ตอนที่ 14
“สวัสดีหมวย วันนี้มาไกลนะ เอาของมาให้ใคร”
“เปล่า...เอามาใช้เอง”
สิงขรมองยาและอาหารในถุงที่หมวยถือ แล้วพูดกวนๆว่า
“เหรอ นึกว่าเอามาให้ไอ้คม”
จากนั้นสิงขรสั่งลูกน้องเข้าไปค้นในบ้าน หมวยเลิ่กลั่กไม่รู้จะทำอย่างไรดี ขณะที่เมฆานอนซุ่มในกระบะท้ายรถแอบดูเหตุการณ์เงียบๆ
เมฆามองผ่านช่องผ้าใบที่คลุมตัวเองอยู่เห็นหมวยยืนหน้าซีดตัวสั่นอยู่ตรงหน้าสิงขร ส่วนในบ้านลูกน้องสี่คนเข้าไปกระจายตัวกันค้นหาคม แต่สักครู่ก็ออกมาบอกสิงขรว่า
“ไอ้คมไม่ได้อยู่ที่นี่ครับ”
สิงขรไม่เชื่อจะเข้าไปดูในบ้านด้วยตัวเอง แต่ไม่ลืมสั่งลูกน้องคนหนึ่งให้ดูหมวยไว้ เมฆาได้ยินทั้งหมด เขาพยายามหาทางออกมาช่วยหมวยเป็นอันดับแรก
สิงขรเข้าไปดูในบ้านอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุมจึงเห็นร่องรอยการนอนและมีอาหารกับยาหลงเหลืออยู่
“มันเคยอยู่ที่นี่”
ทันใดลูกน้องอีกคนกลับมาจากหลังบ้านบอกสิงขรว่า
“พี่ครับ มีร่องรอยคนหนีไปทางข้างหลัง รอยยังไม่นานเลยครับ”
“ตามไป มันเจ็บหนักขนาดนั้นคงหนีไปได้ไม่ไกล เอานังหมวยมัดไว้ที่นี่”
ลูกน้องรับคำสั่งและจัดการทันที...หลังจากจับหมวยมัดไว้แล้วพวกสิงขรก็รีบแกะรอยตามคมไปทางป่าหลังบ้าน กระทั่งลูกน้องไปเจอรอยเท้ายาวเป็นทาง
“พี่สิงขร...” ลูกน้องตะโกนเรียก สิงขรเร่งฝีเท้าตามมาอย่างเร็ว พอเห็นร่องรอยก็คำรามแค้น
“มันไปทางนี้...ดูซิว่าจะหนีไปได้สักกี่น้ำ”
แล้วทั้งหมดก็เร่งติดตามคมไปด้วยท่าทีกระเหี้ยนกระหือรือ
ooooooo
หมวยถูกจับมัดอยู่กับเสากลางบ้านที่มืดสลัวไร้แสงไฟ นอกจากจะกลัวคนแล้วสิ่งที่หมวยกลัวมากๆก็คือผี พอได้ยินเสียงแปลกๆก็แทบจะท่องนะโม
เงาดำที่ก้าวเข้ามาทำให้หมวยสะดุ้งโหยงร้องลั่นว่าอย่าทำฉันเลย...
“ฉันเอง”
ร่างนั้นปรากฏตัวในระยะใกล้มากจนหมวยเห็นชัด อุทานด้วยความดีใจ
“พี่เมฆา...”
“เรื่องมันเป็นยังไง” เมฆาซักถามพลางแก้มัดหมวยไปด้วย
“พี่คมถูกทำร้ายสาหัส หมวยไปเจอเข้าแล้วพามาที่นี่ แล้วนายสิงขรก็พาพวกมา ไม่รู้ว่าตอนนี้พี่คมหายไปไหน”
เมฆารับรู้แล้วรีบตามไปทางหลังบ้าน หมวยละล้าละลังตัดสินใจไม่ถูกจะเอายังไงดี?
เวลานั้นคมกระเสือกกระสนวิ่งหนีออกไปในสภาพอ่อนล้าอ่อนแรง แต่ก็บอกตัวเองว่าหยุดไม่ได้ เขากัดฟันเคลื่อนที่ไปโดยมือจับปืนพกที่เอวตลอดเวลา
เมฆาลัดเลาะไปอย่างระแวดระวังเพื่อตามหาคมให้พบก่อนพวกสิงขร จู่ๆหมวยวิ่งตามมาร้องเรียก
“พี่เมฆา...”
“หมวย...ตามมาทำไม”
“จะให้หมวยอยู่ยังไง หมวยกลัวผี”
“จริงสิ แถวนี้หมวยชำนาญ รอบๆที่นี่มีบ้านคนบ้างไหม”










