เพลิงเสน่หา
ตอนที่ 14
พูดจบก็จะลงมืออีกรอบ คราวนี้อังกาบเป็นคนรั้งมือชบาไว้
“อย่า...ป้าแค่ให้สติ ทุกอย่างมันอยู่ที่เรา
เพราะถ้าขุนสักมันนอกใจแล้วยอมจบ วันนี้แกก็ไม่ต้องทุกข์แบบนี้ แต่ในเมื่อแกเลือกจะมีผัว
อย่างขุนสัก แกก็ต้องทุกข์ไปจนวันตาย”
ชบาถอนใจยาว ลึกๆก็รู้ว่าตนผิดที่ตามหึงหวงขุนสักจนเกิดเรื่อง แต่เพราะไม่อยากยอมรับความจริงเลยโวยวายกลบเกลื่อน อังกาบรู้ทันตั้งท่าจะด่าต่อแต่ยายแซะก็โผล่มาถามหาซ่อนกลิ่นเสียก่อน เพราะได้ยินจากพวกชาวบ้านว่าเห็นซ่อนกลิ่นอยู่กับชบาแถวท่าน้ำ
“มาวุ่นวายอะไรกับฉันนักหนาเนี่ยยายแซะ”
“ก็ฉันห่วงลูกฉัน ชาวบ้านบอกว่าก่อนที่นังซ่อนกลิ่นมันจะหายตัวไป เขาเห็นมันเดินอยู่กับเอ็ง...แม่ชบา”
“แล้วยังไง...นังซ่อนกลิ่นมันก็ไม่ได้ขาด้วนขาเป๋ มันแยกจากฉัน มันเดินไปไหน ฉันจะรู้ไหม”
“แต่ฉันห่วงลูก แม่ชบากับนังซ่อนกลิ่นเดินกันไปถึงตรงไหน พาฉันไปดูหน่อยได้ไหม”
สายตาเว้าวอนของยายแซะไม่ได้ทำให้ชบาสำนึกหรือรู้สึกผิด หลอกล่อพาอีกฝ่ายไปที่ท่าน้ำและถีบตกคลองให้เป็นเหยื่อของจระเข้เหมือนกับที่ทำกับซ่อนกลิ่น
“นังซ่อนกลิ่นมันอยู่กับไอ้เข้นั่นแหละ หามันเลย!”
ooooooo
ชบาฆ่ายายแซะเพื่อปิดปากและตัดรำคาญ ไม่รู้เลยว่าผลกรรมที่ก่อจะตกถึงลูกสาวสองคนในไม่ช้า...
พวงชมพูตรอมใจมาก พร่ำเพ้อและคร่ำครวญกับพวงแสดถึงโมกไม่หยุดหย่อน
“ฉันอยากจดจำเขาที่เป็นคุณมิก”
“พี่เข้าใจ...เพราะพี่ก็อยากจดจำแต่ความดีของพี่พุดไว้เหมือนกัน”
“มันเป็นไปได้ไหมล่ะพี่พวงแสด ถ้าฉันจะไปตามเขา ฉันอยากถามเขา...เขาไม่รักฉันเลยหรือ ทำไมเขาถึงทิ้งฉัน หรือเขาถูกคุณเทียนบังคับ แต่ใจจริงเขารักฉัน...เป็นห่วงฉัน”
พวงแสดนิ่งคิดก่อนถอนใจปลงๆ “วันที่คุณเทียนมาตามพ่อเรา...ในหัวคุณเทียนคงเต็มไปด้วยร้อยแปดคำถามเหมือนที่เอ็งตั้งคำถามอยู่
นี่แหละ ว้าวุ่น สับสน แล้วคุณเทียนก็ไม่ได้คำตอบ ได้แต่ความเจ็บปวดทุกข์ทรมานกลับไป”
พวงชมพูคิดภาพตาม จำได้ดีถึงสภาพคุณเทียนตอนโดนทั้งพ่อและแม่ของเธอทำร้ายจิตใจอย่างแสนสาหัส พวงแสดก็คิดถึงภาพเดียวกัน หันมองน้องสาวที่ทุกข์ใจเพราะรักด้วยความสงสารปนสมเพช
“เอ็งพร้อมจะรับความเจ็บปวดเหมือน
คุณเทียนไหมล่ะ ถ้าเอ็งพร้อม พี่จะพาเอ็งไป”
ในที่สุดพวงชมพูก็ทนเสียงเรียกร้องจากหัวใจไม่ไหวบากหน้าไปหาโมกอีกครั้ง พวงแสดเป็นคนพาน้องสาวไป แล้วก็ถึงกับหน้าตึงเมื่อเห็นโมกควงมากับใบบัว
สภาพของพวงชมพูทำให้โมกหดหู่มาก แม้จะโล่งใจที่เธอไม่ได้ฆ่าตัวตายแต่ก็รู้สึกผิดที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องทุกข์ทรมานใจแบบนี้ กระนั้นเขาก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าเอ่ยคำขอโทษ
พวงชมพูไม่พูดอะไรนอกจากร้องไห้ พวงแสดทนไม่ไหวตบหน้าโมกฉาดใหญ่แทนน้องสาว โมกไม่ได้ตอบโต้ พวงแสดเลยจะตบซ้ำ ใบบัวจึงรีบเอาตัวไปขวาง
“อย่าทำพี่โมก”
“งั้นให่้ฉันตบแกแทนใช่ไหม”
“หากทำให้คุณหายโกรธ...เชิญเลยค่ะ”
พวงแสดหมั่นไส้เงื้อมือจะตบใบบัว โมกรีบขวาง รั้งมือพวงแสดไว้
“อย่า...ใบบัวไม่เกี่ยว หากจะทำก็ทำผม”
พวงชมพูเห็นโมกปกป้องใบบัวก็ร่ำไห้ หัวใจสลาย พวงแสดยิ่งโมโหจะตบโมกให้หายแค้น ใบบัวกลัวเรื่องลุกลาม ตัดสินใจโพล่ง “อย่าค่ะคุณพวงแสด... อย่าให้ฉันต้องทำเหมือนคุณชบา ฉันอยู่ในที่ของฉัน แต่ตอนนี้คุณสองคนกำลังมาระรานฉัน หากคุณคิดว่าคุณชบาไม่ผิด...แล้วฉันผิดอะไร”
Powered by Froala Editor
