ปี่แก้วนางหงส์

พูดแล้วจางวางก็กลับเข้าเรือนไปท่ามกลางความงุนงงของแม่ลูกว่าเกิดอะไรขึ้นกับจางวางพ่วง

จางวางพ่วงกลับเข้าห้องนอนเปิดกล่องใส่ปี่

แต่ไม่มีปี่อยู่แล้ว แว่วเสียงหญิงคนหนึ่งบอกว่า

“ดูแลปี่เลานี้ให้ดีเถิดพ่อพ่วง”

จางวางคิดถึงเหตุการณ์เมื่อ 40 ปีก่อนในห้องคุณจัน ที่วังแห่งหนึ่ง คุณจันในวัย 40 ต้นๆ และจางวางยังอยู่ในวัยหนุ่ม คุณจันหยิบปี่ออกจากกล่องเหมือนจะได้สัมผัสเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วตัดใจเก็บใส่กล่อง

ตามเดิม บอกพ่วงว่า

“เมื่อปี่นี้พ้นมือครูของพ่อพ่วงเสียแล้ว ฉันก็

ไม่เห็นใครที่เหมาะควรจะฝากฝังไว้ได้เท่าเอ็งแล้ว” พ่วงในวัยหนุ่มบอกว่าครูท่านคงหวังจะให้ท่านเป็นผู้ดูแล คุณจันนิ่งไปพักหนึ่งจึงเอ่ย “ฉันจะดูแลปี่นี้ได้อีกนานกี่มากน้อยกัน ฝากฝังกับพ่อพ่วงเสียตอนนี้ ฉันก็มีแต่จะสบายใจว่ามันจะไม่ไปตกอยู่ในมือคนที่ไม่ควรคู่กับมัน”

คุณจันบอกว่าตนมีเรื่องพูดกับพ่อพ่วงเพียงเท่านี้ พ่วงจึงกราบลา

“ไปดีมาดี ขอให้เจริญๆเถิดพ่อพ่วง” เมื่อพ่วงถือกล่องใส่ปี่คลานออกไป คุณจันบอก “หับประตูให้ฉันด้วย บอกบ่าวหน้าห้องว่าฉันจะเอนหลังสักพัก” 

พ่วงออกมาบอกบ่าวแล้วกลับไป

ooooooo

หลวงราชไปทำงานวันแรกกลับมาก็จะไปคลับ มุดเข้าไปสอดแนมในบ้านบอกว่าทางสะดวกไม่มีใครอยู่เลย ให้คุณหลวงรีบไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวเสีย

ตนเตรียมชุดไว้ให้แล้ว

“ไปเรียกรถลากตอนนี้เลย ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่นานหรอก...วันนี้ฉันเจรจาความที่กระทรวงมาพอแล้วหมดแรงจะอธิบายเรื่องเมื่อคืนกับคุณแม่เต็มที”

มุดออกไป หลวงราชจึงแยกไปห้องนอนมองหาเสื้อผ้าที่มุดบอกว่าเตรียมไว้แล้วไม่เห็นจึงจะออกไปเรียกมุด แต่พอเปิดประตูก็เจอหญิงเดือนกับหญิงดาวถือเสื้อและกางเกงหน้าแช่มชื่นรออยู่แล้ว

สองหญิงถามว่าพี่ยศจะไปไหนไม่บอกพวกตนก็จะไม่ให้ไป หลวงราชบอกว่าจะชวนอยู่ทีเดียวแต่เมื่อหญิงมาถึงบ้านแล้วก็ถือโอกาสชวนไปข้างนอกเสียเลย

สองหญิงดีใจที่จะได้ไปกับหลวงราชแต่ก็แก่งแย่งกันว่าพี่ยศไม่ได้ชวนอีกฝ่าย หลวงราชจึงชวนทั้งสองคน จึงได้เสื้อกางเกงไปเปลี่ยน พอเข้าห้อง หลวงราช

ก็บ่นเจ็บใจว่า

“ไอ้มุด ทำข้าแล้วไง ไอ้เวร!!!”

ooooooo

เจ้าคุณพิชัยต้องมนต์เสียงปี่ของพิกุล ตกเย็นยังมานั่งฟังพิกุลเป่าทยอยเดี่ยวที่ชานเรือนอย่างตกอยู่ในภวังค์จนจางวางจะเข้าไปปราม ดีแต่เพียรรั้งไว้

จางวางพ่วงเคี้ยวหมากอย่างข่มอารมณ์แล้วยกกระโถนบ้วนน้ำหมากปรี๊ดต่อหน้าเจ้าคุณพิชัยจนกำนันติงว่าทำอะไรไม่เกรงใจท่านเจ้าคุณบ้าง ถามจางวางว่า จะว่าอย่างไร ท่านเจ้าคุณรออยู่