กุหลาบเกราะเพชร
ตอนที่ 15
พิพัฒน์เห็นปอม 4 ยืนนิ่งไม่รู้สึกรู้สมก็หงุดหงิด “ดีจริงๆ ข้างตัวฉันมีแต่หุ่นยนต์ที่ไม่รับรู้ รับฟังความรู้สึกอะไรทั้งสิ้น บัดซบ...ระเบิดทิ้งซะเลยน่ะ”
เขาตะโกนใส่หน้าปอม 4 ซึ่งยืนนิ่งไม่รับรู้ใดๆ ยิ่งทำให้พิพัฒน์หงุดหงิด...
ฝ่ายนำบุญเดินปิดปากปิดจมูก อีกมือหนึ่งถือปืนฝ่ากลุ่มควันออกมาตามทางเดิน เจอพิพัฒน์เปิดประตูห้องทำงานออกมาพอดี ต่างฝ่ายต่างตะลึงคาดไม่ถึง
นำบุญตั้งสติได้ก่อนเหนี่ยวไกปืนดังแชะ กระสุนหมดปรี่เข้าหาพิพัฒน์ แต่ปอม 4 ที่เดินตามออกมาโดดถีบเขากระเด็น
“ฆ่ามัน จัดการมัน ระยำเอ๊ย...ไป” พิพัฒน์สั่งเสียงเข้ม ปอม 4 ปรี่เข้าใส่นำบุญตามคำสั่ง เขาไม่อยากปะทะด้วย เต้นฟุตเวิร์กหลบหลีก พอสบช่องพุ่งใส่พิพัฒน์ที่ไม่ทันตั้งตัวเอามีดจ่อคอหอยสั่งให้บอกปอม 4 ว่าอย่าเข้ามา พิพัฒน์ไม่ได้เกรงกลัว ขู่กลับว่าเขาหนีไม่รอดแน่
“ฉันไม่รอดแต่แกตายก่อนฉันแน่ สิ่งสุดท้ายที่แกจะได้เห็นก็คือเลือดของแกกระเซ็นใส่หน้าสินค้าราคาแพงของพวกแก”
นำบุญพูดพลางลากคอพิพัฒน์ถอยหนีให้ห่างจากปอม 4
“ของเรานำบุญ ของเรา”
“ไม่ใช่...บอกให้มันหยุด”
นำบุญกดมีดที่จี้คอพิพัฒน์หนักมือขึ้นจนร้องลั่นยอมสั่งปอม 4 ให้หยุดก่อน นำบุญบอกให้เขาพาหนีไปจากที่นี่และสั่งให้สมุนของเขาหยุดยิง พิพัฒน์ท้วงจะสั่งได้อย่างไร หรือจะให้ตะโกน นำบุญคิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะให้ทำอย่างไร ได้แต่ลากคอพิพัฒน์หายเข้าไปในกลุ่มควัน พิพัฒน์ตะโกนลั่น
“ช่วยด้วยไอ้หุ่นโง่ ช่วยด้วย”
ปอม 4 เอียงคอมอง ก่อนย่างสามขุมตาม...
วรมันยังคงต่อสู้กับปอม 2 อย่างดุเดือดที่ด้านหน้าตัวอาคาร สุดท้ายมันต้านทานความแข็งแกร่งของวรมันไม่ไหวถูกหักคอเลือดทะลักออกจากปากเป็นสีดำตายสนิท เขาเองก็บาดเจ็บเช่นกัน เลือดสีแดงทะลักออกทั้งทางปากและจมูก ตาเริ่มพร่า เดินโซเซไปยังทางเข้าตัวอาคารจะตามไปช่วยนัธมนโดยไม่ห่วงตัวเอง
ooooooo
ปอม 3 ไล่ตามชยธรที่หนีเข้าไปซ่อนตัวในห้องเก็บเอกสาร ใช้เครื่องสแกนในตัวสแกนหาไปรอบๆเจอเขาซ่อนอยู่แถวตู้เอกสาร ชยธรเห็นปอม 3 ย่างสามขุมเข้าหาครุ่นคิดหนักหาทางเอาตัวรอด มองขึ้นไปเห็นเครื่องดักจับควัน เห็นหัวสปริงเกอร์สำหรับพ่นน้ำดับไฟอยู่บนเพดานรีบปีนขึ้นไปจุดไฟเเช็กจ่อที่เครื่องดักจับควัน
หุ่นยนต์นักฆ่าพุ่งมาถีบเก้าอี้ที่ชยธรยืนอยู่กระเด็นทั้งคนทั้งเก้าอี้ไปคนละทิศละทาง เปลวไฟทำให้สปริงเกอร์ทำงานพ่นน้ำเป็นฝอยออกมา ชยธรตั้งหลักได้เข้าต่อยตีปอม 3 ที่เงยหน้ามองน้ำที่ตกใส่ตัวเอง
