออกมาอย่างหมดความอดกลั้น...
ทันทีที่เห็นหน้าผู้เป็นอา ทินเทพต่อว่าว่าหายไปไหนมา รวิปรียามารอตั้งนาน ภาธรกวาดตามองไปรอบๆไม่เห็นเธออยู่แถวนั้นก็ถามหา ได้ความว่ากลับไปแล้ว ผกาขอให้เธอรอเขาก่อนก็ไม่ยอมรอ ภาธรรีบโทร.หารวิปรียาแต่ไม่มีใครรับสาย เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติผลุนผลันออกไป...
ที่ร้านขายของเก่า รวิปรียาได้แต่มองมือถือที่มีสายมิสคอลจากภาธรร่วม 10 สายด้วยน้ำตาคลอเบ้า ตัดสินใจปิดเครื่อง หันหลังจะเดินเข้าข้างในต้องชะงักเมื่อเจอผีเจ้าฟ้าทิพฉายยืนมองด้วยสีหน้าเอาเรื่อง
“เทพอย่างเจ้ามันดื้อด้าน ทำมนุษย์ลำบากไปทั่วยังไม่สำนึก”
“อย่ามาไล่เราเลย เราจะไม่กลับยามาจนกว่าเราจะรับผิดชอบเรื่องทุกอย่างที่นี่”
“รับผิดชอบ?...ความรับผิดชอบของเจ้าคือการทำลายความรักของข้า” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายตวาดลั่น
รวิปรียาอธิบายว่าเธอเข้าใจผิด ความรับผิดชอบที่ตนว่าคือทำให้เธอหยุดก่อกรรมทำชั่วกับชีวิตคนอื่นต่างหาก และถ้าเธอรักภาธรจริงอย่างปากพูดก็อย่าให้เขาต้องเกี่ยวข้องกับบาปที่เธอก่อขึ้น ผีเจ้าฟ้าทิพฉายหาว่า
รวิปรียายอมลดตัวลงมาเป็นมนุษย์เพราะหวังจะได้ตัวภาธรของตน รวิปรียาแก้ตัวว่าไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อแย่งคนรัก ของใคร
“โกหก เจ้าโกหกทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเจ้ารักภาธรของข้า” ว่าแล้วผีเจ้าฟ้าทิพฉายใช้อำนาจทำให้รวิปรียาเคลื่อนไหวไม่ได้ จากนั้นเสกให้หนังสือเล่มใหญ่บน
ตู้โชว์ปลิวกระแทกร่างศัตรูหัวใจถึงกับทรุด แล้วตามเข้าไปจะบีบคอซ้ำ รวิปรียาไม่ยอมตกเป็นเหยื่อง่ายๆ ปัดมืออีกฝ่ายออก
“ถ้าเกลียดเราก็ทำร้ายแค่เรา หยุดก่อกรรมกับคนบริสุทธิ์ คุณหลวง ปริตตา ชาดา พวกเขาไม่เกี่ยว”
“เกี่ยวสิ กรรมของใครคนนั้นก็ต้องรับ ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติผลกรรมมันก็ตามทัน”...
ขณะที่รวิปรียาถูกผีร้ายเล่นงาน ชาดามีสภาพไม่ต่างกัน ถูกผีสมชายตามรังควานไม่หยุดหย่อน
ooooooo
ผีเจ้าฟ้าทิพฉายขู่รวิปรียาถ้าไม่อยากเป็นต้นเหตุให้มีคนตายก็ให้กลับไปยามาภูมิแล้วอย่าส่งใครมาขวางตนอีก เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดเรื่องอะไรเธอไม่เคยส่งใครไปขวางใครทั้งนั้น ผีร้ายตวาดแว้ด
“วิญญาณที่บ้านหนองพรายนั่นไง คนของเจ้าอีกใช่ไหม”
รวิปรียาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ผีเจ้าฟ้าทิพฉายไม่เชื่อหาว่าเธอโกหก สองสาวมีปากเสียงเถียงกัน
