นางทิพย์
ตอนที่ 11
ระหว่างที่ผีเจ้าฟ้าทิพฉายในร่างปริตตาชวนภาธรมาเดินช็อปปิ้งที่ห้างฯหรู เขาพูดถึงเรื่องที่รวิปรียาหาย ถามว่าได้เจอบ้างหรือเปล่า ผีเจ้าฟ้าทิพฉายหาว่าเธอแกล้งหายหน้าเพราะอยากเรียกร้องความสนใจจากเขา
“ฉลาดนะคะที่ทำให้คุณร้อนใจได้ขนาดนี้”...
บ่ายวันเดียวกัน ทรงศิริมีประชุมที่สมาคม เนื่องจากทางสมาคมกำลังจะจัดงานใหญ่ ท่านหมายมั่นปั้นมือในเมื่อคุณหญิงพันฉวีไม่อยู่ท่านจะต้องได้เป็นประธานสมาคมแต่เพียงผู้เดียว ประภาพรรณคุยโม้ว่าตัวเองล็อบบี้ให้ทุกคนยกมือสนับสนุนท่านไว้หมดแล้ว
“ตั้งแต่ไม่มีคุณหญิงพันฉวีมาคอยขัดแข้งขัดขา ฉันทำอะไรก็ราบรื่นทุกอย่าง” ทรงศิริยิ้มพอใจ วิวรรณจะรายงานเรื่องที่คุณหญิงพันฉวีกลับมาแล้ว แต่ทรงศิริไม่สนใจฟังเดินลิ่วไปที่ห้องประชุม...
ภายในห้องประชุมของสมาคม กรรมการสองคนกำลังฟ้องคุณหญิงพันฉวีเรื่องที่ทรงศิริรับเงินจากต่างชาติเอาไปใช้ตั้งโรงงานกำจัดขยะมีพิษ พอเห็นคนที่ตัวเองนินทาเดินเข้ามาในห้องสองกรรมการก็สงบปากสงบคำ ทรงศิริชักสีหน้าใส่เมื่อเห็นคุณหญิงพันฉวี แต่รีบปรับสีหน้าเป็นปกติร้องทักว่าหายดีแล้วหรือ ท่านห่วงงานที่สมาคมก็เลยต้องรีบหายป่วย ทรงศิริไม่รู้ว่าท่านจะห่วงไปทำไมในเมื่อไม่มีท่าน งานที่นี่ก็ก้าวหน้าดี
“ก้าวหน้าดีเฉพาะคุณหญิงคนเดียวหรือเปล่าคะ แต่ไม่ใช่ก้าวหน้าเพื่อส่วนรวม”
“ต้องส่วนรวมสิคะ ดิฉันคนทำงานเพื่อสังคมค่ะ”
“อ๋อดีค่ะ งั้นเรามาช่วยกันค่ะ ดิฉันหายดีแล้วสุขภาพเต็มร้อยก็ขอเสนอตัวกลับมาทำงานรับใช้สมาคมในฐานะประธานอีกครั้ง วาระสำคัญวันนี้คือเรื่องบัญชีสมาคมที่เบิกจ่ายผิดปกติ เรามาเริ่มประชุมกันเลยดีไหมคะ” คุณหญิงพันฉวีจ้องทรงศิริอย่างพร้อมจะมีเรื่องด้วย...
ด้านผีเจ้าฟ้าทิพฉายเดินช็อปปิ้งอย่างสบายอารมณ์เมื่อได้รู้ว่ารวิปรียาหายตัวไป ผิดกับภาธรที่เดินตามด้วยสีหน้าเป็นกังวล เธอหันมาถามเขาทำไมถึงคิดว่าเธอกับรวิปรียาติดต่อกัน เขาเห็นทั้งคู่เป็นคนแปลกๆเหมือนกันก็เลยคิดว่าเธออาจจะนึกออกว่ารวิปรียาไปอยู่ที่ไหน ผีเจ้าฟ้าทิพฉายถามหยั่งเชิงถ้ารวิปรียาหายไปไม่กลับมาอีกเขาจะรออยู่หรือเปล่า เขานิ่งไม่ตอบนั่นเท่ากับยอมรับโดยปริยาย
“ยังไงคุณก็จะรอรวิปรียา” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายพูดจบเดินหน้าบอกบุญไม่รับจากไป ภาธรมองตามกังวลใจที่ไม่มีข่าวคืบหน้าเรื่องรวิปรียา
ooooooo
