ตอนที่ 15
ปรียาเห็นหนึ่งเริ่มคุมอารมณ์ไม่อยู่สั่งให้หยุดได้แล้วและให้เข้าไปคุยกับท่านข้างใน หนึ่งอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดแต่ต้องปรี๊ดแตกขึ้นมาอีกครั้งเมื่อถูกคุณใหญ่ด่าว่าเป็นลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน ดิ้นหลุดจากมืออาตม์โดดถีบนังคนปากเสียกระเด็นตกน้ำ แล้วจะตามเข้าไปซ้ำแต่ศานต์คว้าตัวไว้ ขอร้องให้พอได้แล้ว
“คุณปล่อยหนึ่ง มันด่าหนึ่ง หนึ่งจะฆ่ามัน”
“ผมสั่งให้คุณหยุดได้แล้ว” ศานต์ตะคอกเสียงดังหนึ่งถึงกับหยุดกึก คุณน้อยกับวิชัยรีบลงไปช่วยกันดึงคุณใหญ่ขึ้นจากน้ำ แทนที่จะเห็นความดีคุณใหญ่สะบัดมือน้องสาวออกหาว่าเป็นพวกเดียวกับมันไม่ต้องมายุ่ง แล้วชี้หน้าหนึ่งขู่จะฟ้องตำรวจ หนึ่งเชิญเธอขี่ม้าสามศอกไปฟ้องได้เลย ตนก็จะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุดเช่นกัน
“คุณหนึ่งพอได้แล้ว...คุณใหญ่ผมขอโทษแทนคุณหนึ่งด้วย เลิกแล้วต่อกันนะครับ”
“ศานต์ไปขอโทษมันทำไม มันว่าหนึ่งก่อน” หนึ่งโวยวายไม่เลิก ปรียาต้องช่วยขอร้องคุณใหญ่อีกแรงอย่าเอาเรื่องหนึ่งและขอโทษเธอกับเรื่องที่เกิดขึ้น คุณใหญ่ไม่พูดอะไรเดินออกไปเลย คุณน้อยเป็นห่วงพี่สาวรีบเดินตามโดยมีวิชัยตามไปอีกทอดหนึ่ง ศานต์ชวนหนึ่งกลับ มีเรื่องจะคุยด้วย ปรียารีบเข้าไปหาหนึ่ง
“หนึ่ง แม่ไม่ทิ้งหนึ่งแม่จะอยู่กับหนึ่ง หนึ่งไปหาหมอนะ”
หนึ่งยังผิดหวังและเสียใจที่แม่โกหกไม่หายไม่ยอมพูดด้วยหันหลังเดินจากไป ศานต์ข้องใจเรื่องเสี่ยถาวร ถามปรียาว่าเสี่ยเป็นสามีของท่านใช่ไหม ปรียาพยักหน้ารับคำ แต่ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว เขาใจคอไม่ดีกับคำตอบของปรียา เหมือนจะตอกย้ำว่าสิ่งที่เสี่ยถาวรพูดเป็นความจริงเดินตามหนึ่งไป ไม่พูดอะไรอีก...
สองผิดหวังและเสียใจที่ไม่สามารถกล่อมให้พี่สาวเข้ารับการรักษา อาตม์เข้ามาจับมือพลางปลอบว่าเธอกับแม่ทำดีที่สุดแล้ว เธอคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรให้พี่สาวไปหาหมอ
“คุณอย่าเพิ่งหมดหวังนะครับ มีศานต์อีกคนที่จะช่วยพูดกับคุณหนึ่งได้ ผมจะคุยเปิดอกกับศานต์เล่าเรื่องทั้งหมดถ้าศานต์รักคุณหนึ่ง ศานต์ก็ต้องช่วย”
ooooooo
ทันทีที่กลับถึงห้องพัก หนึ่งหาเรื่องทะเลาะกับศานต์เพราะไม่พอใจที่ไปขอโทษคุณใหญ่ เขาอธิบายว่าที่ต้องทำอย่างนั้นเพราะเธอทำเกินเหตุถึงขนาดลงไม้ลงมือ ทำให้เธอยิ่งไม่พอใจหาว่าเขาปกป้องคุณใหญ่เพราะเคยคบหากับมันมาก่อน แคร์มันมากกว่าเมียตัวเองแล้วทุบตีเขาที่ทำได้แค่ปัดป้อง
“คุณหนึ่งพอเถอะ”
“คุณตวาดหนึ่ง คุณเป็นอะไรอะศานต์ ตั้งแต่นั่งรถมาคุณเอาแต่ตำหนิหนึ่งว่าหนึ่ง คุณไม่รักหนึ่งแล้วเหรอ หนึ่งเป็นเมียคุณนะ...เอาเถอะ เราอย่ามาทะเลาะกันเรื่องคนอื่นเลย วันนี้เป็นวันพิเศษของหนึ่ง ...หนึ่งไม่อยากเสียอารมณ์กับเรื่องไร้สาระ ศานต์ คุณยิ้มให้หนึ่งสิ เอ แล้วคุณเซอร์ไพรส์อะไรให้หนึ่งนะ” หนึ่งว่าแล้วมองไปที่มุมหนึ่งเห็นเค้กวางอยู่บนโต๊ะพร้อมกับของตกแต่งสวยงาม ก็ยิ้มดีใจ
“ศานต์น่ารักที่สุดเลย” หนึ่งกระดี๊กระด๊าเหมือนเมื่อครู่นี้ไม่ได้มีปากเสียงกัน
ครู่ต่อมา หนึ่งจุดเทียนบนเค้กวันเกิด ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้ตัวเองแล้วอธิษฐาน จากนั้นยื่นเค้กวันเกิดไปตรงหน้าศานต์ชวนให้อธิษฐานด้วย เขาหลับตาอธิษฐานตามที่เธอต้องการ เธอยิ้มพอใจ รอเขาลืมตาจึงเป่าเทียนไข เล่าให้ฟังว่าตัวเองอธิษฐานให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
“แล้วคุณล่ะ ขออะไร”










