ตอนที่ 2
ทรงวาดกลับไปสงบสติอารมณ์กระเจิดกระเจิงที่ห้องนอน ไม่นานชาญยุทธก็เข้ามาคุยด้วย
“คุณพ่อเป็นห่วงเสือกลัวจะคิดมากก็เลยปรึกษากับพี่ว่าอยากจะหางานให้เสือทำ เสือจะได้ไม่อยู่ว่างๆ”
ชาญยุทธพูดหว่านล้อมน้องชายบุญธรรมตามแผนของพ่อ ทรงวาดกล้ำกลืนความเจ็บปวดเพราะถูกพ่อบุญธรรมหลอกใช้ ตีหน้าขรึมแล้วตอบรับเสียงเรียบ
“พี่อ้ายสั่งมาเถอะครับ...อะไรที่ผมทำเพื่อทดแทนบุญคุณคุณพ่อกับพี่อ้ายได้ผมจะทำทุกอย่างครับ”
คำตอบรับในวันนั้นทำให้ทรงวาดกลายเป็นเถ้าแก่เสืออย่างทุกวันนี้ เขาดึงตัวเองจากอดีต สีหน้าเศร้าสร้อยเพราะความรู้สึกผิดที่ต้องทำงานสกปรกหลายอย่างแทนการันต์กับชาญยุทธ ปิ่นมุกหรือเตียงจูอ่อนท่าทีแข็งกร้าวลง ใจอ่อนยวบเมื่อคิดถึงความเจ็บปวดของเขาที่ต้องฝืนใจตัวเอง
ทรงวาดมองหน้าสาวน้อยในอุปการะนิ่งก่อนถอนใจยาว “หลังจากวันนั้นคุณพ่อก็ออกเงินซื้อบ้านกับซื้อที่ดินทำโรงสีให้ ลื้อเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าอั๊วไม่ใช่เศรษฐี ไม่ได้มีเงินมาลงทุนทำทุกอย่างเอง”
“แล้วเฮียต้องทำอะไรเป็นการตอบแทนพวกเขาล่ะ”
“คุณพ่อมีธุรกิจหลายอย่าง ส่วนมากถูกกฎหมายแต่ก็มีบ้างที่ไม่สะอาดนัก หน้าที่ของอั๊วคือดูแลธุรกิจเหล่านี้ให้อยู่ในความเรียบร้อยและควบคุมนักเลงกลุ่มต่างๆไม่ให้มีปัญหา”
“คุมพวกนักเลง...แล้วทำไมพ่อบุญธรรมของเฮียถึงไปเกี่ยวข้องกับพวกนักเลงได้”
“นักเลงรายใหญ่ทุกกลุ่มโดยเฉพาะเยาวราช จักรวรรดิพลับพลาไชย ต้องส่งส่วยให้คนคนหนึ่งที่เรียกว่านายแลกกับการหากินอย่างสงบและความช่วยเหลือเวลาถูกตำรวจรังควานโดยไม่มีใครเคยรู้ด้วยซ้ำว่านายเป็นใคร”
“เฮียหมายความว่า...”
“ใช่...นายที่เป็นคนคุมนักเลงทุกกลุ่มในพระนคร เป็นเจ้าพ่อเหนือเจ้าพ่อ...ก็คือท่านรัฐมนตรีการันต์”
ปิ่นมุกอ้าปากค้าง ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าการันต์นักการเมืองรุ่นใหญ่ พ่อบุญธรรมของทรงวาดจะเป็นนายผู้ทรงอิทธิพลแท้จริงซึ่งทุกแก๊งในเยาวราชต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้ ทรงวาดมองท่าทางตกตะลึงของสาวน้อยในอุปการะด้วยแววตานิ่งสงบ...ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าอะไรดลใจให้บอกความลับนี้กับเธอ
ooooooo
เหตุการณ์รถของชาญยุทธถูกวางระเบิดผ่านไปหนึ่งสัปดาห์การันต์ก็กลับจากต่างประเทศกะทันหันเพื่อจัดการธุระบางอย่างและถือโอกาสสะสางปัญหาของลูกชาย
“วิสูตรเจอตัวแล้วครับ อีกไม่นานก็คงได้เรื่องงานนี้ต้องชมเสือ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เรียบร้อยอย่างนี้”
“พ่อคิดไม่ผิดจริงๆที่เลี้ยงเด็กคนนี้มา ต่อไปเสือจะเป็นมือขวาของลูก ส่วนอ้ายก็ต้องมาแทนที่พ่อโดยมีเสือคอยจัดการงานทุกอย่างให้อยู่เบื้องหลัง...เท่านี้เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว”










