ตอนที่ 15
สองคนต่อสู้กัน ปอม 3 ชกได้ไม่กี่หมัดก็เกิดกระตุก ไฟฟ้าช็อต ชยธรหันไปเห็นถังดับเพลิงคว้ามาฟาดหัวมันไม่ยั้งจนสิ้นฤทธิ์ นิรมนโผล่มาจากไหนไม่รู้ เห็นเขายืนอยู่ก็ดีใจมาก สองคนโผกอดกันท่ามกลางน้ำที่ตกลงมา
“พี่...ขอโทษ พี่ขอโทษที่ให้มนต้องเสี่ยงขนาดนี้ พี่ขอโทษ พี่กลัว พี่นึกว่าจะไม่ได้เจอหน้ามนอีกแล้ว...”
“ชู่ว์ๆ มนเต็มใจค่ะ มนเต็มใจ มนอยากช่วย”
ชยธรนึกถึงเตชิตกับณัฐวราขึ้นมาได้ยังไม่ทันอ้าปากถาม สองคนนั้นเดินเข้ามาเสียก่อน เตชิตกับ ชยธรมองหน้ากันนิ่งงัน ณัฐวรากับนิรมนมองสองหนุ่มไม่รู้ว่าจะเอาอย่างไรกันแน่ นิรมนกลัวจะมีเรื่องรีบบอกชยธรว่าเตชิตมาช่วยตนกับพี่สาวไว้ เขาไม่สนใจฟังเดินเข้าไปหาเตชิตพร้อมกับยื่นมือให้จับ
“ขอบคุณมากที่ร่วมมือกับทางตำรวจ”
“อย่าเพิ่งแน่ใจอะไรนัก”
ณัฐวราเห็นปอมเดินเข้ามาร้องเตือนทุกคนให้หนี เตชิตบอกกับชยธรว่าเดี๋ยวค่อยว่ากัน แล้วประคองณัฐวราหนี ชยธรคว้ามือนิรมนวิ่งตาม ปอมมองร่างปอม 3 ที่สิ้นฤทธิ์อยู่กับพื้น ไม่ยอมเข้าไปโดนน้ำที่กระจายเป็นละอองอยู่เต็มห้อง สักพักน้ำหยุดไหล มันถึงได้ไล่ตามสี่คนนั้นไป...
ทางฝ่ายนัธมน สิตางค์กับดุจดาวและกานดาถูกพวกสมุนตรึงอยู่ด้านในตัวอาคาร ฉัตรรัศมีกับปอม 5 และเหล่าสมุนระดมยิงใส่จนอีกฝ่ายแทบโงหัวไม่ขึ้น นัธมนเห็นท่าไม่ดีขืนอยู่แบบนี้มีหวังถูกพวกมันฆ่าตายแน่ ดุจดาวดูกระสุนในกระเป๋าเป้ซึ่งร่อยหรอเต็มทีถามว่าจะเอาอย่างไร สิตางค์เห็นทางออกสั่งให้ตามมา ก่อนลุกขึ้นจะวิ่งไปยังประตู แต่ต้องโดดหลบแทบไม่ทันเมื่อโดนยิงดักไว้ ฉัตรรัศมีตะโกนลั่น
“พวกแกตายอยู่ที่นี่แหละ”
ว่าแล้วฉัตรรัศมีหันไปสั่งปอม 5 เข้าไปประชิดตัวพวกนั้น มันลุกพรวดขึ้นทันที สิตางค์เห็นเข้าก็บ่นอุบนี่มันไม่รู้จักตายหรืออย่างไร กานดาหยิบฟิล์มอัลตราซาวนด์ขึ้นมาดู
“ใครเห็นนำบุญบ้าง”
ไม่มีใครตอบทุกคนพะวงอยู่กับปอม 5 ที่ย่างสามขุมเข้ามา สิตางค์ยิงจนกระสุนหมด มันยังคงเดินต่อไปไม่สะทกสะท้าน ดุจดาวเองก็กระสุนหมดเช่นกัน บ่นเสียดายที่ต้องมาตายโดยยังไม่ได้แก้แค้นให้พี่สาว
“มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ ต้องไม่ใช่” นัธมน
ว่าแล้วเช็กกระสุนในรังเพลิงเหลืออยู่ไม่กี่นัด
กานดาเห็นปอม 5 เดินฝ่าซากปรักหักพังเข้ามาใกล้ทุกทีก็ร้องเตือนว่ามันมาแล้ว พูดไม่ทันขาดคำ ปอม 5 ถูกจรวดยิงใส่ร่างกระเด็น พวกสาวๆหันมองที่มาของจรวดเห็นวรมันยืนจังก้าพร้อมกับเป้ใส่อาวุธใบใหญ่ต่างดีใจมาก
ooooooo
วรมันระดมยิงใส่ฉัตรรัศมีกับพวกตีฝ่า










