หลงเงาจันทร์

“ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมถึงหลบหน้าผม อย่าบอกว่าคุณไม่รู้ว่าผมมา” ธนาคิมเดินประชิดตัวแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ พิมพ์ชนกขอร้องอย่าทำแบบนี้ เขาไม่เข้าใจทำไมจะทำไม่ได้ในเมื่อเราเคยทำอะไรมากกว่านี้อีกหรือเธอจำไม่ได้แล้ว ทั้งคู่มองสบตากันใจเต้นไม่เป็นส่ำนึกถึงช่วงเวลาดีๆที่มีด้วยกันตอนอยู่อยุธยา

ธนาคิมยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูว่าคิดถึงเธอมากแล้วเธอคิดถึงเขาบ้างหรือเปล่า พิมพ์ชนกใจแทบละลายคิดถึงเขาเช่นกันแต่ต้องพูดในสิ่งที่ตรงกันข้ามว่าไม่มีอะไรให้เธอต้องคิดหรือจำ เขามองเธออย่างเจ็บปวด

“นั่นสินะ มันก็แค่ความฝัน คุณก็เลยไม่คิดถึงไม่จำ”

“ค่ะ ความฝันก็คือความฝันไม่มีทางเป็นความจริงไปได้” พิมพ์ชนกเหมือนจะเตือนตัวเองมากกว่าจะพูดกับธนาคิม จังหวะนั้นมีเสียงเขมจิราร้องเรียกเขาดังขึ้น พิมพ์ชนกหันมองตามเสียงเห็นน้องสาวอยู่ไกลๆกำลังชะเง้อคอยาวมองหาธนาคิมอยู่ แต่ยังไม่เห็นทั้งคู่

“คุณควรอยู่กับความจริงที่คุณเลือกแล้ว” ว่าแล้วพิมพ์ชนกยัดอะไรบางอย่างใส่มือเขาแล้วเดินจากไป 

ธนาคิมแบมือดูเห็นแหวนหมั้นของตัวเองที่ฝากคืน

เขมจิรานั่นเอง น้องสาวตัวแสบมาทันเห็นพี่สาวเดินหลังไวๆ ออกไปก็ไม่พอใจแต่ต้องข่มอารมณ์ไว้เดินปั้นหน้ายิ้มแย้มเข้าไปถามธนาคิมว่าคุยอะไรกับพิมพ์ชนกอยู่หรือ

“ก็แค่ทักทายกันเฉยๆน่ะครับ เขากำลังจะไปทำงานพอดี” ธนาคิมพูดพลางสายตายังจับจ้องไปที่พิมพ์ชนกซึ่งทำให้เขมจิราไม่พอใจจึงเสี้ยมว่าพี่สาวของตนกับอานนท์จะกลับมากิ๊กกันอีกครั้ง ตั้งแต่ทั้งคู่ไปเจอกันที่อยุธยาคราวก่อนเห็นอานนท์ลงรูป ท่าทางจะหลงพิมพ์ชนกน่าดู ธนาคิมยืนนิ่งหน้าเครียด

“พรหมลิขิตชัดๆจู่ๆก็ไปเจอกันได้ โรแมนติ๊กโรแมนติกพี่คิมว่าไหมคะ”

ธนาคิมขอร้องอย่าไปสนใจเรื่องคนอื่น ถ้าเขมจิราพร้อมเราไปกันเลยดีกว่า...

อีกมุมหนึ่งในห้องนั่งเล่น นิติชะเง้อมองเขมจิราที่ออกไปกับธนาคิมอย่างเป็นห่วง เพราะยังรู้สึกชอบกลที่ธนาคิมกลับมาคบหากับเขมจิราอีกครั้ง ผิดกับทิพย์อาภาที่ดูจะพอใจมาก

“เห็นไหมคุณ ฉันบอกแล้วว่าตาคิมรักเขมมาก คราวนี้เชื่อหรือยัง”

นิติยังไม่เชื่อ แถมยังหาว่าทิพย์อาภาอาการหนักกว่าลูก วันนี้เขาจะไปรับคุณพ่อ เธอน่าจะไปด้วยกัน

จะได้ให้จิตแพทย์ตรวจเธอด้วยเลย เผลอๆเธออาจได้

อยู่ยาว แนะให้เก็บเสื้อผ้าไปเผื่อด้วยก็ดีแล้วเดินลิ่วออกไป ทิพย์อาภาจะด่าก็ไม่ทันเขาไปพ้นสายตาแล้ว

ooooooo

ธนาคิมพาเขมจิราไปเที่ยวห้างฯหรู ทำตัวเป็นเสี่ยสายเปย์ จ่ายค่าช็อปปิ้งให้เธอเสร็จก็ชวนไปดูหนังต่อ ตั้งแต่หนังเริ่มฉายจนออกจากโรง เขาใจลอยไปถึงไหนต่อไหน เขมจิรานึกแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ ชวนเขาถ่ายเซลฟี่ด้วยกัน อยากอวดให้คนอื่นรู้ว่าคู่หมั้นตัวเองหายป่วยแล้ว เขาไม่ขัดข้อง