ปีกหงส์

“งั้นพวกเรากลับเถอะ บางทีบอสอาจกลับไปบ้านแล้ว” แมคเดินนำเสี่ยบัณฑูรกับท่านผู้ว่าฯกลับบ้านเชิงดอยทิ้งสิโรจน์ที่สะบักสะบอมไว้ตรงนั้นอย่างไม่ไยดี...

ทางฝ่ายเจ้าแสงแก้วเห็นทินภัทรเริ่มเมาได้ที่พยายามล้วงความลับเรื่องเขากับลินินทั้งที่ปากบอกเกลียดแต่ทำไมถึงชอบตอแยเธอนัก เขาขอร้องอย่าพูดถึงเธออีกเขากำลังพยายามจะลืมให้ได้ว่าในโลกนี้มีผู้หญิงเลวร้ายอย่างเธอ เจ้าแสงแก้วตกใจนี่ลินินไปทำอะไรให้เขาถึงกล้าพูดเต็มปากว่าเกลียดขนาดนี้

ทินภัทรปาแก้วเหล้าลงพื้น “ผมกับลินินเกลียดกัน เกลียดๆๆๆ”...

ณ บ้านในเมือง ลินินเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ปรางทิพย์ที่กำลังช่วยทำแผลให้ฟัง ปรางทิพย์ไม่อยากเชื่อว่าสิโรจน์จะเลวเกินอภัยให้ขนาดนี้

โชคดีที่พี่ทินมาช่วยเธอไว้ทัน ลินินปรี๊ดแตกทันทีขว้างของใกล้มือลงพื้น

“ใครว่าเขามาช่วยฉัน เขาคิดว่าเป็นปรางเขาเลยรีบมาช่วย เขาคงผิดหวัง เขาอยากให้ฉันโดนนายสิโรจน์ข่มขืน เขาเกลียดฉัน...ฉันเกลียดเขา เข้าใจไหม เขากับฉันเกลียดกัน เกลียดๆๆ”

ooooooo