ชาติเสือพันธุ์มังกร
ตอนที่ 2
“ผ่านมาจะสี่เดือนแล้วทุกอย่างเงียบกริบราวกับไม่เคยเกิดอะไร ผมว่าพวกมันคงเสียหายหนักจนรามือไปแล้ว”
“พี่ก็คิดอย่างนั้น คงเพราะคุณพ่อขึ้นตำแหน่งสำคัญด้วยพวกมันเลยไม่กล้า ช่วงนี้เลยสบายราบรื่นทุกอย่าง”
“เมื่อวานผมเอาเงินของเดือนนี้ไปให้ที่บ้านแล้ว พี่อ้ายได้รับรึยังครับ”
“เรียบร้อยแล้ว แต่พี่สั่งให้เสือแบ่งไปด้วยไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่แบ่ง”
“แค่รายได้จากโรงสีก็พอแล้วครับ เงินอย่างอื่นมันเป็นของพี่อ้ายกับคุณพ่อ ผมไม่กล้าแตะหรอกครับ”
“เสือก็เป็นน้องพี่ เป็นลูกคุณพ่อเหมือนกัน ทำไมจะแตะไม่ได้ เกรงใจไม่เข้าเรื่องน่า”
ทรงวาดส่ายหน้ายืนยันไม่รับเงินส่วนแบ่งเพราะไม่เคยเห็นด้วยกับธุรกิจสีเทาแบบนี้ ชาญยุทธจะท้วงแต่ต้องชะงักเมื่อพันเดชผ่านมาทักทาย ท่าทางนอบน้อมของผู้มาใหม่ไม่ทำให้ชาญยุทธติดใจ คิดว่าเป็นแค่เพื่อนร่วมพรรคธรรมดา ต่างจากทรงวาดที่สงสัย สัมผัสได้เพียงแค่สบตาว่าพันเดชนั้นร้ายลึกและไม่ธรรมดาเลย...
ใบหน้าและท่าทางเหมือนมีบางอย่างปิดบังของพันเดชทำให้ทรงวาดต้องเก็บไปคิด แต่เมื่อกลับถึงบ้านก็ต้องละไว้ก่อนเมื่อปิ่นมุกแจ้งว่าลี่เง็กลูกพี่ลูกน้องสาวของเขาถูกจับข้อหาแทงคน!
ป่วยซังกับสุเทพรุดไปโรงพักเพื่อขอยื่นประกันตัวลี่เง็กกับเม่งฮง ทรงวาดคิดนิดเดียวแล้วสั่งการทิเหล็งกับก๊กไช้ให้ไปเฝ้าโรงสี ส่วนตัวเองกับปิ่นมุกจะไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมคนเจ็บคู่กรณีของลี่เง็ก
ไม่มีใครรู้ว่าทรงวาดคิดทำอะไรเพราะเขาไม่ได้ปรากฏตัวที่โรงพัก มีเพียงเฮ้งเตี๋ยงเอ็ดตะโรใส่รณชิตตำรวจเจ้าของคดีที่ไม่อนุญาตให้ประกันตัวลี่เง็กน้องสาวแท้ๆ
ไต้เกียวกับฮุ่ยเซี้ยงมาโรงพักด้วยแต่ช่วยอะไรไม่ได้มากเพราะรณชิตยืนกรานไม่ให้ประกันตัว ป่วยซังกับสุเทพหว่านล้อมรณชิตเพื่อช่วยลี่เง็กอีกแรงแต่นอกจากตำรวจหนุ่มจะไม่ฟังยังแฉวีรกรรมสุดโหดของลี่เง็กที่แทงคนตายโดยมีพยานผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งตลาด!
ooooooo
ลี่เง็กไม่ยอมรับผิดอ้างว่าคู่กรณีหนุ่มที่มาก้อร่อก้อติกเซมาโดนมีดของตนเอง รณชิตยักไหล่ไม่ยี่หระ ยืนยันไม่ให้ประกันตัวและมอบหมายให้ฤทธิ์ ลูกพี่ลูกน้องหนุ่มนิสัยเลือดร้อนที่เพิ่งมาทำงานที่โรงพักวันแรกรับหน้าแทน
รณชิตกำชับฤทธิ์ไม่ให้ใจอ่อนกับพวกลี่เง็กแล้วผละไป ทิ้งเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยงให้เต้นผางที่ยื่นประกันตัวลี่เง็กไม่ได้ ไต้เกียวมองเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้าด้วยแววตารังเกียจแต่จำต้องอดทนรอกระทั่งถึงบ้านจึงได้เปิดอกกับฮุ่ยเซี้ยงผู้เป็นลุงว่าจะถอนหมั้นเฮ้งเตี๋ยง
