ตอนที่ 14
“คุณจะทำให้เขมเสียใจไม่ได้นะ ถ้าคุณทำให้เขมเสียใจ ฉันจะเกลียดคุณ”
ธนาคิมไม่พูดอะไร หันหลังเดินจากไป...
อีกมุมหนึ่งของบ้านเขมจิราตามหาธนาคิม
จนทั่วไม่เจอ นึกขึ้นได้ว่าอาจอยู่กับพิมพ์ชนก ถามลูกชิ้นว่านังพี่สาวของตนอยู่ไหน พอรู้ว่าจัดผลไม้อยู่ในครัวรีบตามไปที่นั่น กลับพบว่าเธออยู่คนเดียว ถามว่าเห็นพี่คิมไหม
“คุณธนาคิมไม่ได้อยู่ข้างนอกเหรอจ๊ะ”
“ถ้าอยู่จะมาหาทำไม ประสาท” ด่าเสร็จเขมจิราเดินหัวเสียออกไป ครั้นไปถึงโต๊ะอาหารในสวนเห็น
ธนาคิมนั่งอยู่ก็ยิ้มสบายใจ รีบเข้าไปหาถามว่าหายไปไหนมา เขาไปเข้าห้องน้ำบอกเธอแล้วนี่ แล้วถามว่าพรุ่งนี้ว่างไหมจะมารับ เขมจิราว่างเสมอสำหรับเขา จังหวะนั้นมีเสียงมือถือของเธอดังขึ้น เขมจิราหยิบมาดูเห็นชาคริตโทร.มารีบกดตัดสายกลัวธนาคิมจะสงสัย
ooooooo
เอมอรนั่งรอท่าอยู่ในห้องรับแขก ทันทีที่ลูกชายกลับมาถึง ก็ต่อว่าว่ามันเรื่องอะไรกันทำไมคนที่ดีกับลูกดูแลลูกตอนเจ็บตอนป่วยอย่างพิมพ์ชนก
ถึงมองไม่เห็นคุณค่า จะกลับไปหาเขมจิราอีกทำไม ผู้หญิงอย่างนั้นรักใครเป็นที่ไหน รักเป็นแค่ตัวเอง ธนาคิมขอร้องแม่ใจเย็นๆก่อน
“คิม ถ้าลูกแต่งงานกับเขมจิราลูกก็จะไม่มีความสุขเพราะความสุขของลูกต้องเป็นความสุขของเขาคนเดียว แบบนั้นลูกโอเคเหรอ”
“ไม่โอเคครับแม่”
“อ้าว รู้แบบนั้นแล้วจะไปยุ่งกับเขาทำไม ไหนๆเขาก็ขอถอนหมั้นแล้วก็น่าจะใช้โอกาสนั้นให้เป็นประโยชน์”
ธนาคิมมีบางอย่างต้องทำก่อน แต่แม่อย่าเพิ่งถามว่าทำอะไร ขอให้เขามั่นใจก่อนแล้วจะบอก เอมอรรู้ดีทักท้วงไปก็เท่านั้น ลองเขาตั้งใจมั่นจะทำอะไรแล้วใครก็รั้งไม่ได้...
ตกค่ำเขมจิราในคราบพิมพ์ชนกไปหาชาคริต
ที่ผับตามนัด แจ้งให้เขารู้ว่าเธอกับธนาคิมคู่ค้าของเขาหมั้นกันและกำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่ช้า เขารับทราบแต่ไม่เข้าใจเธอจะมาบอกทำไม ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องกับเรื่องของเราสองคน แล้วจับมือเธอมากุมไว้ ไม่ต้องห่วงเรื่องของเธอกับธนาคิมและเรื่องของเรา เขาแยกแยะได้
“คุณว่างคุณเหงาคุณเบื่อเมื่อไหร่ก็มาหาผม
เรามาสนุกกัน ผมไม่ถือ”
“นี่คุณไม่ได้รักฉันเลยหรือ” เขมจิราอึ้ง ชาคริตหัวเราะขำราวกับเธอพูดเรื่องตลก
“คุณจะมาหาความรักจากคนในผับเนี่ยเหรอ...พิมพ์ คนที่มาเที่ยวที่นี่เขาก็มาหาความสนุกกันเท่านั้นแหละ พอได้แล้วก็แยกย้ายไง คุณน่าจะรู้เรื่องพวกนี้ดีนะ”
“เลว” เขมจิราไม่เคยเจอผู้ชายที่เหมือนตัวเองที่รักใครไม่เป็น ตลอดเวลาจะพบแต่ผู้ชายที่รักเธอ
หรืออย่างน้อยก็แกล้งรัก แต่ไม่มีใครเหมือนชาคริต เธอจึงโกรธมาก ขอเลิกกับเขาแล้วลุกหนี เขาไม่พอใจมาก
คิดว่าจะเลิกกับเขาได้ง่ายๆอย่างนั้นหรือ เขมจิราชะงัก
นี่เขาหมายความว่าอย่างไร










