คนเหนือฅน
ตอนที่ 14
พราวฟ้าไม่ได้ไปใส่บาตรแต่เธอไปนั่งเหม่อลอยอยู่ริมแม่น้ำด้วยความเครียดกับปัญหาชีวิตของตัวเอง เธอรับไม่ได้หากต้องแต่งงานกับสิงขร อีกทั้งสงสารชะตากรรมของคมเหลือเกิน
ในที่สุดพราวฟ้าตัดสินใจจะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงน้ำ โชคดีที่หมวยผ่านมาเห็นทันท่วงที หมวยร้องเรียกพราวฟ้าเสียงหลงพร้อมวิ่งเข้ามาฉุดตัวไว้
“คุณพราวฟ้า...จะทำอะไรน่ะ”
“หมวย...”
พราวฟ้าพูดไม่ออก น้ำตาร่วงพรู หมวยพอจะเข้าใจเรื่องราวลงนั่งสนทนากันด้วยความเห็นใจและสงสาร
“ฉันเข้าใจนะคุณพราวฟ้า”
“ขอบใจนะที่เข้าใจ แต่มันไม่มีประโยชน์แล้ว ถ้าฉันจะอยู่ต่อไป ฉันคงไม่เหลือวิญญาณและหัวใจ เพราะมันฝากเอาไว้ที่คมหมดแล้ว”
“คุณพราวฟ้าคงรักพี่คมมาก”
พราวฟ้าพยักหน้า พูดเสียงสั่นเครือว่า “ฉันคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว”
“คุณอยากเจอพี่คมไหมล่ะ”
“อยากสิ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะไปตามหาเขาที่ไหน”
“ฉันพอจะรู้ว่าพี่คมอยู่ที่ไหน”
พราวฟ้าชะงัก มองหน้าหมวยด้วยแววตาเป็นประกายมีความหวัง
ooooooo
คมรู้สึกปวดระบมไปทั้งตัว แม้แต่จะยกแขนตักข้าวกินก็ยังยากลำบาก จังหวะหนึ่งคมทำจานข้าว หล่นลงพื้นแล้วต้องกอบข้าวขึ้นมากินอย่างน่าอเนจอนาถ
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่...พราวฟ้ายืนน้ำตาไหลอยู่ที่ประตู เธอรู้สึกสงสารและสังเวช เดินเข้ามาจับมือคมที่กำลังกอบเก็บข้าว
คมเงยหน้ามองหน้าพราวฟ้า พลันน้ำตาก็เอ่อท้นออกมาโดยไม่มีคำพูดใดๆ พราวฟ้าเองก็น้ำตานองสงสารเขาจับใจ ค่อยๆป้อนข้าวให้เขาอย่างอ่อนโยน โดยมีหมวยยืนมองอยู่นอกประตู ตาแดงก่ำกลั้นน้ำตาไม่อยู่เหมือนกัน
ทางด้านเรืองเดชที่อยู่บ้าน เขากำลังนั่งคิดเรื่องที่พราวฟ้าต้องแต่งงานกับสิงขร เชื่อว่าลูกสาวไม่ได้เต็มใจอย่างแน่นอน
ระหว่างนี้เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดัง หยิบมาดูเบอร์ก็ไม่คุ้น ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจรับสาย
“สวัสดีครับ”
“คุณเรืองเดชใช่ไหม”
“นั่นใคร”
“คุณไม่ต้องรู้หรอกว่าผมเป็นใคร แต่ถ้าคุณอยากได้ยาเสพติดของกลางก็ฟังแล้วทำตามที่ผมบอก”
“ว่ามา”
ในขณะที่เรืองเดชคุยสายกับใครบางคน เมฆากับเนตรดาวซุ่มสังเกตการณ์อยู่ห่างจากบ้านของเขาไม่มาก เนตรดาวเริ่มบ่นเพราะนั่งซุ่มแบบนี้มาพักใหญ่แล้ว
“นายว่ามานั่งจับเจ่าอยู่อย่างนี้จะได้เรื่องอะไร”
“ได้สิ ไม่เคยดูหรือไง ตำรวจในหนังฝรั่งทุกเรื่อง ก็ทำแบบนี้แหละ”
“แล้วไง”
“ถูกยิงตายทั้งรถ”
เนตรดาวส่ายหน้า บอกเมฆาให้ลาออกไปเล่นตลกดีกว่าไหม...เมฆายิ้มทะเล้น กำลังจะพูดต่อแต่ต้องชะงักเพราะมองไปเห็นรถเรืองเดชแล่นออกมาจากบ้าน
“นั่นไง”
เนตรดาวตื่นตัว จากนั้นสองคนก็ออกรถติดตามเรืองเดชไปห่างๆ
ooooooo
