หลงเงาจันทร์
ตอนที่ 15
ทุกคนในบ้านทำตามที่จิตแพทย์แนะนำ ใช้ความรักเป็นเครื่องเยียวยารักษาจิตใจเขมจิรา วันนี้ก็เช่นกัน ระหว่างที่เขมจิรานั่งเล่นอยู่กับคุณปู่คุณย่าและพ่อ พวกท่านคอยลูบหัวลูบหู บอกรักเธอบ่อยครั้งที่สุดเท่าที่จะทำได้ พิมพ์ชนกเดินเข้ามาเห็นเขมจิราเริ่มอยู่กับพวกท่านได้ก็ยิ้มพอใจ
“เขมเริ่มไม่กลัวคุณพ่อ คุณปู่ คุณย่าแล้วนะคะ”
พงษ์และอารีย์ต่างยิ้มรับ นิติหันไปบอกรักเขมจิราอีกครั้ง ย้ำว่าทุกคนรักเธอ เขมจิราหันไปเห็นพิมพ์ชนกร้องเรียกแม่แล้วโผกอด เธอบอกกับน้องว่าพิมพ์ก็รักเขมเช่นกัน และจะพูดแบบนี้กับน้องทุกวันจนกว่าน้องจะจำเธอได้ แล้วลูบผมน้องด้วยความรัก “พี่จะใช้ความรักของพี่รักษาเขม สักวันหนึ่งเขมจะหายนะ”
นิติ พงษ์และอารีย์มองสองพี่น้องกอดกันแล้วน้ำตาไหลด้วยความซาบซึ้งใจ...
ขณะที่บรรยากาศในบ้านสุวรรณเวศน์เริ่มดีขึ้นเป็นลำดับ ความสัมพันธ์ระหว่างอานนท์กับริสาก็ดีขึ้นเช่นกัน ทั้งคู่เดินจับมือกันมาตามทางไปหอพักพยาบาล เรื่องที่คุยกันไม่พ้นเรื่องของเขมจิรา ริสาตั้งข้อสังเกต ความจริงแล้วเขมจิราคงไม่ได้เกลียดพิมพ์ชนกอย่างที่ปากพูด ลึกๆเธอต้องการความรักจากพี่สาว แต่ถูกเสี้ยมสอนว่าพี่สาวไม่รัก พี่สาวเกลียดตัวเองเลยทำให้เธอเสียใจมากกว่าจะเกลียด
“อืม ก็อาจจะจริงนะครับ ความเสียใจทำให้เขมคิดว่าตัวเองเกลียดพิมพ์ แต่จริงๆมันคือความรัก”
“หมอว่าพิมพ์จะทำให้เขมหายป่วยได้ไหมคะ”
อานนท์เชื่อว่าความรักชนะทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงทุกอย่างให้ดีขึ้นได้เสมอ ริสากระเซ้าตอบได้โลกสวยมากเขาปฏิเสธว่าไม่ใช่พวกโลกสวยแต่พูดจากประสบการณ์จริงที่พิสูจน์ได้แล้วต่างหาก เธองงพิสูจน์อย่างไร
“ก็ดูอย่างหมอสิ ตอนนี้หมอได้เดินจับมือคุณแล้วนะ ความรักของหมอเอาชนะใจคุณได้อีกก้าวหนึ่งแล้ว”
ริสาก้มมองเห็นอานนท์กุมมือตัวเองอยู่ก็เขินรีบชักมือกลับ ว่าเขาว่าฉวยโอกาส เขาถึงกับร้องอ้าวเดินจับมือกันมาตั้งนานทำไมเพิ่งมาดุกัน ริสาเขินมากเดินหนีไปเลย
ooooooo
1 ปีผ่านไป...
ความรักชนะทุกอย่างได้จริงๆ เหมือนที่อานนท์เคยพูดไว้ เขมจิรากลับมามีสติเหมือนเดิม จำทุกคนได้จำพิมพ์ชนกได้แม่นยำไม่เอาไปสลับกับแม่ตัวเอง
ทิพย์อาภาดีใจมากโผกอดลูกไว้...
เขมจิราบอกข่าวดีนี้ให้พ่อกับคุณปู่และคุณย่าทราบอีกด้วย นิติดึงเธอมากอดดีใจที่สุดที่ลูกกลับมาเป็นปกติ พงษ์กับอารีย์ก็ดีใจเช่นกัน เขมจิราหันไปกอดท่านทั้งสองคน แล้วเดินไปหาพิมพ์ชนกยกมือไหว้ขอโทษสำหรับสิ่งที่เคยทำไม่ดีไว้กับพี่สาวแล้วจะก้มกราบ พิมพ์ชนกรีบดึงน้องมากอด บอกว่าไม่ต้องกราบไม่ต้องขอโทษ แค่น้องหายดีก็พอแล้วสำหรับตน
