พันธกานต์รัก

ขณะที่พระกำลังทำสวด พระพายเห็นป้าชื่นเข้ามาตามตัวสะดิ้งให้เข้าไปช่วยในครัว กระซิบบอกเต็มฟ้าว่าเดี๋ยวมา เต็มฟ้าจะไปด้วยแต่ไม่ทัน เธอก้าวฉับๆไปเสียก่อน นภชลเห็นพระพายลุกออกไปก็ขยับจะตาม นพดลร้องทักว่าจะไปไหน เธอมองพ่อเป็นทำนองว่ากำลังจะเริ่มแผนเล่นงานช่อม่วง ท่านพยักหน้ารับรู้

ปล่อยให้เธอตามพระพายไปถึงในครัว นภชลเห็นศัตรูหัวใจอาสาจะช่วยป้าชื่นกับสะดิ้งเตรียมอาหารก็อาสาบ้าง

“ไม่เป็นไรค่ะคุณ ในนี้มันร้อน คุณออกไปรอข้างนอกเถอะค่ะพวกเราทำกันเองได้ สำรับของพระ ป้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ เหลือแต่อาหารขึ้นโต๊ะของคุณๆ”

นภชลยืนกรานจะช่วย แล้วเหลือบไปเห็นไข่ไก่วางอยู่ ถามว่าไข่นี่จะทำเมนูอะไร ป้าชื่นจะทำไข่ตุ๋นหมูสับกับแครอท นภชลจัดแจงหันไปถามพระพายว่าทำเป็นหรือเปล่า เธอพยักหน้ารับคำ

“ดีเลย งั้นเรามาช่วยกันทำก็แล้วกันนะ เดี๋ยวฉันตีไข่กับหั่นแครอทให้ เธอสับหมูกับปรุงรสก็แล้วกัน”

พระพายไม่ได้เอะใจว่ากำลังตกเป็นเครื่องมือช่วยให้นภชลวางยาช่อม่วง กุลีกุจอไปหยิบเขียงมาสับหมู

ooooooo

หลังเสร็จพิธี ทุกคนออกมาส่งพระขึ้นรถตู้กลับวัดโดยมีเตชินท์กับแมคทำหน้าที่เป็นสารถีกับเด็กรถ แสนคมชวนนพดลอยู่กินข้าวด้วยกันก่อนอย่าเพิ่งกลับ เขาพยักหน้ารับคำเชิญ แสนคมหันไปชวนพวกพนักงานให้อยู่กินข้าวเช่นกัน กุ๊กไก่ นิกันต์กับเต็มฟ้าขอตัวกลับก่อนเพราะต้องเอาของไปคืนวัด

“งั้นพี่กุ๊กไก่ไปรอที่รถก่อน เดี๋ยวฟ้าไปบอกพายให้ยกอาหารออกมาก่อน แล้วจะตามไปนะคะ” ครู่ต่อมาเต็มฟ้าเดินเข้ามาในครัวเห็นพระพายกับนภชลกำลังช่วยกันดูไข่ตุ๋นในซึ้งนึ่งอาหารว่าใกล้สุกหรือยัง

“อาแสนให้มาบอกว่ายกกับข้าวออกไปได้แล้วค่ะ ...พาย ฉันไปก่อนนะต้องรีบเอาของไปคืนวัด” เต็มฟ้าว่าแล้วผละจากไป ป้าชื่นเร่งให้สะดิ้งรีบยกสำรับออกไป ไม่นานนักอาหารสารพัดเมนูถูกยกมาวางบนโต๊ะอาหาร โดยที่สะดิ้งยกไข่ตุ๋นออกมาวางเป็นเมนูสุดท้าย แสนคมเห็นหน้าตาของมันถึงกับออกปากว่าน่ากินมาก

“ไม่ใช่แค่น่ากินนะคะ อร่อยมากด้วยค่ะ เนี่ยคุณชลเป็นคนโชว์ฝีมือทำเองเลยนะคะ” สะดิ้งเสนอหน้า

“ไม่ใช่หรอกค่ะ ชลน่ะแค่ตีไข่กับหั่นแครอท พระพายต่างหากล่ะคะที่เป็นคนทำ”

แสนคมตักไข่ตุ๋นใส่จานให้ช่อม่วงอย่างเอาใจ เธอตักกินเข้าไปก็ชมว่าอร่อยมาก ก่อนจะทำหน้าแปลกๆ ทองเอกเห็นสีหน้าแม่ก็ลองตักไข่ตุ๋นใส่จานตัวเองแล้วลองเขี่ยๆดูเจอกุ้งแห้งอยู่ในนั้น ยังไม่ทันจะพูดอะไรช่อม่วงเริ่มหายใจติดขัดก่อนจะล้มลงหมดสติ...

ในเวลาต่อมาช่อม่วงถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล อาการแพ้กุ้งของเธอรุนแรงมาก หมอต้องเก็บตัวไว้ในห้องไอซียู นภชลจัดแจงโยนความผิดให้พระพาย เป็นหลานประสาอะไรทำไมถึงเอากุ้งใส่ลงไปในอาหารทั้งที่รู้ว่าอาตัวเองแพ้ นพดลทำเป็นปลอบใจแสนคมว่าช่อม่วงถึงมือหมอแล้วคงไม่เป็นอะไร ทองเอกมองนภชลอย่างไม่ค่อยจะเชื่อนัก เธอมองออกจึงแกล้งพูดขึ้นว่าจะเป็นไปได้ไหมที่พระพายจะไม่รู้ว่าช่อม่วงแพ้อะไร

“ไม่มีทาง พระพายรู้ว่าแม่ผมแพ้อะไร ยังไงผมก็เชื่อว่าไม่ใช่ฝีมือพระพายแน่นอน”