ปี่แก้วนางหงส์
ตอนที่ 2
“สูงศักดิ์ก็ใช่จะดีเสียทุกคนเมื่อไร ดูอย่างพระสรรพ์ ทำให้พ่อเจ็บใจแค่ไหนเอื้อยก็รู้เห็นอยู่” เอื้อยกระเซ้าว่าแก้ต่างให้ตายศหรือ มันยังไงกันแน่แม่พิกุล “ฉันก็พูดให้คิดเท่านั้น”
เอื้อยทำหน้าไม่เชื่อ พิกุลทำเป็นไม่สนใจเลี่ยงไปหาสุด เอื้อยยิ้มขำพึมพำ
“หยอกแค่นี้ ทำเป็นร้อนตัวไปได้”
ooooooo
วันนี้...ขณะจางวางพ่วงซ่อนปี่ในที่ลับตา เพียรมาเห็นถามว่าทำอะไรหลบๆซ่อนๆ จางวางตัดบทว่ามาจ้องจับผิด ตนไม่ชอบ เพียรว่าลูกก็ไม่ชอบให้พ่อจับผิดเหมือนกัน แล้วเล่าเรื่องปี่แตกให้ฟัง
จางวางฟังแล้วถามว่าอย่างนั้นรึ หมดธุระแล้วใช่ไหม แล้วเป็นฝ่ายเดินออกไป พอเดินถึงหน้าเรือนก็เจอเสงี่ยมมารอถามเรื่องประชันวงว่าจะเอาอย่างไร จางวางบอกว่ายังไม่ตัดสินใจ
เสงี่ยมยกมือไหว้ขอร้องว่าอย่าปฏิเสธกำนันเลย ยิ่งได้ประชันกับสำนักบ้านเขางูที่เลื่องลือด้วยใครก็คงไม่ปฏิเสธหรอก จางวางบอกว่าตนไม่อยากรับปากพล่อยๆ เพราะปี่พิกุลแตกใช้การไม่ได้ เสงี่ยมบ่นเสียดายโอกาสแทนแม่พิกุลจริงๆ
จางวางบอกว่าตนจะตามใจพ่อเหงี่ยม เพราะไม่อยากให้เรื่องแค่นี้ขวางความตั้งใจของลูกวงคนอื่น เสงี่ยมดีใจบอกว่า “ได้ประชันกับบ้านเขางูครั้งนี้ ฉันจะเล่นให้หมอบเลย”
พิกุลได้ยินว่าจางวางรับประชันก็เสียใจผละไป เอื้อยตามไปตำหนิว่าเพราะตายศทำให้พิกุลเสียโอกาส บ่นว่าพ่อจางวางก็ช่างไม่เห็นหัวลูกตัวเองเสียเลย
“เอาเถอะน่า ไม่ได้ประชันงานนี้ ก็ต้องมีงานหน้า” เอื้อยปลอบ พิกุลว่าหรือจะไม่มีวันเลยก็ได้ เอื้อยปลอบเมื่อเห็นพิกุลคิดมากว่า “ไม่เอาน่า อย่าเพิ่งหมดหวังสิ”
ooooooo
ฝ่ายหลวงราชถูกเจ้าคุณพิชัยเดชาให้ตำรวจถือจดหมายไปสั่งให้กลับพระนครทันทีที่เปิดจดหมายนี้ หลวงราชจำต้องกลับตามคำสั่ง แต่กลับไม่ทัน
ถึงวังเห็นว่ายังหัวค่ำก็ไปเที่ยวกับหลวงโชติและหลวงแจ่มที่ยูไนเต็ดคลับทั้งที่อยู่ในชุดชาวบ้าน
คืนนี้... ม.ล.ดาวจรัสหรือหญิงดาวกับ ม.ล.เดือนกระจ่างหรือหญิงเดือนคู่แฝดลูกสาวเจ้าพระยายุทธนา หลานสาวเจ้าพระยาพิชัยเดชาควงหนุ่มนักเที่ยวสองคนมาเช่นกัน แต่พอมาถึงหญิงเดือนก็ควงชายหนุ่มแยกไป ที่มุมหนึ่งของห้องที่หลวงโชติ หลวงแจ่มกับหลวงราชกำลังชนแก้วกันอยู่ หญิงเดือนชวนคุณหลวงโชติกับ
หลวงแจ่มไปออกสเต็ปด้วยกัน หลวงโชติมองหลวงราชถามหญิงเดือนว่า “แล้วเพื่อนกระผมล่ะขอรับ”
“เพื่อน?” หญิงเดือนมองหลวงราชที่แต่งชุดชาวบ้านปราดเดียวก็เมินพูดกลั้วหัวเราะ “แหม...คุณหลวงช่างมีอารมณ์ขันนะเจ้าค่ะ”
