คุณหนูเรือนเล็ก

“คุยเรื่องอะไรกันเหรอคะ ถึงได้แท็กทีมกันมาขนาดนี้” ดาญ่าลงนั่งมองไปที่นันทิยาสลับกับรังสรรค์อย่างรู้ทัน นันทิยายังไม่ทันจะอ้าปากพูดอะไรอีก วัชรีตบไปที่ตักเสียก่อนหลานรักถึงกับหยุดกึกแล้วถามลูกเลี้ยงว่าจะสั่งอะไรกิน เธอขอร้องอย่าลีลาท่ามากเชิญพูดธุระมาได้เลย

“ก็ได้ค่ะ งั้นเข้าเรื่องนะคะในวันเกิดของคุณเราเจอกัน 10 โมงเช้านะคะที่ตึกใหญ่  ทนายเหิมจะมาพร้อมพินัยกรรมตัวจริง”

อีกมุมหนึ่งไม่ห่างจากหน้าร้านอาหารนัก เทวัตสวมหมวกหลุบต่ำอำพรางใบหน้าเดินพูดมือถือกับอารยะเข้ามาว่าตอนนี้ใกล้ถึงแล้ว ดาญ่าเป็นอย่างไรบ้าง อารยะนั่งโต๊ะด้านในสุดของร้านแห่งเดียวกันพร้อมด้วยเนตรสุดาในสภาพปลอมตัวมาเพื่อไม่ให้ใครจำได้ รายงานว่าเธอกำลังเริ่มโต้วาทีกับแก๊งแม่เลี้ยงแล้ว แต่ยังไม่มีอะไร

น่าห่วง สถานการณ์ยังไม่มีความรุนแรง เนตรสุดาแกล้งถ่ายรูปเซลฟี่ให้ติดโต๊ะที่ดาญ่านั่งแล้วส่งไปให้เทวัตดู

“แกพูดว่าแก๊งแม่เลี้ยง  แสดงว่าคุณน้าวัชรีไม่ได้มาคนเดียว”

อารยะยอมรับว่าวัชรีไม่ได้มาคนเดียวมีรังสรรค์กับนันทิยามาเป็นสมุนซ้ายขวาแต่ไม่เห็นเหิมมาด้วย อยู่ๆเทวัตร้องเอะอะขึ้นมาแล้วรีบหลบมุมเมื่อเห็นพ่อเลี้ยงตัวเองซุ่มอยู่หน้าร้านสายตาจับจ้องเข้าไปในร้าน อารยะตกใจเสียงร้องของเพื่อนรักถามว่ามีอะไร เทวัตเล่าว่า

พ่อของเขาอยู่ข้างนอกกำลังจับตามองเข้าไปในร้าน

“อะไรนะ แปลว่านี่ครบแก๊งเลยเหรอเนี่ย”

“แกกับคุณเนตรระวังให้ดี อย่าให้พ่อฉันเห็นเด็ดขาดว่าแกปลอมตัวนั่งอยู่ในร้าน ฉันจะจับตาดูพ่ออยู่ตรงนี้” พูดจบเทวัตมองไปทางเหิมซึ่งกวาดตามองมาทางเขาเช่นกัน เขาต้องรีบหลบมุมแทบไม่ทัน

ooooooo

ดาญ่าแดกดันวัชรีทีหลังถ้าเรียกตนมาพบเพื่อจะนัดเวลาเปิดพินัยกรรมในอีก 5 วันข้างหน้าให้นัดทางโทรศัพท์ก็ได้จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาแล้วลุกขึ้น จะกลับ แม่เลี้ยงตัวแสบขอร้องอย่าเพิ่งไป มีข้อเสนอพิเศษจะให้

“ถ้าคุณเอาเงินในบัญชีธนาคารที่แม่คุณฝากไว้ให้คุณและเครื่องเพชรข้าวของทั้งหมดที่คุณเอาไปจากตู้เซฟธนาคารมาให้ฉัน ฉันสัญญานะว่าพอเปิดพินัยกรรมแล้ว ฉันเป็นคนได้รับมรดกทั้งหมด ฉันจะยกเรือนเล็กให้คุณ ไม่แตะต้องมันเลย”