คุณหนูเรือนเล็ก

“เก่งมากครับคุณดาญ่า งานนี้ทนายเหิมคงคิดไม่ถึงว่าคุณจะมีเขี้ยวเล็บแหลมเฟี้ยวถึงขนาดนี้”...

หลังคุยกับคนของตัวเองในบริษัทเอกธนกิจแล้ว เหิมหันมาบอกวัชรีว่าดาญ่าไม่ได้เข้าไปที่นั่น ขอให้เธอสบายใจได้ วัชรีแปลกใจไม่ได้เข้าไปแล้วมันไปเดินเล่นอย่างนั้นหรือ นันทิยาเห็นด้วยดาญ่าไปถึงบริษัทพ่อตัวเอง แต่ไม่เข้าไปข้างในแล้วมันจะไปทำบ้าอะไร เหิมยืนยันถ้ามันเข้าไปในบริษัทก็ต้องมีคนเห็น นี่ก็ไม่มีใครเห็น

“อีกอย่าง แล้วมันจะถ่อเข้าไปทำไมในบริษัท พนักงานไม่รู้จักมันสักคนมีแค่ผมกับนายสรรค์เท่านั้นที่รู้จัก”

“งั้นมันจะนัดแนะกับตาสรรค์บอกความลับอะไรกันหรือเปล่า” วัชรีท่าทางร้อนรน นันทิยาซึ่งไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ด้วยมองแปลกใจความลับอะไรหรือ เหิมชิงตอบคำถามแทนว่าไม่มีอะไร วัชรีกังวลไปไกลเท่านั้นเอง นังนั่นอาจจะทำทีโผล่ไปที่บริษัทเพื่อข่มขวัญวัชรีเล่นก็ได้ วัชรีเจ็บใจที่ดาญ่าบังอาจมาข่มขวัญวางแผนเอาคืน...

คนที่วัชรีกำลังคิดแค้น ถามอารยะว่าหลักฐานที่ตัวเองได้มาเพิ่มเติมเพียงพอหรือยังที่จะเอาผิดเหิมฐานฉ้อโกงได้ เขาพยักหน้า เนตรสุดาแนะให้เอาเรื่องที่เหิมทำร้ายฝนอีกคดีเอาโทษหนักไปเลยข้อหาพยายามฆ่า แล้วเหลือบไปเห็นสีหน้าไม่สบายใจของดาญ่าร้องทักทำไมทำหน้าแบบนั้นเรากำลังจะเล่นงานมันได้แล้ว

“ผมรู้ว่าคุณดาญ่าคิดอะไรอยู่ เรายังไม่มีหลักฐานบ่งชี้ว่าคุณพ่อคุณถูกฆาตกรรมเลยใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะ เขาจะถูกลงโทษแค่เรื่องฉ้อโกงอย่างเดียวมันน้อยเกินไป สิ่งที่ดาญ่าต้องการมากที่สุดคือหาตัวฆาตกรฆ่าคุณพ่อคุณแม่” ดาญ่าพูดไปพลางน้ำตาคลอไปด้วย เนตรสุดาท้วงทำไมจะไม่มีหลักฐาน  ก็ใบสั่งยาที่รังสรรค์เป็นคนสั่งซื้อให้วัชรีเอาไปให้แม่ของดาญ่ากิน

ที่เรามีอยู่ในมือ อารยะพูดแทรกขึ้น

“แต่ไม่มีหลักฐานพยานอยู่ดีว่าคุณวัชรีเป็นคนเอายาไปให้แม่คุณดาญ่ากิน”

“เออ จริงแฮะ  ยิ่งคุณพ่อคุณยิ่งไม่มีหลักฐานเข้าไปใหญ่ว่าวันที่พ่อคุณจมน้ำตายฆาตกรมันโผล่มาตอนไหน หรือมันอยู่ด้วยตั้งแต่แรกแล้วมันลงมือฆ่าพ่อคุณยังไง ข้างบนสระหรือในสระและที่สำคัญฆาตกรมันเป็นใคร”

ดาญ่าฟังแล้วยิ่งเครียด จังหวะนั้นวัชรีโทร.เข้ามือถือ ของเธอ ครั้นเธอรับสายวัชรีพูดจาภาษาดอกไม้ด้วย

“ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับฉันหรอก ฉันไม่ใช่คนใจดีเหมือนคุณพ่อ โทร.มามีธุระอะไร”

วัชรีเห็นว่าอีกห้าวันจะถึงวันเกิดดาญ่าแล้ว ก็เลยอยากจะนัดเจอเพื่อแฮปปี้เบิร์ธเดย์ล่วงหน้า เธอรู้ทันว่าวัชรีไม่ได้จะแฮปปี้วันเกิดให้เธอจริงๆ  แค่แฮปปี้ที่พินัยกรรมจะเปิดมากกว่า วัชรีอยากด่าเธอที่ดันรู้ทัน แต่ต้องข่มอารมณ์ไว้ ทำเป็นพูดดีด้วย