สองนรี
ตอนที่ 15
“ไม่ทันแล้วครับพี่ มาโน่นแล้ว”
คุณน้อยกับอาตม์มองตามมือวิชัย เห็นคุณใหญ่เดินมาไกลๆ ต่างเป็นกังวลหาทางแก้ไขสถานการณ์
ooooooo
อาตม์รีบไปดักหน้าคุณใหญ่ชวนไปหาร้านอาหารอร่อยนั่งกินกันไปพลางคุยกันไปด้วยแล้วเดินนำออกไป เธอไม่ไปไหนทั้งนั้นจะคุยกัน
ที่นี่เลย ถามถึงสองอยู่ไหน อยากให้อยู่คุยด้วย
“คุณสองออกไปคุยงานกับลูกค้าครับ คงกลับค่ำเลย”
“วันนี้ใหญ่ว่างใหญ่รอได้ค่ะ” พูดจบคุณใหญ่เดินลิ่วเข้าไปรอสองข้างใน อาตม์หนีไม่ออกจำต้องเดินตาม วิชัยกับคุณน้อยที่หลบมุมแอบมองอยู่พากันหนักใจโดยเฉพาะวิชัยถึงกับออกปากวันนี้พายุจะเข้าไหม
“พายุก่อตัวแล้วค่ะ” คุณน้อยพยักพเยิดไปอีกทาง วิชัยมองตามเห็นหนึ่งเดินตรงเข้ามาถามหาปรียาอยู่ไหน คุณน้อยบอกว่าคุณป้ารอเธออยู่ข้างใน หนึ่งซักอีกว่าสองอยู่หรือเปล่า
“พี่สองออกไปคุยงานกับลูกค้าค่ะ คงกลับมาค่ำเลย” คุณน้อยแต่งเรื่องให้ตรงกับที่อาตม์พูดกับคุณใหญ่ หนึ่งพอใจที่ศัตรูหัวใจไม่อยู่ เดินอย่างสบายอารมณ์เข้าไปหาแม่ สองที่ยืนดูอยู่เห็นหนึ่งกำลังเดินไปหาแม่ รีบหลบมุม กลัวจะเสียแผน
หากพี่เห็นหน้า...
หนึ่งมาถึงห้องอาหาร เห็นถูกตกแต่งไว้ด้วยดอกกุหลาบแดง ส่วนบนโต๊ะอาหารมีแต่ของโปรดของตัวเองก็รู้สึกดีที่แม่จำได้ จังหวะนั้นปรียายกจานใส่ข้าวผัดเข้ามา
“ฉันผัดข้าวใส่ไข่ใส่น้ำปลาที่แกชอบ หิวหรือยัง ฉันจะตักให้”
“ทำไมแม่ถึงทำดีกับหนึ่ง แม่เคยไล่หนึ่ง
ไม่อยากเจอหนึ่ง”
“ฉันกลัวไม่ได้เจอแกอีก ฉันรู้มาว่าแกกับ
คุณศานต์จะไปเมืองนอก ฉันอยากเจอแก กินข้าวเถอะฉันตักให้”
“หนึ่งยังไม่หิว” หนึ่งว่าแล้วหยิบพวงมาลัยดอกมะลิออกจากกระเป๋าถือ เข้ามาคุกเข่าตรงหน้าแม่ “วันนี้วันเกิดหนึ่ง...หนึ่งขอบคุณที่แม่คลอดหนึ่งมา หนึ่งไม่ใช่ลูกที่ดี หนึ่งทำให้แม่ไม่สบายใจ เสียใจแต่หนึ่งรักแม่นะ” เธอยื่นพวงมาลัยให้แม่ และขอให้ท่านอวยพรให้ด้วย จับมือท่านวางบนหัว
“แม่ขอให้หนึ่งเข้มแข็ง ทำอะไรมีสติ คิดก่อนทำทำก่อนพูด ขอให้ลูกเจอสิ่งดีๆ”
หญิงสาวซึ้งใจโผกอดแม่ซึ่งกอดเธอตอบ สองแม่ลูกโอบกอดกันเหมือนได้คลายความโกรธความเกลียดในใจ หนึ่งปล่อยโฮดีใจที่แม่ให้อภัย...
ขณะที่ปรียากับหนึ่งปรับความเข้าใจกันได้ เสี่ยถาวรบุกไปหาหนึ่งที่คอนโดฯที่พักของศานต์ แต่เธอไม่อยู่เจอเพียงศานต์ที่กำลังตกแต่งห้องไว้รอฉลองวันเกิดกับเธอ ศานต์จำได้ว่าวันก่อนโน้นเคยเจอเขาคุยกับหนึ่งอยู่ในห้างฯ เธอบอกว่าเขาเป็นเพื่อนกับแม่ของเธอ เขาปฏิเสธว่าไม่ใช่เพื่อนแต่เป็นผัว
“คุณอาเป็นพ่อเลี้ยงของคุณหนึ่งหรือ”
“แล้วหนึ่งยังไม่ได้บอกเหรอว่าฉันเป็นผัวของหนึ่งอีกคน”
“คุณอาพูดอะไร” ศานต์มองอีกฝ่ายไม่พอใจ เสี่ยถาวรย้ำว่าเขาเป็นผัวของหนึ่งและจะอยู่รอเธอกลับเพื่อเคลียร์เรื่องนี้กัน ศานต์ไล่เขากลับไปได้แล้วที่นี่ไม่ต้อนรับ ถึงเขาจะเป็นสามีของปรียา แต่ถ้าเขาให้ร้ายหนึ่ง ตนก็ไม่ต้อนรับ เสี่ยถาวรยืนกรานจะอยู่รอหนึ่งที่นี่ ศานต์จะได้รู้ว่าเรื่องที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง
“ออกไปจากห้องผมเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นผมจะโทร.เรียกตำรวจ”
“เออ กูไปก็ได้แล้วฝากบอกเมียมึงด้วย กูจะรอมัน” เสี่ยถาวรล่าถอยกลับไป ศานต์รีบปิดประตูล็อกทันที สับสนไปหมดว่าเกิดอะไรขึ้นไม่อยากเชื่อที่อีกฝ่ายพูด คว้ามือถือโทร.หาหนึ่งแต่ติดต่อไม่ได้
“รับสายสิวะ รับสายสิเว้ย” ศานต์หงุดหงิดปามือถือทิ้ง
ooooooo
