ตอนที่ 8
เวหากำลังจะออกไปกินข้าวกับทอรัก บอกว่าอยากกินอะไรมื้อนี้ตนเลี้ยงเอง ทอรักบอกว่ามีร้านอาหารญี่ปุ่นเปิดใหม่แถวสุรวงศ์ชอบไหม เวหาบอกได้ ตนตามใจเธออยู่แล้ว แล้วเดินเข้าห้องโถงด้วยกัน
เวหาตกใจผงะเมื่อเห็นเส็งกับเดือนยืนเก้ๆกังๆอยู่ บอกทอรักว่าตนลืมกระเป๋าสตางค์ให้เธอไปรอที่รถก่อนเดี๋ยวจะตามไป
เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเช็กแล้วไม่มีหมอชื่อเวหา รปภ.จึงมาพาตัวเส็งกับเดือนออกไปหาว่าเป็นมิจฉาชีพมาหลอกเอาเงิน ขณะเจ้าหน้าที่มาลากทั้งสองไปจนข้าวของหล่นนั้น เวหาเข้าไปบอกให้หยุดก่อน
“บอกเขาไปสิว่าอั๊วเป็นพ่อกับแม่ลื้อ” เส็งบอกเวหา แต่เวหากลับบอก รปภ.ว่า
“คนไข้ผม ผมจัดการเอง”
เวหาพาเส็งกับเดือนไปนั่งคุยที่ห้องทำงาน บ่นว่าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาหาตนที่นี่ เส็งบอกว่าเห็นหายไปหลายเดือนก็เป็นห่วง มองหน้าถามว่าลื้อผอมไปรึเปล่าจะไปซื้อข้าวมาให้ใหม่ เมื่อกี้ยามมันทำตกหมด
เวหาบอกไม่ต้อง เร่งให้รีบๆกลับแล้วอย่ามาหาตนอีก เดือนโมโหเอ็ดเส็งว่าบอกแล้วว่าอย่ามา แล้วเป็นไงล่ะ เหลือบไปเห็นป้ายชื่อวางที่โต๊ะ “นายแพทย์ จตุรภัทร ชวกรกุล” เดือนหยิบมาดู ถามว่าไหนบอกว่าห้องทำงานลื้อแล้วนี่ชื่อใคร ทั้งสองคาดคั้นให้บอกมาตามตรงว่าเขาเป็นหมอหรือเปล่า ทำงานอะไรแน่
เวหาจึงบอกความจริงว่าตนไปเปลี่ยนชื่อและนามสกุลมา เส็งได้ยินถึงกับสะท้อนไปทั้งตัวทำท่าจะเป็นลม พอดีทอรักเปิดประตูพรวดเข้ามาเรียก
“ภัทร...เสร็จรึยัง” พอเห็นเส็งกับเดือนก็แปลกใจ “คนใช้บ้านภัทรนี่”
“เราเสร็จแล้วไปกันเถอะ” เวหารีบตัดบท หันบอกเส็งกับเดือนเสียงแข็ง “กลับกันไปได้แล้ว แล้ววันหลังก็ไม่ต้องมาอีก”
เวหาออกไปกับทอรัก ปล่อยให้เส็งกับเดือนช็อกอยู่ในห้อง...
ooooooo
เวหาทำตัวเป็นวัวลืมตีน อายที่มีพ่อแม่เป็นพ่อค้าแม่ค้าตลาดนัดฐานะยากจน แต่ตัวเองนับวันฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม วันนี้ก็ออกรถใหม่มารับทอรักที่หน้าตึก ทอรักทักอย่างตื่นเต้น
“ภัทร! ว่าแล้วต้องเลือกรุ่นนี้ เท่เป็นบ้าเลย”
“เพื่อคุณผู้หญิงโดยเฉพาะ”
“พารักนั่งรถเล่นหน่อยสิ”
“ด้วยความยินดี” เวหาเปิดประตูให้ทอรักขึ้นนั่ง แล้วขับออกไปอย่างภูมิใจ
ฝ่ายภูผามุ่งมั่นพัฒนาตัวเองจากเรียนรู้การทำปุ๋ย สร้างตัวจนสร้างโรงงานปุ๋ยของตัวเอง โดยมีต้อยติ่งที่โตเป็นสาวแล้วแต่ยังไม่เป็นโล้เป็นพายคอยเป็นผู้ช่วย เป็นโรงงานปุ๋ยที่ครบวงจร นับแต่การผลิตไปถึงการบรรจุถุงขาย ที่โรงงานมีถุง “ปุ๋ยกล้าแกร่ง” มีโลโก้เป็นรูปภูเขามีสายรุ้งพาดผ่าน วางเรียงรายพร้อมออกสู่ตลาด










