คนเหนือฅน
ตอนที่ 14
“นั่นเขามีเรื่องอะไรกัน”
เนตรดาวไม่พูดอะไรแต่เดินนำไปทันที นวลกำลังยืนหันหน้าหันหลังทำอะไรไม่ถูกเพราะโดนแม่ค้าบีบบังคับให้จ่ายค่าเสียหาย
“จ่ายมาเร็ว”
“มีอะไรกัน ฉันเป็นตำรวจ”
ได้ยินว่าตำรวจ...ไทยมุงถอยห่างทันที ส่วนแม่ค้าจีบปากฟ้อง
“แม่นี่น่ะสิ ทำของฉันเสียหายแล้วยังไม่ชดใช้”
นวลส่ายหน้าพูดอู้อี้ฟังไม่ออก เมฆาเห็นแล้วสงสารบอกว่า
“น้าพูดไม่ได้เหรอ...ฉันจ่ายให้”
นวลมองชายหนุ่มน้ำใจงาม เห็นเขาควักกระเป๋า สตางค์เปิดออกเผยให้เห็นรูปที่มีรอยฉีกออก นวลสะดุดตากับรูปนั้นเพราะจำได้ว่าเป็นรูปคมตอนเก้าขวบ แววตานวลเบิกโพลงจนเนตรดาวสังเกตเห็นถามว่า
“มีอะไรเหรอน้า”
นวลส่ายหน้าแล้วรีบเดินจากไป เนตรดาวยังคงมองตามด้วยความสงสัย
ooooooo
ใกล้ค่ำแล้ว หมวยขับรถกลับจากไปธุระ เธอมองเห็นอะไรบางอย่างข้างทางก็ชะลอรถดูด้วยความสงสัยใคร่รู้
“นั่นอะไร...เฮ้ย! คนนี่”
หมวยรีบจอดรถลงมาดู แล้วต้องตกใจแทบช็อกเมื่อเห็นคมบาดเจ็บบอบช้ำแต่ยังมีสติพูดจาตอบโต้กับเธอได้
“พี่คม...ตายแล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
“หมวย”
“มาหมวยจะพาไปหาหมอ”
“ไม่ต้อง พี่ไม่เป็นไร พาพี่ไปที่อื่น พี่กลับไปไม่ได้แล้ว”
“ทำไม”
“เรื่องมันยาว”
“จะพาพี่ไปที่ไหนดีล่ะ”
หมวยครุ่นคิดครู่เดียวก็นึกออก ช่วยพยุงคมไปขึ้นรถอย่างทุลักทุเล...หมวยพาคมมาที่บ้านเก่าหลังหนึ่งแต่สภาพพออยู่ได้
“นี่ที่ไหน”
“บ้านหมวยเองแหละ ทิ้งร้างไว้นานแล้ว ตั้งแต่แม่ตายเตี่ยก็ย้ายเข้าไปในตลาด ว่าแต่พี่ไม่ไปหาหมอแน่นะ”
“ไม่ หายามาให้ฉันก็พอ”
หมวยพยักหน้ารับแต่ไม่วายบ่น “พรุ่งนี้คงระบมน่าดู ไม่อยากคิดเลย คุณพราวฟ้ารู้หรือเปล่าเนี่ย”
“อย่าไปบอกคุณพราวฟ้านะว่าฉันอยู่ที่นี่”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“เราจะไม่เจอกันอีกต่อไป” คมพูดทั้งน้ำตาคลอหน่วย หมวยรู้สึกสงสารแต่ไม่กล้าละลาบละล้วงอะไรอีก
ooooooo
ภายในบ้านเรืองเดชเปิดไฟสว่างไสวยามค่ำคืน สิงขรกับพราวฟ้านั่งรอรับประทานอาหาร ท่าทางสิงขรสบายใจจิบเหล้าไปพลาง ชวนพูดคุยไปพลาง
“เราจะมีความสุขด้วยกันใช่ไหม”
พราวฟ้านั่งคอแข็งถามว่า “พี่ทำอะไรนายคม”
“น้องฟ้าตอบไม่ตรงคำถาม”
“สำหรับฟ้าไม่ค่ะ พี่จะได้แต่ตัวฟ้าไป ส่วนพี่จะมีความสุขมันเรื่องของพี่”
สิงขรขบกรามไม่พอใจ เรืองเดชเดินเข้ามาพอดี
“อ้าว รอทานข้าวหรือนี่”
“ครับ แล้วน้องฟ้ามีอะไรจะบอกอาด้วย”
“มีอะไรหรือลูกฟ้า”
“ลูกตกลงแต่งงานกับพี่สิงขรแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ ลูกอิ่มแล้ว” พูดจบพราวฟ้าลุกเดินไปเลย เรืองเดชมองตามงงๆ คิดว่าพราวฟ้าไม่ยินยอมแน่นอน
