หลงเงาจันทร์

ธนาคิมมองเห็นชัดขึ้นทุกที เผลอทำพิรุธให้พิมพ์ชนก เห็นบ่อยครั้งขึ้น แต่ด้วยความเจ้าเล่ห์เขาแก้ไขสถานการณ์ได้ทุกครั้ง เธอเองก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร...

 ตั้งแต่สายตากลับมาเห็นอีกครั้งแม้จะไม่เต็มร้อย ธนาคิมสนุกที่ได้แกล้งพิมพ์ชนก ครั้งนี้ก็เช่นกัน เห็นเธอจัดข้าวของอยู่ในห้องน้ำ ทำเป็นเดินเข้ามาถอดเสื้อหน้าตาเฉย เธอร้องห้ามเสียงหลงว่าอย่าเพิ่งถอด เขาขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ไม่รู้ว่าเธอยังอยู่ แกล้งไปแกล้งมาผ้าเช็ดตัวที่เขานุ่งอยู่ดันหลุดโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเห็นเขาโป๊เต็มสองตาวิ่งหนีออกไปแทบไม่ทัน...

ธนาคิมอาบน้ำแต่งตัวชุดนอนเสร็จออกมาเห็นพิมพ์ชนกกำลังจัดเตียงนอนอยู่ แกล้งเดินคลำทางเข้าไปหา เธอหันมาอีกทีใบหน้าเขาอยู่ห่างแค่คืบก็หน้าแดงอีกเพราะยังเขินเรื่องเมื่อครู่นี้ไม่หาย ขยับจะเดินหนี เขาคว้าแขนไว้ขอบันทึกใบหน้าเธอก่อนนอนได้ไหมจะได้หลับฝันเห็นหน้าเธอ

ทีแรกเธอไม่ยอมให้ทำกลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ แต่พอเห็นเขาตีหน้าเศร้าคิดว่าเธอรังเกียจ ก็เลยยอมให้เขาลูบคลำใบหน้า สัมผัสอ่อนโยนของเขาทำให้พิมพ์ชนกเคลิ้ม เขากระซิบข้างหู

“ถ้าคุณไม่รังเกียจผม...ผมขอบันทึกคืนนี้ไว้เป็นฝันดีของเรานะครับ” พูดจบธนาคิมจูบพิมพ์ชนกอย่างดูดดื่ม ทีแรกเธอขัดขืนแต่สุดท้ายพ่ายแพ้ให้กับใจตัวเอง จูบเขาตอบก่อนจะโน้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยกัน

ooooooo