ตอนที่ 11
เยี่ยมทินเทพเสร็จ รวิปรียาประคองผกามาที่ห้องไอซียูเพื่อเฝ้าไข้คุณหลวงไพรัชโดยมีภาธรเดินตามมาข้างหลัง เธอเห็นสีหน้าไม่สู้ดีนักของผกาปลอบว่าอย่าเพิ่งคิดอะไรมากทุกอย่างจะต้องดีขึ้น
“ป้าก็ไม่อยากคิดนะแต่อดไม่ได้จริงๆ ขอบใจนะหนูรวิปรียา ป้าเกรงใจหนูมากต้องมาคอยวิ่งดูทั้งตาทินทั้งคุณหลวง”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะหนูเต็มใจ”
“คุณผกาอย่าคิดมากเลยครับ รวิปรียาเขาก็เหมือนกับคนในครอบครัวเรา” คำพูดของภาธรทำให้ผการู้ทันทีว่าสองคนคงจะใกล้ชิดกันมากขึ้น ยิ่งเห็นรวิปรียาเอียงอายเมื่อภาธรส่งยิ้มมาให้ก็ยิ่งมั่นใจทั้งคู่ชอบพอกัน ครั้นทั้งสามคนเลี้ยวพ้นหัวมุมตึกต้องชะงักเมื่อเจอปริตตาซึ่งถูกผีเจ้าฟ้าทิพฉายสิงร่างยืนอยู่หน้าห้องไอซียู
“หนูมาเยี่ยมคุณตาค่ะ”
“ขอบใจนะที่ยังไม่ลืมครอบครัวเรา” ผกาตัดพ้อด้วยความน้อยใจ
“หนูไม่เคยลืมคุณตา คุณยายโดยเฉพาะไม่มีวันลืม...อาภาธร” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายหันไปยิ้มยั่วให้ภาธรซึ่งไม่ค่อยจะชอบใจนัก จึงบอกให้ผกาเข้าไปเยี่ยมคุณพ่อก่อน เขามีเรื่องต้องคุยกับปริตตา ท่านพยักหน้ารับรู้เดินเข้าไปข้างใน ทันทีที่ผกาพ้นสายตาร่างปริตตา
เมื่อครู่กลายเป็นผีเจ้าฟ้าทิพฉาย ภาธรขอโทษเธอด้วยที่ทิ้งเธอไว้ที่เรือนไทยเมื่อวันก่อนเพราะต้องช่วยรวิปรียากับทินเทพ
“คุณเป็นคนดีแบบนี้มาตลอด ฉันไม่โกรธหรอกเพราะฉันรู้จักคุณดีกว่า...ทุกคน ไม่ว่านานแค่ไหน ความดีของคุณก็มีไว้ปกป้องดูแลคนอื่น ไม่ว่าคนคนนั้นจะทำให้เราเดือดร้อนแค่ไหน” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายจ้องรวิปรียาเขม็ง ภาธรเห็นสายตากร้าวของเธอรีบบอกให้รวิปรียาเข้าไปเยี่ยมคุณพ่อก่อน
“ฉันจะไม่ทิ้งคุณไว้กับเขา ในเมื่อคุณเป็นคนดี... คนดีก็ไม่ควรจะถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า” รวิปรียาสู้สายตาผีเจ้าฟ้าทิพฉายอย่างไม่เกรงกลัว
“เธอคงยังไม่รู้อะไรสินะรวิปรียา โลกของมนุษย์มันก็เป็นแบบนี้ ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต ลมหายใจแลกเพื่อต่อลมหายใจ” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายจ้องรวิปรียาเขม็ง “ถ้ามีใครต้องตายเพื่อให้อีกคนมีลมหายใจ”
“เธอจะทำอะไรทิพฉาย” รวิปรียาใจคอไม่ดี
ที่อีกฝ่ายพูดเหมือนข่มขู่ในที ผีเจ้าฟ้าทิพฉายยียวนอ้างว่าตัวเองเป็นปริตตาไม่ใช่ทิพฉายสักหน่อย รวิปรียาไม่เข้าใจจะหลอกตัวเองอีกทำไม ภาธรรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร
“ภาธรรู้จักฉัน แล้วภาธรรู้จักเธอดีหรือยังรวิปรียา ภาธรรู้หรือยังว่าเธอเป็นใครกันแน่ อ้างความดีขัดขวางชีวิตคนอื่น ทุกอย่างที่ทำก็เพื่อลบล้างความผิดตัวเอง อย่างนี้สมควรแล้วหรือที่เรียกว่านางฟ้า”
ภาธรมองรวิปรียาที่ถูกผีเจ้าฟ้าทิพฉายไล่ต้อนด้วยความเห็นใจ










