ตอนที่ 15
หลังจากคิดอยู่หลายตลบในที่สุดนำบุญตัดสินใจอธิบายให้วรมันฟังว่าสิ่งมีชีวิตประเภทเดียวกับเขาที่เรียกว่าชีวกล มีชีวิตอยู่ได้เพราะชิป ถอดออกเมื่อไหร่ก็ตาย ความทรงจำเก่าและใหม่จากในสมองถ่ายเทลงชิป ก็จะเหมือนกับเขาถูกเด็ดหัวออก แต่ยังคงมีความรู้สึกนึกคิดต่อไปได้อีกไม่เกินสิบนาที
“มีชีวิตอยู่ในชิปหลังจากที่ตัวเองตายไปแล้ว!!”
“เหมือนแมลงสาบ หัวขาดแล้วมันก็ยังคงรับรู้ยังคงเห็นร่างตัวเองกระแด่วๆอยู่ต่อไปได้อีกสักพักหนึ่ง”
“พวกเราไม่ใช่แมลงสาบ” วรมันชักสีหน้าไม่พอใจ
“มันเป็นเรื่องเจ็บปวดกว่านั้นเยอะ แกสามารถมองเห็นทุกอย่างผ่านชิปได้ ระหว่างที่ร่างแกตายไปแล้ว ถ้าเป็นไปได้พยายามอย่าฝัน แต่จะมีใครห้ามจิตใต้สำนึกของตัวเองได้ ใช่ไหม”
จังหวะนั้น ชยธรกับนัธมนเดินเข้ามาในสภาพเหมือนไปฟัดกับใครมา โดยมีสิตางค์กับดุจดาวตามติด เขาขอโทษนำบุญด้วยที่มาช้า สองสาวนี่ไม่ค่อยไว้ใจอะไรใครง่ายๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เป็นตำรวจ สองฝ่ายทำท่าจะมีเรื่องกันอีก แต่ดุจดาวเหลือบเห็นวรมันเสียก่อน พุ่งใส่แบบไม่ให้ตั้งตัว ชยธรจะห้ามก็ไม่ทัน
สิตางค์ไม่อยู่เฉยช่วยเธอรุมวรมัน นัธมนเห็นวรมันเสียเปรียบรีบเข้าไปช่วย ตีกันด้วยมือเปล่าไม่หนำใจชักปืนขึ้นมาเล็งใส่กันอีกต่างหาก กานดาเห็นท่าไม่ดีสะกิดนำบุญให้ทำอะไรสักอย่าง
“โอเค ทุกคนในที่นี้มีความหลังต่อกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ว่าพักไว้ก่อนไหม หรือไม่ก็ยิงกันให้ตายตอนนี้ไปเลย พิพัฒน์จะได้ไม่มีใครมาขวางทาง ประเทศชาติจะพินาศก็ช่างมัน”
นำบุญเห็นทุกคนค่อยๆลดปืนลงแต่ยังหน้าเครียดกันอยู่ก็พูดอีกว่าอาทิตย์หน้าพิพัฒน์จะแถลงข่าวผลการตกลงข้อสัญญากับกระทรวงเกี่ยวกับการจัดซื้อจัดจ้างกองกำลังชีวกลในนามองค์กร ONE ซึ่งมีการตกลงกันเป็นการภายในแล้วว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการป้องกันประเทศโดยสิ้นเชิง ชยธรช่วยเสริม
“ซึ่งนั่นจะทำให้พิพัฒน์สามารถที่จะเข้าถึงและควบคุมกองกำลังที่ไม่ต่างอะไรจากวรมันที่พิพัฒน์ สามารถควบคุมได้ ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น มันจะมีทั้งเงินทั้งอำนาจจะไม่มีอะไรมาหยุดยั้งมันได้อีก”
นัธมนอยากรู้ถ้าอย่างนั้นจะให้ทำอย่างไร นำบุญขอให้เธอกับชยธรทำตามกฎหมายไป อะไรที่คัดง้างกับจรรยาบรรณตำรวจปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตนกับพวกกุหลาบเกราะเพชรเอง สิตางค์ทักท้วงพวกเรามีกันแค่สองคนเองจะไปทำอะไรได้ กานดาสวนทันทียังมีณัฐวราอีกคนหนึ่งห้ามลืมเด็ดขาด นำบุญหันไปถามชยธรถึงเรื่องนิรมน เขาจะพูดกับเธอเอง กานดาร้อนใจนี่มีแผนจะให้หลานของตนไปทำอะไรเสี่ยงๆอีกหรือ










