ตอนที่ 14
“อ้าว ก็รีบไปหามันเลยสิ”
“ฉันรู้ที่ไหนล่ะว่าใครคือมิสเตอร์เอ็กซ์”
จ่าแดงนิ่งไปอย่างเซ็งๆ แต่แล้วภูผาก็นึกออกพูดโพล่งขึ้นมา
“จริงสิ...ไอ้คิมหันต์มันต้องมีข้อมูลมิส-
เตอร์เอ็กซ์แน่เลย”
คำพูดของภูผาเล่นเอาจ่าแดงหูผึ่งตาพองด้วยความสนใจ
ขณะนั้นเนตรดาว เมฆา และจอบิกำลังเดินทางมาพบผู้การสมเดชและสารวัตรอนันต์ เมฆาอาการดีขึ้นมาก แต่หัวหน้าก็ซักถามแสดงความห่วงใย ส่วนกับจอบินั้น ผู้การสมเดชกับสารวัตรอนันต์ก็ชื่นชม
“ผมต้องขอบคุณคุณจอบิมากนะครับ ที่ช่วยเป็นหูเป็นตาและหาข่าวให้พวกเรา”
“ยินดีครับ พวกเรามีอุดมการณ์ที่จะปราบปรามยาเสพติดอยู่แล้ว”
“แล้วจะให้ผมดำเนินการยังไงครับท่าน” เมฆาถาม
“จากข้อมูลที่เพนนีส่งมา ผู้พันอูถั่นนี่ไม่เบาเลย เป็นหนึ่งในนักค้ายาเสพติดที่ตำรวจสากลต้องการตัวในลำดับต้นๆ เรียกว่าไมเคิลนี่ชิดซ้ายไปเลย”
“แสดงว่าถ้าเราจับผู้พันอูถั่นได้ เราก็ดัง”
“แต่ฉันกลัวจะดับก่อนดังน่ะสิหมวด” จอบิท้วงเบาๆ แต่เมฆาเสริมว่า
“ผมเข้าใจหมวดเนตรดาวนะ ที่ต้องการพิสูจน์เพื่อจะกลับไปที่ ป.ป.ส. และได้รับการยอมรับอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ง่าย”
“ฉันคงไม่นั่งงอมืองอเท้าให้พวกมันมาทำลายประเทศหรอก”
ผู้การสมเดชสรุปว่า “เราควรประกบนายเรือง-เดช ไมเคิล และกำนันสิงห์ไว้ ผมเชื่อว่ายาเสพติดของกลางที่จะเอาออกมาขายมันต้องอยู่ที่ใครสักคน”
“ใช่ ยาชุดนี้มันต้องออกมาแน่ เพราะโทษของการโกหกผู้พันอูถั่นคือตายสถานเดียว ผมจะดูไมเคิลไว้”
จอบิเสนอตัวด้วยท่าทีกระตือรือร้น เนตรดาวเลยบอกว่าตนจะดูกำนันสิงห์ ส่วนเมฆาอาสาดูเรืองเดชเอง
ooooooo
ขณะที่พวกเมฆาไปพบผู้บังคับบัญชาอยู่นั้น แสงฉายได้กลับมาที่บ้านของเธอพร้อมคิมหันต์ ส่วนจำปูนแยกตัวไปซื้อของเพื่อมาทำอาหารกินกัน
“โอ๊ยเมื่อยจังเลย คิดถึงบ้านที่สุด” แสงฉายพูดขณะทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มๆ
“คิดถึงตาปลิว” คิมหันต์รำพึงหน้าเศร้า แสงฉาย ได้ยินลุกพรวดเข้ามาปลอบ
“ฉันก็คิดถึง...”
“พวกมันต้องชดใช้กรรมแน่ ฉันสาบานต่อหน้าหลุมศพตาไว้แล้ว”
ทันใดจำปูนเดินหน้าซีดเข้ามา แสงฉายแปลกใจถามว่าทำไมซื้อของเสร็จเร็วนัก พูดขาดคำภูผาก็เผยตัวด้านหลังจำปูนพร้อมส่งเสียง
“มาไวเคลมไว...ออกมา!”
คิมหันต์ฮึดฮัดจะหยิบปืนแต่โดนจ่าแดงยิงขู่เสียก่อน
“อย่าดีกว่าไอ้หนุ่ม มาคุยกันดีๆ” ว่าแล้วจ่าแดงพยักพเยิดให้ลูกน้องควบคุมตัวคิมหันต์ แสงฉาย และจำปูนไว้ จากนั้นภูผาก็สอบถามข้อมูลที่ต้องการ
“ฉันต้องการข้อมูลเกี่ยวกับมิสเตอร์เอ็กซ์”
“ฉันไม่มี” คิมหันต์ปฏิเสธเสียงแข็ง
“เชื่อแกก็กระบือแล้ว มีแต่คนต้องการตัวแกก็เรื่องนี้ไม่ใช่หรือ”










