ตอนที่ 2
พ่อจะโกรธ เอื้อยถามพิกุลว่า
“ปี่ท่านจันให้หล่อนหายกลัวมิใช่หรือ วันนี้ทุกคนก็เห็นแล้วว่าหล่อนกู้หน้าวงของเราไว้ได้” สุดปราม
ว่าเอื้อยพูดมากเกินไปแล้ว เอื้อยไม่หวั่นย้อนถามว่า “ฉันพูดมากแต่ไม่ได้พูดผิดตรงไหน ฉันพูดเพราะอยากให้พิกุลได้ดี ฉันผิดตรงไหน”
ทุกคนเงียบเมื่อเอื้อยพูดจบ เอื้อยมองหน้าจางวางพ่วงอย่างรอคำตอบ
ooooooo
เช้าวันต่อมา ขณะพิกุล สุด กับเอื้อยกำลังขัดบันไดท่าน้ำอยู่ กำนันก็นำเจ้าคุณพิชัยกับหลวงบำรุงเอาเรือมาเทียบถามพิกุลว่าจางวางอยู่เรือนหรือเปล่า
พิกุลไหว้บอกว่าอยู่ บ่าวผูกเรือแล้วกำนัน เจ้าคุณพิชัยกับหลวงบำรุงก็ขึ้นจากเรือ พิกุล เอื้อยและสุดไหว้พร้อมกันอย่างนอบน้อม เอื้อยยิ้มหน้าบานเจ้ากี้เจ้าการบอกให้ตามตนมาเลย สุดบ่นเอือมๆว่าทำอย่างกับธุระของตัวเอง พิกุลกลัวพ่อถูกตื๊อจะยิ่งโกรธ สุดบอกว่าตนก็อยากรู้เหมือนกัน ชวนกันรีบกลับเรือนทันที
ที่หน้าเรือน จางวางยืนเคี้ยวหมากหยับๆอย่างสบายใจอยู่หน้าซุ้มบันได ส่วนแขกยืนที่บันไดด้านล่าง กำนันถามว่าจะเจรจากันอย่างนี้หรือจางวาง จางวางตอบ
อย่างไม่ถนอมน้ำใจว่า ถ้าแขกของกำนันถือเรื่องนี้
ก็กลับไปเสียจะเจรจาให้เสียเวลาทำไม
หลวงบำรุงจึงเจรจาต่อรองว่าท่านเจ้าคุณมีเจตนาดีอยากให้คนบางกอกได้ฟังปี่ท่านจันบ้าง ไม่ได้หมาย
จะให้แม่พิกุลไปเป่าปี่สนองความต้องการของตัวท่านแต่เพียงคนเดียว เจ้าคุณพิชัยก็ช่วยกล่อมว่าอยากให้คนบางกอกรู้ว่ามีของดีกับตัว ไม่ใช่เอาอกเอาใจแต่พวกฝรั่ง หลวงบำรุงใช้ไม้ตายว่า
“เช่นนั้นท่านจันคงคิดผิดไปแล้วที่ยกปี่นั้น
ให้จางวาง ถ้าท่านรู้ว่าจางวางหวงปี่หวงคนไว้กับตัวเช่นนี้ท่านคงเจ็บใจ”
จางวางโมโหรู้สึกเหมือนถูกท้าทายเดินลงบันไดมาอย่างเอาเรื่องกับหลวงบำรุง จนกำนันต้องพาทุกคนถอยแต่หลวงบำรุงไม่ถอย ยืนเผชิญหน้าจางวาง บอกว่าถึงไม่ได้แม่พิกุลไปแต่ตนก็ขอเตือนสติเสียแต่ตอนนี้
“เลิกยกเรื่องนี้มาต่อรองเถิด เพราะกระผม
รักลูกเกินกว่าจะปล่อยให้มันไปเพียงลำพังเพื่อสนองความต้องการของท่านเจ้าคุณ” จางวางตัดบท
“เช่นนั้นก็ยกกันมาทั้งวงจะเป็นไร” เจ้าคุณพิชัยแทรกขึ้นทันทีแล้วก้าวเข้าไปพูดกับจางวาง “จะได้ประโคมเช้า-เย็นให้เอิกเกริก แล้วฉันจะพาเข้าวังไปเล่นถวายเจ้านายเสียด้วย จางวางจะว่ากระไรล่ะ”
เอื้อยกับพิกุลฟังแล้วมองหน้าจางวางลุ้นๆ
ในที่สุดจางวางพ่วงก็ตัดสินใจยกไปทั้งวง เสงี่ยมชวนอ้นกับอ่ำไปฉลองกัน คุยโขมงว่ากลับไปคราวนี้จะสำแดงฝีมือให้พวกสำนักบางกอกไปไม่เป็นเลย










