ตอนที่ 4
น้ำหวานกับน้ำแข็งหัวเราะคิกคัก เหล่ฮึดฮัด อาฆาตก่อนผละไป
“นังน้ำหวาน นังน้ำแข็ง อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเสร็จ...มึงกับกูเจอกัน!”
ooooooo
การทำบุญที่วัดบ้านโคกจบลงด้วยดี พร้อมข่าวใหม่จากสัปเหร่อฉุยที่ทำให้สีดานั่งไม่ติดต้องแล่นไปบอกข่าวนี้กับเสี่ยภุชงค์เวลาต่อมา
เสี่ยภุชงค์หน้าเครียดเมื่อรู้ว่าหินกับหาญไปตามหาข้อมูลซุ้มมือปืนในเขตภาคกลาง ตะโกนสั่งสี่สมุนเอกให้ส่งคำสั่งเขาไปยังซุ้มมือปืนต่างๆให้เก็บหินกับหาญให้ได้ก่อนความลับของเขาจะเปิดเผย
ดนัยเป็นอีกคนที่ไม่สบายใจกับการไปสืบเรื่องซุ้มมือปืนของหินกับหาญ แต่ที่เขาอยากรู้มากกว่าคือปฏิกิริยาของเปรียวและข้อมูลบางอย่างของเธอที่อาจเป็นประโยชน์กับเขา
“นายหินนายหาญไปสืบหาเบาะแสโจรทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ของเขา หน้าที่พวกเขาคือการเป็นเด็กวัด...คุณคิดยังไง”
“ฉันก็แค่สงสัยว่าเขาทำยังงั้นทำไม”
“คุณต้องแก้สงสัยให้ตัวเอง ผมรู้ว่าคนอย่างเปรียว ถ้าสงสัยอะไรต้องทำให้เรื่องนั้นกระจ่าง”
“ฉันไม่ได้สอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้านขนาดนั้นหรอกค่ะ...ฉันก็แค่...”
ดนัยมองหน้าเปรียวยิ้มๆ “ไม่รู้ไม่ได้”
คำพูดเย้าแหย่อย่างรู้ทันทำให้เปรียวหน้าแดง ดนัยได้แต่มองมาด้วยแววตาแสร้งทำเหมือนเอ็นดู ทั้งที่ในใจตื่นเต้นเพราะคิดยืมมือเปรียวตามเรื่องหินกับหาญอีกที...
หาญกับดำเดินทางจากวัดป่าสะแกกรังถึงที่ทำการ วนอุทยานป่าห้วยขาแข้งเวลาต่อมา ดำเหนื่อยหอบแต่อดกวาดตาดูรูปปั้นสืบ นาคะเสถียร วีรบุรุษคนสำคัญของอุทยานแห่งนี้ด้วยความชื่นชมไม่ได้
“ถึงอนุสรณ์สถานของสืบ นาคะเสถียร แล้ว พี่หาญ...ฉันอยากเรียกผู้ชายคนนี้ว่าท่านแทนคนมีอำนาจที่ใช้อำนาจหาประโยชน์ให้ตัวเองกับพวกพ้อง ไอ้คนพวกนั้นฉันอยากเรียกมันว่า...แท่น”
คำบอกเล่าของดำทำให้หาญยิ้มบางๆก่อนเสริม “สืบ นาคะเสถียร...วีรบุรุษแห่งห้วยขาแข้ง เป็นนักอนุรักษ์ป่ากับสัตว์ป่าตัวจริง เก้ง กวาง ค่าง บ่าง ชะนี ต่างรู้จักเขาดี”
“แล้วเราจะไปหาคนให้เบาะแสข้อมูลเรื่องโจรปิดตลาดปล้นบ้านโคกที่ไหน”
หาญส่งสายตาไปทางป่าห้วยขาแข้งด้านหน้า ดำถึงกับกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่...ลำพังแค่ตามสถานที่ต่างๆที่มีคนอยู่อาศัยก็แทบไม่เจอใครแล้ว การเข้าไปในป่าลึกอย่างนี้คงจะเรียกได้ว่างมเข็มในมหาสมุทร!
ooooooo
เสี่ยภุชงค์มีคำสั่งฆ่าหินกับหาญ เหล่ามือปืนตามซุ้มออกไล่ล่าสองหนุ่มบ้านโคกรวมทั้งดินกับดำที่ร่วมเดินทางไปด้วย หาญกับดำยังไม่ทันได้เข้าป่าห้วยขาแข็งก็ถูกไล่ยิงแต่รอดไปได้หวุดหวิด










