สองนรี

“ขอบคุณค่ะ” สองวางสายแล้วเดินไปกับคุณน้อยเพื่อเคลียร์ปัญหากับลูกค้า ขณะที่อาตม์ชวนศานต์ให้ไปบ้านหนึ่งตอนนี้เลย

ooooooo

ปรียาจำใจเข้าไปหาเสี่ยถาวรในห้องนอนเพียงลำพัง เห็นเขานอนอยู่บนเตียงคิดว่าไม่สบายจริงๆ ตั้งใจว่าจะมาจัดยาไว้ให้เขา แล้วจะกลับเลยปรากฏว่าไม่พบซองยาแม้แต่ซองเดียวในห้อง เขาอ้อนวอนเธออย่าทิ้งเขาไปอีก เขายอมรับผิดทุกอย่าง กลับมาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันเหมือนเดิมได้ไหม

“เสี่ยยอมรับเถอะเรื่องของเราจบแล้ว”

“ฉันสาบานฉันจะเปลี่ยนตัวเองเรากลับมามีความสุขเหมือนเดิม”

“เสี่ยมีเงินเยอะหาใครสักคนมาดูแลไม่ยากหรอก เลือกที่ดีๆ ไอ้ที่ซื้อกินมันแก้หิวได้ชั่วคราวเสี่ยต้องหาคนที่รัก เสี่ยถึงจะมีความสุขจริงๆ ฉันต้องไปแล้ว...เสี่ยอะไรที่เราเคยทำผิดต่อกัน ฉันอโหสิกรรมให้เสี่ย ขอให้เสี่ยอโหสิกรรมให้ฉันด้วย”

เสี่ยถาวรจับมือปรียาไว้ เธอรู้สึกดีคิดว่าเขายอมอโหสิกรรมให้ แต่อยู่ๆสีหน้าน่าสงสารเมื่อครู่ เปลี่ยนเป็นโกรธเกรี้ยว ขึ้นมึงขึ้นกูกับเธอว่าไม่มีวันอโหสิกรรมให้เธอ ปรียาตกใจที่อยู่ๆเขาอารมณ์บูดขึ้นมา

ที่หน้าประตูรั้ว หนึ่งมองไปด้านในยังหวาดหวั่นกับเรื่องครั้งก่อนไม่หาย กลั้นใจเปิดประตูเข้าไป...

ปรียาพยายามดึงมือเสี่ยถาวรออกแต่เขาจับไว้แน่น ค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง เธอตระหนักในทันทีว่าเขาไม่ได้ป่วยหนักอย่างที่พจีบอก นี่เขาหลอกให้พจีพาเธอมาที่นี่ใช่ไหม ทำแบบนี้ต้องการอะไรกันแน่

“ถ้าฉันตาย เธอก็ต้องตายไปกับฉัน”

“เสี่ยเป็นอะไร”

“กูเป็นเอดส์ กูติดโรคจากลูกสาวมึง ลูกสาวมึงสำส่อนแพร่เชื้อให้กู” คำพูดของเสี่ยถาวรทำเอาปรียาตะลึงคาดไม่ถึงว่าต้องเจอข่าวร้ายนี้...

ที่ชั้นล่าง หนึ่งเดินเข้ามาในตัวบ้านเห็นรองเท้าของปรียาถอดอยู่ที่ประตูก็กวาดตามองหาจะรีบพากลับ...

เสี่ยตัวแสบพยายามจะข่มขืนปรียาหวังให้ติดเชื้อเอดส์เพื่อแก้แค้นหนึ่ง จับตัวเธอกดลงกับเตียงปลดกระดุมเสื้อ เธอดิ้นรนสุดชีวิต ถีบเขากระเด็นตกเตียงลุกขึ้นวิ่งหนี เขาตามมาจับตัวเธอเหวี่ยงกลับไปบนเตียงอีกครั้ง เธออ้าปากจะร้องขอความช่วยเหลือ เสี่ยชั่วตบตีเพื่อให้เธออ่อนแรง จากนั้นกระชากเสื้อผ้าเธอออกจะขืนใจให้ได้ หนึ่งเปิดประตูห้องเข้ามาเห็นเขากำลังทำร้ายแม่ก็ร้องโวยวาย

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” หนึ่งเข้ามาลากตัวเสี่ยถาวรออกจากแม่

“มาแล้วเหรอนังตัวดี ชีวิตกูระยำก็เพราะมึง” เสี่ยถาวรด่าจบตบตีทำร้ายหนึ่งที่พยายามสู้กลับ

แต่ต้านแรงเขาไม่ไหว จึงตะโกนบอกแม่รีบหนีไปก่อน ปรียาไม่ยอมหนีเข้าไปช่วยทุบตีเสี่ยที่ทำร้ายหนึ่ง เขาไม่พอใจหันมาผลักเธอกระเด็น หนึ่งเห็นแม่ถูกทำร้ายก็เลือดขึ้นหน้าสู้กับเขายิบตา คว้าอะไรได้ฟาดใส่ไม่ยั้ง เขายื้อแย่งของในมือหนึ่งมาได้ตบเธอหงายเงิบแล้วตามเข้าไปขึ้นคร่อมบีบคอหวังให้ตายคามือ

ปรียาเห็นลูกเสียท่าคว้าแจกันมาฟาดหัว

เสี่ยชั่วเต็มแรงถึงกับทรุดเลือดอาบ รีบดึงลูกให้ลุกขึ้นก่อนจะพากันวิ่งหนี เสี่ยชั่วค่อยๆยันตัวลุกขึ้น เดินไปหยิบปืนวิ่งตาม เห็นปรียากำลังจะพาหนึ่งออกจากบ้าน

“พวกมึงหนีกูไม่รอดหรอก”

สองแม่ลูกหันมองตามเสียงต้องตกใจแทบช็อกเมื่อเห็นเสี่ยถาวรเล็งปืนมาทางตัวเอง

“กูลวงพวกมึงมาพร้อมหน้า กูจะฆ่าให้ตายทั้งแม่ทั้งลูก ว่าแต่ใครจะตายก่อน นังแม่หรือนังลูกไม่รักดี” เสี่ยถาวรเล็งปืนใส่ปรียาสลับกับหนึ่งไปมา ปรียาขอร้องอย่ายิงลูกของตน