คุณหนูเรือนเล็ก

เหิมปฏิเสธว่าไม่มีอะไร วัชรีจับอาการเขาได้เดินไปนั่งข้างๆลูบไหล่เขา มีอะไรก็ให้บอกเธอได้เผื่อจะช่วยอะไรได้เห็นเขาไม่สบายใจแบบนี้เธอเป็นห่วงแทนแล้วเข้าไปกอดคลอเคลีย เหิมคลายกังวลลงไม่สนใจทีวี หันมองวัชรีทั้งรักทั้งหลง ปลอบว่าไม่ต้องเป็นห่วง เขาจัดการทุกอย่างได้ เพื่อเธอเพื่อความรักของเรา เขาต้องชนะทุกอย่าง

“งั้นบอกวัชสิคะว่าอีกไม่กี่วันสมบัติทุกอย่างจะต้องเป็นของวัชแล้ว ช่วยบอกให้วัชมั่นใจทีว่าชีวิตของวัชจะต้องสุขสบายไปตลอดชาตินี้” วัชรีมองเหิมพลางลูบไล้แผ่นอกของเขา

“แน่นอนวัช คุณจะได้ครอบครองทุกอย่าง สิ่งที่คุณฝันไว้กำลังจะเป็นความจริงด้วยมือของผมนี่แหละที่จะบันดาลให้” พูดจบเหิมโน้มตัวลงไปจูบวัชรี

ครู่ต่อมาเหิมเข้าไปในห้องทำงานไขกุญแจตู้เอกสารหยิบพินัยกรรมของภิมุขขึ้นมาสองฉบับ ฉบับแรกเป็นฉบับจริง ยกสมบัติทุกอย่างให้ดาญ่า ส่วนฉบับปลอมยกสมบัติทุกอย่างให้วัชรี เขาจัดการทำลายพินัยกรรมฉบับจริงโดยใส่ในเครื่องทำลายเอกสาร แล้วหยิบฉบับปลอมขึ้นมาดู

“ทีนี้ก็เหลือพินัยกรรมฉบับเดียวที่จะต้องเป็นตัวจริง”

ooooooo

เทวัตตื่นแล้วเห็นดาญ่ายังนอนไม่ขยับ แกล้งบีบจมูก เธอปัดมือเขาออกพลิกตัวหลับต่อ เขาขู่ถ้าไม่ยอมตื่นจะจูบแล้วยื่นหน้าเข้าไปหา เธอรีบเอามือปิดปากดันตัวเขาออกห่าง สั่งห้ามเข้ามาใกล้ เธอยังไม่ได้แปรงฟัน

“ทีหลังอย่าเล่นอย่างนี้อีกนะ คนยังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟัน” ว่าแล้วดาญ่าขยับจะลุกขึ้น เทวัตดึงเธอมา

กอดทางด้านหลัง บอกว่าไม่รังเกียจหอมแก้มหนึ่งฟอด แล้วขอตัวกลับก่อน เธอทวงถามแล้วที่นัดกินข้าวที่บ้านวิจารณ์วันนี้จะว่าอย่างไร เทวัตขอกลับไปคุยกับท่านก่อน แล้วจะโทร.บอก น่าจะเป็นมื้อเย็น

“โอเคค่ะ ฉันจะเตรียมตัวรอ”

“ผมไปนะครับ” พูดจบเทวัตหอมแก้มดาญ่าอีกหนึ่งฟอดแล้วลุกออกไป...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน อารยะนัดเนตรสุดามาดื่มกาแฟกันที่ร้านเจ้าประจำ บังเอิญเขาเจอคุณแม่เพื่อนซึ่งสนิทสนมกัน นึกสนุกขึ้นมาอยากแกล้งเนตรสุดาจึงแนะนำเธอให้รู้จักกับคุณแม่ แล้วปล่อยให้ทั้งคู่คุยกันโดยที่เขาเดินไปสั่งกาแฟกับขนมมาให้ ทั้งคู่คุยกันถูกคอสนุกสนาน ครั้นเขาเดินกลับมาพร้อมกาแฟกับขนมในมือ แกล้งพูดกับคุณแม่ว่าได้บอกเนตรสุดาหรือยังว่าลูกชายของท่านมีคู่หมั้นแล้ว เธอตกใจมากถามว่าจริงหรือ