คนเหนือฅน
ตอนที่ 14
หลายอย่าง สีหน้าท่าทางพราวฟ้าเป็นกังวลอย่างมากบอกหมวยว่า
“ฝากยาให้คมด้วย แล้วรบกวนหมวยดูแลด้วยนะ นี่ฉันให้หมวยพิเศษเก็บไว้”
พราวฟ้าให้เงินจำนวนหนึ่งไปพร้อมยา หมวยขอบคุณและให้คำมั่นว่า
“คุณพราวฟ้าไม่ต้องเป็นห่วง หมวยจัดการไม่ให้ขาดตกบกพร่อง จะเลี้ยงดูปูที่นอนให้อย่างดี”
ในขณะที่สองคนคุยกัน ห่างออกไปมุมหนึ่งลูกน้องสองคนของสิงขรกำลังมองมาด้วยความสงสัย
“นั่นไงคุณพราวฟ้า”
“คุณพราวฟ้าคุยอะไรกับนังหมวยวะ”
“ดูไปก่อน”
พราวฟ้าเสร็จธุระกับหมวยก็บอกลา ซึ่งหมวยรับปากว่าตอนเย็นปิดร้านแล้วจะเอายาไปให้คมทันที
“จ้ะ ขอบใจมากนะ”
หมวยพยักหน้าแล้วผละไป ลูกน้องสิงขรไม่ได้ใส่ใจหมวยนัก ส่งสัญญาณกันว่าให้ตามพราวฟ้าต่อไป
ooooooo
ตั้งแต่เกิดเรื่องโดนคุกคามถึงบ้าน แสงฉายกับคิมหันต์และจำปูนต้องหลบไปอาศัยอยู่กับจอบิที่หมู่บ้านเพื่อความปลอดภัย
วันนี้แสงฉายชวนคิมหันต์เข้าป่าอ้างว่าจะไปล่าสัตว์ แต่เดินกันไปพักใหญ่ก็ยังไม่เจออะไรสักอย่างทำให้คิมหันต์เริ่มเบื่อบ่นขึ้นมา
“เมื่อไหร่จะกลับเนี่ย เดินมาตั้งนานยังไม่เจอสัตว์ให้ล่าสักตัว”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจมาล่าสัตว์หรอก”
“อ้าว ไหนบอกว่าจะมาล่าสัตว์ไง”
“ฉันก็พูดไปอย่างนั้น ขี้เกียจนั่งๆนอนๆอยู่ที่บ้านจอบิ”
“เธอนี่มันไฮเปอร์ อยู่เฉยไม่ได้จริงๆ”
แสงฉายอมยิ้มแล้วเดินนำหน้าไป สักครู่เธอหยุดกึกเพราะได้กลิ่นอะไรบางอย่างโชยมาเตะจมูก
“หยุดก่อน...ได้กลิ่นอะไรหรือเปล่า”
คิมหันต์หยุดเดินแล้วหันไปหันมารอบตัว
“ก็กลิ่นอาหารไง ไม่เห็นแปลกตรงไหนเลย หอมจัง หิวข้าวเลย”
“ไม่แปลกได้ยังไง ป่าแบบนี้ใครจะมาทำอาหารกินกัน”
“จริงด้วย”
สองคนสงสัยมองไปยังที่มาของกลิ่นแล้วค่อยๆออกเดินอย่างระมัดระวัง
ห่างออกไปไม่มาก ทหารของผู้พันอูถั่น
กลุ่มใหญ่กำลังล้อมวงกินข้าวหลังจากก่อกองไฟลงมือปรุงอาหารกันด้วยตัวเอง คิมหันต์กับแสงฉายซุ่มดูอยู่มุมหนึ่ง พลางซุบซิบคุยกันด้วยความสงสัย
“นั่นมันทหารนี่ พวกไหนกัน”
“เขตชายแดนมีหลายพวก แต่พวกนี้ฉันไม่เคยเห็น”
“อาวุธครบมือเลย เหมือนกำลังออกมาลาดตระเวน”
“เรากลับไปบอกจอบิดีกว่า”
สองคนเตรียมตัวกลับออกจากตรงนั้น แต่บังเอิญแสงฉายสะดุดกิ่งไม้แล้วอุทานขึ้นมาทำให้พวกทหารได้ยินและตื่นตัว
“ใคร?”
ขาดคำทหารคนหนึ่งยิงปืนออกไป คิมหันต์กับแสงฉายหลบได้อย่างหวุดหวิด แต่ก็ถูกตามล่าหลังจากนั้น คิมหันต์เห็นท่าไม่ดีบอกแสงฉายให้แยกกันแล้วไปเจอกันที่บ้านจอบิ
แสงฉายตกลงแล้ววิ่งแยกไปคนละทางกับคิมหันต์ แต่ทั้งคู่ก็ถูกทหารของผู้พันอูถั่นกระจายตัวกันติดตามไม่ลดละ
ooooooo
