ตอนที่ 15
“เอ๊ะ ยังไงคะเนี่ย”
“ถ้าแม่มีคุณอาตม์เป็นคู่ชีวิต แม่คงมีความสุข” ปรียามัวแต่คุยลืมไปว่ายังไม่ได้กรวดน้ำ จึงชวนสองไปกรวดน้ำด้วยกัน
จากนั้นสองแม่ลูกมานั่งกรวดน้ำที่ต้นไม้ใหญ่ในสวนของแกลเลอรี สองถามแม่เวลากรวดน้ำแม่อุทิศส่วนบุญให้ใคร ท่านอุทิศส่วนบุญให้คุณตากับผู้ชายทุกคนที่เคยเข้ามาในชีวิต
“ตั้งแต่แม่จำความได้ คุณตาของสองเป็นคนเจ้าชู้เคยพาผู้หญิงมานอนห้องเดียวกับคุณยาย...
คุณยายไม่กล้ามีปากเสียงเพราะกลัวคุณตาทิ้ง แต่แม่ทนไม่ได้ แม่จึงหนีไปกับผู้ชายข้างบ้าน แม่ฝากชีวิตทั้งหมดไว้กับเขา แต่แม่มารู้ทีหลังว่าเขามีเมียแล้ว แม่จึงเลิกกันแล้วไปตายเอาดาบหน้า เพื่อความอยู่รอด แม่จึงยอมขายตัว”
“คุณแม่ไม่ต้องเล่าให้สองฟังหรอกค่ะ” สองจับมือปรียามากุมไว้ ท่านเอามืออีกข้างจับมือเธอตอบ
“แม่ไม่ใช่คนดราม่าเรื่องมันผ่านมานานแล้ว นานจนแม่ไม่รู้สึกอะไรกับมันอีก ตอนนั้นแม่สวยนะ แม่เรียกเงินได้เยอะ แต่แม่ก็ไม่หยุดทำงาน มันไม่ใช่แค่เงิน แต่แม่ต้องการใครสักคนที่ดีกับแม่ รักแม่ จนแม่เจอพ่อของสอง แม่จะฝากชีวิตสุดท้ายไว้กับเขา แต่มันก็เป็นอย่างที่ลูกรู้ แม่ไม่โทษใครหรอก ทุกคนมีเหตุผลด้วยกันทั้งนั้น ต่อให้พ่อธนุสอยู่กับแม่ เราก็คงอยู่กันไม่รอดหรอกเพราะเป็นคนแบบนี้”
ปรียาหยุดเล่าไปอึดใจ ก่อนจะเพิ่มเติมว่า
ที่ท่านเล่าเรื่องนี้ให้สองฟังเพราะเธอเป็นลูกของท่านและเธอยังช่วยงานด้านสังคม ชีวิตของท่านอาจเป็นอุทาหรณ์สอนใจใครๆได้บ้าง
“สองรักแม่นะคะ สองรักแม่” สองโอบกอดปรียาไว้ “แม่คะสองยังเป็นห่วงพี่หนึ่ง สองอยากให้คุณแม่ช่วยกล่อมให้พี่หนึ่งเข้ารับการรักษา”
“แม่ก็เป็นห่วงแต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ หนึ่งคงไม่ยอมเจอแม่ หนึ่งกลัวพวกเราจับหนึ่งเข้าโรงพยาบาล”
“อีกไม่กี่วันจะถึงวันสำคัญของพี่หนึ่ง ถ้าคุณแม่ขอร้องพี่หนึ่งต้องมาค่ะ” สองบอกอย่างมั่นใจ ปรียาสงสัยวันสำคัญที่ว่าคือวันอะไร
ooooooo
หนึ่งนั่งเช็ดผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง บ่นพึมพำเรื่องที่เสี่ยถาวรเผาพาสปอร์ตของเธอ อยากเผาเชิญเผาตามสบายเธอจะไปทำใหม่จะได้รีบหนีไปจากโลกเน่าๆนี่สักที มีเสียงมือถือของเธอดังขึ้น หนึ่งหยิบขึ้นมาดูเห็นเป็นเบอร์ของแม่ เธอลังเลจะรับดีหรือไม่
ปรียาซึ่งอยู่กับสองและอาตม์ที่แกลเลอรี
ถือสายรอไม่เห็นหนึ่งรับสักทีจนสายตัดไปเอง อาตม์แนะให้ลองโทร.อีกครั้ง ท่านทำตาม คราวนี้หนึ่งรับสาย สองพยักพเยิดให้ปรียาเปิดสปีกเกอร์โฟน หนึ่งถามแม่ว่ามีอะไร
“แม่คิดถึงหนึ่ง แม่อยากเจอหนึ่ง”
“แม่พูดจริงเหรอ หรือว่ายัยสองสั่งให้แม่โทร.หาหนึ่งคิดจะจับหนึ่งส่งโรงพยาบาลบ้า แม่ไปบอกมันด้วยว่าหนึ่งไม่หลงกลมันหรอก ถ้าแม่รักหนึ่งก็อย่าร่วมมือกับมันหลอกหนึ่ง แค่นี้นะแม่” หนึ่งทำท่าจะวางสาย
“หนึ่งฟังแม่ก่อน แม่อยากจัดงานวันเกิดให้หนึ่ง จะถึงวันเกิดหนึ่งแล้วนะ หลายปีแล้วที่เราไม่ได้เป่าเค้กด้วยกัน แม่อยากทำเค้กให้หนึ่ง อวยพรให้หนึ่งนะลูก”
“หนึ่งจะไปหาแม่ หนึ่งไม่อยากเห็นหน้ายัยสอง หนึ่งอยากเป่าเค้กกับแม่สองคน”
“จ้ะ แม่จะให้สองไปข้างนอก แม่จะจัดงานกับหนึ่งแค่สองคน”
สองกับอาตม์ที่ฟังอยู่ด้วยดีใจที่หนึ่งยอมมาหาปรียา หวังว่าท่านจะกล่อมหนึ่งให้ยอมรับการรักษา...
เสร็จจากเรื่องของหนึ่ง อาตม์ต้องการเคลียร์ปัญหากับคุณใหญ่ให้เด็ดขาดจึงเดินหาคุณน้อยไปทั่วแกลเลอรีเนื่องจากมีเรื่องจะให้ช่วย วิชัยเข้ามาเห็นเขาเหมือนตามหาใครอยู่ก็นึกสนุกวิ่งไปดักหน้า










