หลงเงาจันทร์

“เอ่อ คือข้าวต้มมันยังร้อนอยู่น่ะค่ะ”

เอมอรเดินไปจับถ้วยข้าวต้ม ไม่เห็นร้อนตรงไหนเลย เขมจิราหงุดหงิดที่ถูกจับโกหกได้ขอตัวไปล้างมือก่อน แล้วรีบเดินหนีเข้าห้องน้ำ ธนาคิมรับรู้ได้เช่นกันว่าเธอไม่อยากดูแลเขาจึงบอกกับแม่ว่าอิ่มแล้ว

“จ้ะๆ งั้นกินยาหลังอาหารเลยนะจ๊ะ” เอมอรเดินไปหยิบยามาป้อนลูก...

ภายในห้องน้ำเขมจิราถูสบู่ที่มือสามรอบอย่างรังเกียจสุดๆ ครั้นออกจากห้องน้ำก็แต่งเรื่องว่าเพื่อนโทร.มาตามให้ไปทำรายงานส่งอาจารย์ เธอลืมไปเสียสนิท

“ถ้าอย่างนั้นต้องรีบไปได้แล้วนะคะลูกเดี๋ยวไม่ทัน อรจ๊ะเดี๋ยวไว้วันหลังฉันกับลูกเขมมาเยี่ยมใหม่นะ”

“หายเร็วๆนะคะพี่คิม” เขมจิราหันไหว้ลาเอมอรแล้วรีบดึงแม่กลับ เอมอรมองตามพอจะเดาอะไรออก...

ครั้นกลับถึงบ้านสุวรรณเวศน์ เขมจิราบ่นกับแม่ว่าแบบนี้ไม่ไหว จะให้เธอไปดูแลพี่คิมเธอทำไม่ได้แน่นอน

“แหม เอมอรนี่ก็ร้าย พอรู้ว่าลูกตัวเองจะตาบอดก็แทบจะใส่พานยกให้เราทันที สงสัยกลัวตัวเองจะเหนื่อยต้องดูแลลูกคนเดียว เลยจะหาสะใภ้ไว้รับภาระแทน

น่าเกลียดสุดๆ” ทิพย์อาภานินทาเพื่อนตัวเอง

“แค่ไม่กี่วันเขมก็จะแย่อยู่แล้ว ถ้าพี่คิมต้องตาบอดจริงๆเขมจะถอนหมั้น”

นิติมาทันได้ยินพอดี “ก่อนหน้านี้ก็ร้องไห้จะเป็นจะตาย ต้องหมั้นกับพี่คิมให้ได้ไม่ใช่เหรอเขม ตกลงนี่ลูกรักตาคิมหรือเปล่า พอเขาตาบอดก็จะทิ้งเขาแล้วหรือ”

“แล้วคุณจะให้ลูกไปแต่งงานปรนนิบัติคนตาบอดอย่างตาคิมไปตลอดชีวิตรึไง” ทิพย์อาภาเถียงแทนลูก

“ถ้าลูกรักตาคิมจริง ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงลูกก็จะอยู่เคียงข้างและยอมรับสิ่งที่เขาเป็นได้”

เขมจิราเถียงว่านี่มันสมัยไหนแล้ว ผู้หญิงยุคของเธอรักแต่ก็ไม่จำเป็นต้องทนหรือเอาชีวิตของเราไปทุ่มเทให้ชีวิตผู้ชายขนาดนั้นก็ได้ นิติฟังเธอพูดแล้วก็รู้ทันทีว่าเธอไม่เข้าใจคำว่าชีวิตคู่

“ค่ะ เขมไม่เข้าใจก็ได้ถ้ามันจะทำให้ชีวิตเขมไม่ลำบาก แล้วถ้าพี่คิมต้องเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต เขมก็จะไม่แต่งงานด้วยนะคะคุณแม่”

“แม่ก็ไม่ยอมให้ลูกสาวแม่ไปแต่งงานกับคนตาบอดหรอกจ้ะ ไม่มีวัน” สองแม่ลูกเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย นิติได้แต่ส่ายหน้าระอาใจ...

ธนาคิมนอนอยู่บนเตียงคนเดียวเกิดหิวน้ำขึ้นมา ควานหาแก้วน้ำจะดื่มแต่ดันปัดตกแตก เอมอรเปิดประตูเข้ามาเห็นลูกอารมณ์เสียถามว่าเป็นอะไร เขาอยากดื่มน้ำ เธอรีบไปรินน้ำมาให้ แล้วเก็บเศษแก้วที่เกลื่อนพื้นพร้อมกับบ่นว่าทำไมเขาถึงไม่กดเรียกพยาบาล เธอบอกแล้วไงว่าถ้าเธอไม่อยู่ก็ให้เรียกพยาบาล

“แล้วแม่จะให้ผมเรียกพยาบาลทุกครั้งที่จะกระดิกตัวเลยเหรอครับ” ธนาคิมรู้ตัวว่าหงุดหงิดใส่แม่ก็ขอโทษอ้างกำลังเครียด แล้วบอกว่าถ้าออกจากโรงพยาบาล