ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"
ตอนที่ 8
“ไอ้เวหา!” ภูผากระชากคอเสื้อเวหาต่อยหน้าโครม
แต่สู้กันไม่ทันไร รปภ.ก็เป่านกหวีดวิ่งเข้ามา ภูผาจ้องหน้าเวหา ในขณะที่เวหามองซ้ายมองขวากลัวคนเห็น
เวหาไปทำแผลที่ห้องพยาบาลโดยอนงค์เป็นคนทำแผลให้ ทอรักถามว่าทำไมปล่อยให้มันหนีไป เวหาอ้างว่าตนสงสารลุงกับป้าเพราะถ้ามันถูกจับก็ต้องเสียเวลาเสียค่าปรับอีก
หมอนลินีบ่นว่าไม่น่าลดตัวลงไปต่อยกับเขาเลย ทอรักไม่พอใจถามว่าหมอจะให้เวหาถูกต่อยฝ่ายเดียวหรือ คนแบบนั้นต้องโดนเสียบ้าง หมอนลินีคาดว่าอีกเดี๋ยวเรื่องคงรู้กันทั่วโรงพยาบาลแล้วว่าหมอเวหาไปมีเรื่องกับกุ๊ย ถามว่ามันคุ้มกันไหม เวหากังวลกลัวกระทบเรื่องทุน หมอนลินีบอกว่าเขาต้องไปอธิบายกับ ผอ.เอง
เวหาถามว่าที่ ผอ.เรียกคุยเมื่อกี๊เรื่องทุนใช่ไหม หมอนลินีบอกว่าไม่ใช่ พอดีเพื่อน ผอ.ที่เคมบริดจ์ฝากลูกศิษย์มาเป็นแพทย์ฝึกหัดที่นี่ อนงค์ทำแผลเสร็จแล้ว แต่ยังอ้อยอิ่งฟังการคุยกัน จนทอรักเสียงเขียวใส่ว่าเสร็จแล้วก็ไปสิ มัวทำอ้อยส้อยอยู่ทำไม อนงค์แอบชักสีหน้าแล้วออกไป
เย็นนี้เวหาเห็นหมอนลินีเดินมาก็รีบเข้าไปถามว่าจะเข้าห้องผ่าตัดหรือ หมอบอกว่าใช่ ผ่าไขสันหลัง เวหาขอเข้าไปด้วยเพราะกำลังว่างพอดี ถูกหมอนลินีปฏิเสธว่าเอาไว้เคสหน้าแล้วกันเพราะตนบอกให้เด็กใหม่เข้าไปแล้ว อยากเห็นฝีมือหน่อย
เวหาหน้าเสีย แต่พอเห็นหมอนลินีเดินไปกับเด็กใหม่ เวหาก็มองตาค้างอุทาน “นั่นมัน?!”
พอดีหมอสุนีย์เข้ามาถามว่าเจอเด็กใหม่หรือยัง เวหาบอกว่ายัง ถามว่าทำไมหรือ หมอสุนีย์บอกว่าตนอยากเทียบความหล่อ หมอกานดาสวนทันทีว่าไม่ต้องเทียบหรอก ตนว่าคนใหม่หล่อกว่าเยอะ หัวเราะแล้วพากันเดินไป ทิ้งให้เวหายืนเครียดนึกเดาว่าเด็กใหม่จะใช่ประเสริฐหรือเปล่า
ooooooo
ภูผากลับไปถึงโรงงานปุ๋ยตอนเย็นก็เจอปัญหาใหญ่เมื่อต้อยติ่งกับกานต์รายงานว่าเครื่องผสมปุ๋ยไม่ทำงานตั้งแต่บ่ายแล้ว ตามช่างแล้วแต่ช่างไม่ว่าง ถามว่าจะเอายังไงดีเพราะพรุ่งนี้ต้องส่งให้ตั้งหลายเจ้า
เพื่อแก้ปัญหาการส่งปุ๋ย ภูผาจึงระดมชาวบ้านมาช่วยกันทำ นับแต่การผสมจนถึงการบรรจุและเย็บถุง ชาวบ้านมาร่วมแรงกันแข็งขัน ภูผาขอบคุณทุกคน บุญคุณวันนี้จะไม่ลืมเลย และจัดอาหารเลี้ยงกันเต็มที่ ชาวบ้านบอกว่าไม่ต้องคิดเรื่องบุญคุณเพราะพวกตนก็ได้ค่าแรงและเต็มใจช่วย
ต้อยติ่งทำอาหารมาเลี้ยงชาวบ้านเต็มที่ บอกภูผาว่าคนช่วยกันเยอะขนาดนี้รับรองคืนนี้เสร็จตามออเดอร์แน่นอน ภูผาย้ำให้ดูแลชาวบ้านให้ดี พวกเขาอุตส่าห์มาช่วยต้องเลี้ยงดูให้เต็มที่
ต้อยติ่งรับคำแล้วมานั่งเย็บถุงปุ๋ยกับภูผาต่อ เย็บไปมองชาวบ้านไปอย่างปลื้มใจ
ooooooo
