ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"

เส็งไปหาอาม่าที่บ้านพักคนชราจะพากลับบ้าน อาม่าไม่ยอมกลับก็จะอุ้มไป จนอาม่าด่าไอ้ลูกเฮงซวยปล่อยตนเดี๋ยวนี้ เส็งขู่ว่าถ้าม้าไม่ยอมกลับดีๆวันหลังจะแอบมาอุ้มไปตอนม้าหลับ เลยถูกด่า “เก๋าเจ้ง” เส็งจึงชวนเดือนกลับ

เดือนขอให้ม้าดูแลตัวเองดีๆ อาม่าบอกว่าคราวหน้าไม่เอาปาท่องโก๋นะเบื่อแล้ว เดือนรับคำขำๆ

พอเส็งกับเดือนไปแล้ว อาม่าก็หยิบพัดขึ้นวีสบายอารมณ์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ภูผากลับไปที่ไร่แล้วแต่ยังเจ็บแผลเดินไม่ถนัดจนทอรุ้งถามว่าเป็นอะไร เขาปดว่าเสียดท้องนิดหน่อยแล้วเปลี่ยนเรื่องขอโทษทอรุ้งที่ไม่ได้อยู่ดูแลตอนเธอป่วย ทอรุ้งบอกว่าตนป่วยนิดเดียวเองถามว่าอาม่าหายดีแล้วหรือ ตนไม่ได้ฝากเยี่ยมเยียนเลย

“แค่รุ้งคิดถึงอาม่าก็ดีใจแล้ว” ภูผาเจ็บแผลเผลอร้องออกมา พอทอรุ้งมองก็เฉไฉชวนไปนั่งพักกันดีกว่า ทอรุ้งคาดคั้นถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ยอมบอก เธอจะเปิดเสื้อดู ภูผาตกใจกอดเธอไว้แน่น ทอรุ้งตกใจถามทำอะไรน่ะ “เราคิดถึงรุ้ง...คิดถึงมากเลย”

“รุ้งก็คิดถึงภูผา” ทอรุ้งตอบอย่างมีความสุข จนลืมเรื่องภูผาเจ็บแผลไปเลย

ทอรุ้งบอกว่ากลับไปคราวนี้ตนก็เรียนจบแล้ว ตนจะกลับมาช่วยเขาทำงาน ภูผาถามว่าแม่รุ้งจะยอมหรือ ทอรุ้งบอกว่าตนมีวิธี แค่โทร.หาแม่เกือบทุกวัน แม่ไม่อยู่ก็ฝากป้าสายบอกว่าคิดถึงแม่แค่นี้แม่ก็สบายใจแล้ว

ทอรุ้งพูดถึงแม่ทำให้ภูผาคิดถึงป๊ากับแม่ขึ้นมา ทอรุ้งดูออก ขอโทษที่ทำให้เขาไม่สบายใจ

“เราจะพิสูจน์ให้ป๊าเห็นว่าเราก็ลูกป๊าคนนึงเหมือนกัน”

ทอรุ้งกอดภูผาแน่นทั้งสงสารและเป็นห่วง

วันคืนผ่านไป ภูผากับทอรุ้งทำงานด้วยกันในไร่ แม้จะเป็นงานหนักเหนื่อยทั้งวัน แต่ทั้งสองก็ทำอย่างมีความสุขที่ได้อยู่ช่วยกันฟันฝ่าสานฝันให้เป็นจริง

ooooooo

ผอ.ทินราชบอกแพทย์หญิงนลินีว่า ปีนี้โรงพยาบาลพิทักษ์ราษฎร์จะให้ทุนหมอฝึกหัดไปเรียนต่อเฉพาะทาง 1 ทุน หมอเห็นว่าใครพอจะมีแววบ้างไหม

หมอนลินีบอกว่าทั้งหมอสมพิศและหมออุบลต่างก็มีข้อดีต่างกัน หมอเวหาก็เป็นคนเก่งแต่ยังขาดความมั่นใจ ตอนนี้ยังตัดสินใจอะไรไม่ได้ ขอเวลาตนดูกันต่อไปอีกสักพักก่อน

เวหาได้ข่าวนี้ถามทอรักว่ารู้ไหมว่าไปเรียนประเทศไหน ทอรักว่าน่าจะเป็นประเทศในยุโรปเวหาอยากไปบอกว่ารักพอจะรู้ไหมว่าต้องทำยังไง ทอรักบอกว่าไม่รู้เพราะตนไม่ได้ดูแลเรื่องนี้ เวหาเข้าไปกอดอ้อน

“แต่เธอเป็นลูกสาวสุดที่รักของ ผอ. เชียวนะ เราว่ายังไงพ่อก็ต้องฟังเธอ”

ooooooo