ปี่แก้วนางหงส์

“เช่นนั้นก็ให้อยู่สุขสบายอย่างบ้านของตัวเองเถิด หากขาดเหลืออะไรก็บอกบ่าวไพร่ให้รู้นะ” แล้วสั่งบ่าวให้ดูแลพวกจางวางให้ดีอย่าให้บกพร่องเสียชื่อตน

เมื่อขนของเข้าที่เข้าทางแล้วสุดชวนเอื้อยไปตลาดกัน เอื้อยชวนพิกุลไปด้วย บ่าวคนหนึ่งบอกว่าเดินไปหารถรางจากนั้นไม่ไกลหรอก นั่งต่อไปอีกนิดก็ถึงตลาดแล้ว

สร้อยคนสนิทของคุณหญิงมาบอกบ่าวชายคนนั้นว่าคุณหญิงให้มาถามว่าพวกนี้เป็นใคร ญาติเขาหรือเปล่า บ่าวคนนั้นบอกว่าไม่ใช่ พวกเขามากับจางวางพ่วง สร้อยถามเสียงกระด้างว่าแล้วจางวางพ่วงเป็นใคร

“จางวางพ่วงเป็นพ่อฉันจ้ะ ท่านเจ้าคุณท่านรับอุปถัมภ์วงปี่พาทย์ของพ่อ ท่านก็เลยให้มาอยู่ที่นี่”

ส่วนเจ้าคุณพิชัยก็ให้จางวางขนเครื่องดนตรีไปไว้ในห้องดนตรีเปิดผ้าคลุมเครื่องดนตรีออก บอกว่าตั้งแต่เจ้าคุณพ่อเสียก็แทบไม่มีใครแตะเลย จางวางบอกว่าได้เรื่องอย่างไรจะรีบแจ้งท่าน เจ้าคุณบอกว่าตนอยู่ห้องหนังสือถ้าติดขัดตรงไหนเรียกบ่าวให้พาไปหาได้

พอเจ้าคุณออกไปอึดใจเดียว คุณหญิงก็เข้ามาที่ห้องดนตรี ถามเสียงกระด้างว่าใครใช้ให้พวกแกมาแตะต้องสมบัติของคุณพี่อย่างนี้ สินบอกว่าพวกตนเป็นคนของท่านเจ้าคุณ ท่านใช้ให้พวกตนลองเครื่องดนตรี สร้อยถามโพล่งว่า “แกคือจางวางพ่วงหรือไง”

“ฉันเอง จางวางพ่วง” จางวางออกรับแล้วถามคุณหญิง “คุณหญิงคงอยากคุยกับกระผมใช่ไหมขอรับ”

คุณหญิงเห็นท่าทางขึงขังของจางวางพ่วงก็ท่าทีอ่อนลง แล้วไปโวยวายกับเจ้าคุณพิชัยที่ห้องหนังสือว่าพาคนแปลกหน้ามาอาศัยในบ้านโดยไม่นึกถึงตนสักน้อยหรือ เจ้าคุณบอกว่าก็คงแปลกหน้าอยู่สองสามวันนานเข้าก็คุ้นเคยไปเองแหละ

คุณหญิงไม่เอาด้วยบอกว่ายกโขยงกันมาอยู่อย่างนี้เกะกะบ้านไปหมด เจ้าคุณพยายามหว่านล้อมว่าบ้านเราออกกว้างขวาง พวกจางวางก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ถ้าคุณหญิงเห็นฝีมือปี่พาทย์วงนี้แล้วจะเปลี่ยนคำพูดไม่ทัน ติงว่าคุณหญิงเอาใจแต่พวกฝรั่ง ตนจึงต้องอุปถัมภ์ปี่พาทย์ของจางวาง

มีเสียงดนตรีแว่วมา คุณหญิงสั่งสร้อยให้ไปบอกพวกนั้นเก็บของออกจากบ้านตนเลย เจ้าคุณสวนทันทีว่า คุณหญิงจะเอาอย่างนั้นก็ได้ ตนจะได้เก็บเสื้อผ้าย้ายไปอยู่สุพรรณให้รู้แล้วรู้รอด ไม่อยู่เกะกะตาคุณหญิง

ooooooo

คุณหญิงถามว่าเจ้าคุณขู่ตนหรือ เจ้าคุณบอกว่าไม่ได้ขู่ แต่ถ้าคุณหญิงพูดเรื่องนี้อีกครั้งเดียวตนไปแน่

เจ้าคุณพูดแล้วหุนหันออกจากห้อง ทิ้งให้คุณหญิงหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนสร้อยต้องขอให้ใจเย็นๆ

พอคุณหญิงเริ่มสงบลง ก็แว่วการลองเครื่องดนตรีแว่วมาอีก คุณหญิงถามสร้อยว่าฟังซิ มันเพราะตรงไหน สร้อยเออออแบบนายว่าขี้ข้าพลอยไปตามประสา แต่อีกมุมหนึ่ง มุดแอบฟังเก็บไปรายงานหลวงราช