ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"

ดารกาสวนทันควันว่ารู้ใช่ไหมว่ามันเป็นไปไม่ได้ รุ้งกำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ เรียนจบแล้วตนจะให้แต่งงานเลยกับคนที่เหมาะสม ภูผาใจหายหน้าสลดทันที ดารกาแนะเขาว่า

“แถวๆไร่คงจะมีผู้หญิงชาวบ้านอยู่บ้าง เลือกมาสักคนแล้วก็แต่งงานซะ เดี๋ยวก็ลืมยัยรุ้งเอง ไปได้แล้วก่อนที่ตำรวจจะมา” เห็นภูผายืนนิ่งก็สำทับ “ถ้าเธอไม่รีบไป จะมีประวัติติดตัวเพิ่ม แล้วจะมาโทษฉันไม่ได้นะ”

ภูผาอึ้ง อึน ก่อนเดินออกไป แต่ฮึดขึ้นมา หยุดหันมาถามดารกาว่าที่คุณป้าบอกว่าหลังจากรุ้งเรียนจบจะให้แต่งงานกับคนที่เหมาะสม ถามว่า “แล้วถ้าถึงวันนั้น ผมกลายเป็นคนที่เหมาะสมสำหรับรุ้งได้ล่ะครับ”

ดารกาเย้ยหยันว่าคนอย่างเขาไม่มีทางทำได้ ภูผาถามว่าแล้วคนที่จะแต่งงานกับรุ้งต้องเป็นคนยังไง

“ข้อแรก การศึกษาอย่างน้อยต้องจบปริญญาตรี ข้อสอง ครอบครัวต้องมีหน้ามีตาทางสังคม ข้อสาม ฐานะทางการเงินต้องมีทรัพย์ไม่ต่ำกว่า 10 ล้านที่หามาได้ด้วยตัวเอง...เธอมีข้อไหนใกล้เคียงบ้างรึยัง”

“ผมขอเวลาพิสูจน์ตัวเอง” ภูผาฮึดขึ้นมา

“ได้...” ดารกาพูดขำๆ “ฉันให้เวลาเธอ 5 ปี ถ้าเธอทำได้ฉันจะให้เธอแต่งงานกับยัยรุ้ง” พูดแล้วหัวเราะ

ต่อมาดารกาเปิดประตูห้องทอรุ้งเข้าไป ทอรุ้งกำลังจะถาม ดารกาก็ชิงบอกว่า

“ฉันไล่มันไปแล้ว เธอก็จะไม่มีวันได้เห็นหน้ามันอีก ตัดใจจากมันแล้วคิดถึงแต่อนาคตของตัวเอง” ทอรุ้งช็อก “เก็บกระเป๋าให้เสร็จวันนี้นะ พรุ่งนี้ฉันจะไปส่งเธอ”

ทอรุ้งช็อกอีกครั้ง นั่งลงอย่างหมดแรง

ooooooo

อนงค์เป็นพยาบาลที่ดี๊ด๊าช่วงชิงโอกาสทำงานกับเวหาหมอหล่อบาดใจจนทอรักไม่พอใจถามว่า “เธอมาทำงานหรือมาหาผัว...เป็นแค่พยาบาลหัดเจียมตัวไว้ซะบ้าง” อนงค์รับคำอย่างเจียมตัว แต่ใจแค้น

วันนี้อนงค์ก็ได้ช่วยเวหาหลอกล่อเด็กที่ไม่ยอมให้ฉีดยาจนเวหาฉีดยาได้สำเร็จ ทั้งสองคุยกันอย่างสนิทสนมจนทอรักหมั่นไส้ถามเวหา “คุยอะไรกับมันดูระริกระรี้” เวหาบอกว่าตนตรวจคนไข้กับอนงค์เพิ่งออกมา ทอรักประชดว่าอย่าไปตรวจพยาบาลเข้าล่ะ เวหายิ้มบอกว่าดีใจที่รักหึง

ทอรักถามว่าออกเวรหรือยังจะชวนไปช็อปหน่อย เวหาบอกว่าออกเวรแล้วแต่คงไปช็อปด้วยไม่ได้เพราะจะเข้าไปดูหมอนลินีผ่าตัดเคสใหญ่ อยากศึกษาไว้

“รักควรจะรายงานคุณพ่อว่าให้มอบตำแหน่งหมอดีเด่นให้แพทย์เวหา...ดีไหม”

“แล้วแต่จะกรุณาครับ”

ทอรักยิ้มเชิดๆเดินไป