ปี่แก้วนางหงส์

เจ้าคุณพิชัยมองเจ้าคุณต่วนอย่างประเมินท่าที พอคุณหญิงเกสรได้ฟังบรรยากาศการคุยกันที่วังสราญรมย์ก็เอ่ยปลื้มว่า “อย่างนั้นแม่ก็อวดได้แล้วสิ ว่าลูกยศของแม่จะเป็นข้าราชการกระทรวงต่างประเทศ”

คุณหญิงเกสรหมายถึง ม.ร.ว.หญิงพิศพิลาศ คุณหญิงที่เป็นมารดาของหญิงเดือนกับหญิงดาวนั่นเอง

ค่ำนี้คุณหญิงเกสรจึงคุยอย่างอวดลูกชายว่าไม่ต้องห่วงว่าหญิงเดือนหญิงดาวจะเบื่อ เพราะตายศเป็นเด็กหัวสมัยใหม่มีแต่จะคุยกันเพลินจนลืมลงมารับมื้อค่ำเป็นแน่

“อิฉันก็ว่าอย่างนั้นล่ะเจ้าค่ะ ลองเอาชนะใจเจ้าคุณต่วนจนเข้ากระทรวง ลูกสาวสองคนของอิฉันคงจะโดนกล่อมไม่แพ้กัน”

ขณะที่สองคุณหญิงคุยกันอย่างถูกคอภูมิใจนั้น เจ้าคุณพิชัยได้แต่ยิ้มรับทั้งที่ขัดเขินเต็มที

เวลาเดียวกันที่ห้องรับรองบ้านเจ้าคุณพิชัยหญิงดาวแฝดผู้พี่กับหญิงเดือนแฝดผู้น้องต่างกำลังตามหา “พี่ยศ” กันทุกซอกทุกมุม โดยตกลงกันว่าใครเจอก่อนก็ได้ควงพี่ยศก่อนทั้งที่ต่างก็ไม่เคยเห็นพี่ยศมาก่อน แต่หญิงดาวถือไพ่เหนือกว่าเพราะแอบเข้าไปในห้อง

พี่ยศเอารูปของหลวงราชในชุดสูทเมื่อครั้งเป็นนักเรียนนอกมาเดินตามหา

หญิงเดือนพยายามแย่งรูปพี่ยศจากน้อง แต่แย่งไม่ได้จึงฮึดฮัดแยกกันตามหา เห็นรองเท้าโผล่จากที่ซ่อนจึงแย่งกันเข้าแปะโป้ง แต่กลายเป็นมุดกับบ่าวอีกคนที่ซ่อนอยู่ หญิงเดือนกับหญิงดาวอายที่ถูกหลอก ตวาด

“แกเป็นใคร...พี่ยศของฉันล่ะ!!!”

มุดกับบ่าวคนนั้นยิ้มเจื่อน เมื่อถูกคาดคั้นจากหญิงเดือนและหญิงดาว

ooooooo

ขณะที่หญิงเดือนกับหญิงดาวแข่งกันค้นหา “พี่ยศ” อยู่นั้น หลวงราช หลวงโชติ และหลวงแจ่มกำลังนั่งรถเปิดประทุนไปคลับกัน หลวงแจ่มถามหลวงราชว่ามาเช่นนี้ไม่กลัวคุณหญิงแม่เอ็ดเอาหรือ

หลวงราชบอกว่าเชื่อว่าคุณแม่จะฟังคำอธิบายของตนบ้าง หลวงโชติถามว่าจะอ้อนว่ายังไม่อยากมีใครกระนั้นหรือ หลวงแจ่มดักคอว่าหรือว่ามีใครอยู่แล้ว หลวงราชยิ้มกริ่มบอกว่าเดี๋ยวพวกนายก็รู้

ทั้งหลวงโชติกับหลวงแจ่มต่างรุมกันถามอย่างอยากรู้ว่าใครที่ทำให้ชายหนุ่มรูปงามผู้รักเสรีอย่างหลวงราชยอมถูกผูกมัดได้ หลวงราชเอาแต่ยิ้มไม่ตอบ หลวงโชติเลยชวนหลวงแจ่มคืนนี้จะมอมเหล้าแล้วเค้นเอาความจริงให้ได้

“คิดว่าฉันกลัวรึคุณโชติ...คลับไม่ปิดอย่าพาฉันกลับบ้านก็แล้วกัน”

เช้าวันรุ่งขึ้นหลวงราชในชุดข้าราชการพร้อมออกไปทำงานเข้ามานั่งที่โต๊ะอาหาร เจ้าคุณพิชัยชื่นชมว่าค่อยดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย หลวงราชบอกว่าเจ้าคุณชมแต่เช้าถือเป็นฤกษ์งามยามดีเหมาะแก่การเข้างานวันแรกของตน แล้วถามถึงคุณแม่ ก็ได้ยินเสียงคุณหญิงเกสรเอ็ดว่าตนไม่กิน ไล่สร้อยไปให้พ้นหน้าเลย