กุหลาบเกราะเพชร

“นี่เป็นต้นแบบที่พัฒนาถอดแบบมา อีกตัวน่าสนใจกว่า” ว่าแล้วพิพัฒน์หันมองกฤตนัย

“หัวใจคุณทำด้วยอะไร” ต่อว่าจบกฤตนัยจำใจดึงผ้าคลุมอีกร่างหนึ่งออก ทั้งเตชิตและฉัตรรัศมีต่างตกใจเมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณของธรณ์เทพยืนลืมตาโพลงอยู่

“ไม่ต้องห่วงนะถ้าสองตัวนี้ไม่เวิร์กเดี๋ยวเราเปลี่ยนหน้ากากได้จะเอาให้ดูน่าเกรงขามกว่านี้ก็ได้”

เตชิตขอร้องพิพัฒน์ปล่อยให้ธรณ์เทพตายอย่างสงบ เขากลับบอกว่าธรณ์เทพตายไปแล้วอย่าคิดมากนี่เป็นแค่บางส่วนของร่างเท่านั้น ข้างในไม่เหลืออะไรแล้ว ฉัตรรัศมีต้องการเอาหน้าจึงบอกว่าไม่ติดใจอะไร

“เห็นไหม นี่ดูสิขนาดเขาพ่อลูกกันแท้ๆ” พิพัฒน์หัวเราะชอบใจ เตชิตมองหน้าพ่อพูดอะไรไม่ออก ฉัตรรัศมีเดาออกทันทีว่าเตชิตรู้แล้วว่าไม่ใช่ลูกของธรณ์เทพ พิพัฒน์ยังสนุกไม่เลิกมองฉัตรรัศมียิ้มๆ

“ที่สำคัญเธอยังไม่รู้สินะว่าเตชิตเป็นลูกใคร”

ooooooo

ณัฐวราตกใจมากเมื่อเห็นการ์ดสาวของฉัตรรัศมีกับฤกษ์เอาตัวนิรมนมาขังในห้องเดียวกับตัวเอง พยายามจะเข้าไปหาน้องแต่ติดตรงที่ถูกโซ่ล่ามไว้ขยับไม่ได้ การ์ดสาวยัดนิรมนเข้าห้องขังเรียบร้อยสั่งฤกษ์ให้เฝ้าไว้ดีๆ แล้วเดินจากไป เขาไม่พอใจที่เธอมาออกคำสั่งก็เลยไม่อยู่เฝ้าปล่อยสองพี่น้องไว้ตามลำพัง

ณัฐวราเป็นห่วงน้องถามว่าพวกมันทำอะไรหรือเปล่า เธอไม่เป็นอะไรปลอดภัยดี ตอนนี้ชยธรกับพวกกำลังจะมาทลายรังของพวกมัน ณัฐวราแปลกใจชยธรรู้ได้อย่างไรว่าตนอยู่ที่ไหน นิรมนชูนาฬิกาข้อมือให้ดู ที่เขารู้เพราะนาฬิกาเรือนนี้มีเครื่องติดตามตัว ณัฐวราถึงบางอ้อที่แท้น้องตั้งใจให้พวกมันจับตัวมา

“หนูโทร.มาที่นี่บอกว่าอยากเจอพ่อ บอกว่าหนูอยู่ที่ไหนพวกมันปฏิเสธเรื่องพ่อ แต่ก็ส่งคนไปจับหนูมา”

“เด็กโง่เอ๊ย”

“ไม่ทำแบบนี้ หนูจะเจอพี่ไหม” นิรมนตาแดงๆ จะร้องไห้โผกอดพี่สาวแน่น ณัฐวราเห็นกิ๊บติดผมน้องค่อยๆดึงออกมาโดยที่เธอไม่รู้ตัว...

การ์ดสาวเห็นฤกษ์เดินเล่นอยู่กับฟ่างไม่อยู่เฝ้านักโทษ ถามว่าเอาเครื่องประดับของนักโทษคนใหม่ออกหรือเปล่า เขาไม่วายยียวนไม่มีเงินใช้หรือถึงอยากได้เครื่องประดับของคนอื่น การ์ดสาวส่ายหน้าระอาใจ แล้วเดินกลับไปตามทางที่จะไปห้องขังนักโทษ ฤกษ์ตะโกนไล่หลัง

“โอย นิดๆหน่อยๆก็จะเอาเนอะ ไปเป็นโจรกระจอกไป๊”...

อีกมุมหนึ่งที่ลานจอดรถ พิพัฒน์เดินมาส่งเตชิตกับฉัตรรัศมี พลางปลอบเขาว่าอย่าคิดมาก ธรณ์เทพไม่ใช่พ่อของเขาสักหน่อย แล้วให้ดูฉัตรรัศมีเป็นตัวอย่าง เป็นลูกแท้ๆยังไม่สนอะไรเลย

“แต่ถึงอย่างไรเขาก็ดีกับผม เขาตายเขายังทำประกันชีวิต ยังทำพินัยกรรมทิ้งไว้ให้”