อินทรีแดง
ตอนที่ 11
บุญเลิศอยากรู้ว่าทะนงมองจางเฟยหย่วนเป็นคนแบบไหน ทะนงยกย่องเขาในฐานะที่เป็นนักธุรกิจด้วยกัน แต่ถ้าในฐานะคนไทยตนไม่ต้อนรับผู้ชายคนนี้เพราะเขาเป็นนักธุรกิจระดับโลก มีอิทธิพลทั้งในส่วนที่เปิดเผยและซ้อนเร้น ยกตัวอย่างง่ายๆข่าวลือ ชุ่ยๆข่าวหนึ่งที่ตนเคยได้ยินมา
“จะให้ผมพูดหรือท่านบุญเลิศจะพูดก่อน”
“ข่าวลือที่ว่าจางเฟยหย่วนเกี่ยวข้องกับไป่หลงใช่ไหมครับ”
“ใช่ครับ ผมไม่สนใจเรื่องไป่หลงไม่ได้”
“ที่ผมมาวันนี้ก็จะมาชวนเจ้าสัวร่วมมือกันรับมือการโจมตีของไป่หลง ด้วยเครือข่ายธุรกิจที่ ครอบคลุมทุกวงการมูลค่าแสนล้าน เราจะแข็งแกร่งพอที่จะตอบโต้ไป่หลงได้”
ทะนงหรี่ตามองบุญเลิศอย่างใช้ความคิด...
โรมหายหน้าไปจากงานสังคมหลายวันแล้ว คืนนี้มีงานวันเกิดนักการเมืองรุ่นใหญ่คนหนึ่ง เขาจึงต้องไปงานนี้ เกรซอาสาไปเป็นเพื่อน เขาไม่ยอมให้ไป ขืนเอาน้าไปยิ่งผิดสังเกตมากขึ้น นี่เป็นงานลั้นลาปกติท่านไม่เคยไปงานแบบนี้กับเขาอยู่แล้ว เกรซไม่อยากให้เขาไปคนเดียวจึงบอกให้เอาจิ๊บไปด้วย เขาลังเล
“จิ๊บไม่ทำตัวผิดสังเกตหรอกค่ะ”...
งานคืนนี้วาสนามาร่วมงานด้วยโดยมีฮ็อตมาเป็นเพื่อน โรมเห็นเธอก่อนรีบเข้าไปทัก เธอเห็นเขามางาน ก็ตกใจมาได้อย่างไร เขามองงงๆทำไมถึงมาไม่ได้
“ก็คุณยัง...เอ่อ...” วาสนายั้งปากไว้ทันเรื่องที่โรมยังบาดเจ็บ
“ยังอะไรครับ”
“ยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าคุณจะมางานนี้”
“ดีใจนะที่คุณคิดว่าผมควรต้องขอคุณก่อน”
วาสนาโล่งอกที่โรมไม่ติดใจเรื่องที่ตัวเองหลุดปาก...
ทางด้านฮ็อตเห็นจิ๊บแต่งตัวสวยก็จ้องไม่วางตาจนคนถูกจ้องเขิน ต่อว่าเขากลบเกลื่อนความอายว่าจ้องอะไรอยู่ได้ สายตาของฮ็อตยังคงมองตะลึงในความสวยของเธอแต่ปากกลับบอกว่าไม่ได้จ้อง
อีกด้านหนึ่งไม่ห่างกันนัก กริชเดินเข้ามาพร้อมกับบังโลซึ่งสวมเชิ้ตผูกไทใส่สูทดูแปลกตา หลังจากเข้าไปไหว้ทักทายและอวยพรวันเกิดเจ้าของงานแล้ว กริชเดินแยกออกมายืนอยู่มุมหนึ่ง ก่อนจะชี้ให้บังโลดูโรมที่กำลังยืนคุยอยู่กับจิ๊บ มันเพ่งมองเป้าหมายเขม็ง
“คนนี้น่ะเหรอที่ท่านภูต 2 คิดว่าเป็นอินทรีแดงหรือไม่ก็ไอ้สิงห์”
“ใช่ ฉันมางานนี้เพื่อให้แกดูมัน แกสนิทกับไอ้สิงห์มากกว่าฉัน”
บังโลชวนกริชเข้าไปดูโรมใกล้ๆ แต่ถ้าจะให้แน่ใจว่าใช่สิงห์หรือเปล่า ตนขอลงมือทดสอบด้วยตัวเอง กริชไม่ขัดข้องให้บังโลทดสอบตามสบาย...
ด้านจิ๊บเห็นโรมอาการไม่ค่อยดีชวนให้กลับ ทั้งคู่ยังไม่ทันขยับ กริชเดินเข้ามาทักทายพร้อมกับแนะนำให้รู้จักกับบังโลเพื่อนของตัวเอง บังโลยิ้ม ยื่นมือไปให้เขาจับ โรมจำต้องจับมือด้วย บังโลบีบมือเขาแน่น เขารู้ว่าโดนทดสอบบีบมือสู้ สักพักก็ยอมแพ้ทำหน้าเหยเก จิ๊บเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นก็โวยวายเสียงดัง บังโลรีบปล่อยมือ
“เพื่อนคุณกริชนี่สุขภาพดีนะครับ แรงเยอะดี” โรมพูดติดตลก
